Έτσι γιορτάζουν τα Χριστούγεννα σε όλο τον κόσμο!

Ναι είναι γεγονός! Μια από τις πιο πολυαγαπημένες γιορτές των παιδιών αλλά και των μεγάλων είναι καθ’ οδόν!

 

Τα Χριστούγεννα όπως κάθε χρόνο έρχονται και ζεσταίνουν ολονών τις καρδιές μας σκορπίζοντας την αγάπη, την γενναιοδωρία και την συμπόνια! Έκτος απο αυτά ομώς, φέρνουν και τα μυρωδάτα γλυκά. την όμορφη διακόσμηση και τα δώρα! Είναι γνωστό πως κάθε χωρα ετοιμάζει κάτι διαφορετικό για αυτήν την ξεχωριστή γιορτή! Πως είναι λοιπόν τα Χριστούγεννα στην Γαλλία; στην Γερμανία; στην Φινλανδία και σε άλλες χώρες και ηπείρους; Πάμε να το ανακαλύψουμε!

ΙΤΑΛΙΑ

“Buon Natale” είναι η ευχή που πρέπει να δώσετε στους Ιταλούς τα Χριστούγεννα, οι εορτασμοί των οποίων ξεκινούν 8 ημέρες νωρίτερα και διαρκούν 3 εβδομάδες. Η περίοδος αυτή ονομάζεται Novena, κατά τη διάρκεια της οποία τα παιδιά ντύνονται βοσκοί, παίζουν μουσικά όργανα, τραγουδούν και λένε ποιήματα. Όπως συμβαίνει και με τα κάλαντα στην Ελλάδα, έτσι κι εκεί τα παιδιά πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι για να διασκεδάσουν τους ανθρώπους και σαν αντάλλαγμα παίρνουν λίγα χρήματα. Μια άλλη σημαντική ημερομηνία των εορτών είναι η 6η Ιανουαρίου κατά την οποία καταφθάνει τη νύκτα (μεταξύ 5-6 Ιανουαρίου) η διάσημη Befana η παλιά καλή και φτωχή μάγισσα, έρχεται και τρώει καρύδια και μπισκότα που της άφησαν τα παιδιά και πριν πετάξει μακριά, τους αφήνει δώρα μέσα στις κάλτσες των δώρων, κάρβουνα για τα άτακτα παιδιά και γλυκά και παιχνίδια για τα φρόνιμα.

ΑΓΓΛΙΑ

Τα μικρά παιδιά της Αγγλίας πριν έρθουν τα Χριστούγεννα γράφουν ένα γράμμα για τα παιχνίδια που επιθυμούν να τους φέρει ο Πατέρας των Χριστουγέννων και το στέλνουν ή το ρίχνουν στο πίσω μέρος του τζακιού. Την παραμονή λοιπόν των Χριστουγέννων, ο Πατέρας των Χριστουγέννων, έρχεται πάνω σε ένα έλκηθρο, φορτωμένο με δώρα, το οποίο οδηγούν τάρανδοι. Ο πιο διάσημος τάρανδος είναι ο Ρούντολφ, ο τάρανδος, ο οποίος έχει μία κόκκινη μύτη και είναι ο οδηγός στο ελκήθρο. Η Αγγλική κλασσική διακόσμηση περιλαμβάνει φωτεινά κόκκινα Αλεξανδρινά γύρω από το τζάκι, καθώς και κλαδιά «γκι» που κρέμονται από την οροφή που σύμφωνα με τη παράδοση όποιος στέκεται κάτω απ΄ αυτό πρέπει να ανταλλάξει φιλιά με αγαπημένα πρόσωπα. Για τους Άγγλους δεν νοείται εορταστικό χριστουγεννιάτικο τραπέζι χωρίς γαλοπούλα, κρεατόπιτα και χριστουγεννιάτικη πουτίγκα για καλή τύχη.

ΓΑΛΛΙΑ

Τα Χριστούγεννα στη Γαλλία αποτελούν την εορταστική κορύφωση του έτους. Ειδικά η “Πόλη του Φωτός”, το Παρίσι, για 2 μήνες από το Νοέμβριο μέχρι τον Ιανουάριο, κυριολεκτικά αστράφτει! Την παραμονή των Χριστουγέννων όλη η οικογένεια συγκεντρώνεται για ένα ολοκληρωμένο χριστουγεννιάτικο δείπνο. Ο Père Noël, ο κατά τους Γάλλους Άγιος Βασίλης, δίνει τα δώρα του στα παιδιά το βράδυ μεταξύ 24ης και 2ης 5 Δεκεμβρίου. Μεγάλη σημασία στους εορτασμούς των Χριστουγέννων έχουν οι γαστρονομικές απολαύσεις. Το παραδοσιακό εορταστικό τραπέζι, το “Reveillon” (ρεβεγιόν) αποτελείται από μια εντυπωσιακή ποικιλία διαφορετικών πιάτων.
Οι Γάλλοι φτιάχνουν ένα παραδοσιακό κέικ στο σχήμα κούτσουρου, το οποίο ονομάζεται “χριστουγεννιάτικος κορμός”.Οι Γάλλοι χρησιμοποιούν και αυτοί τα αλεξανδρινά (αποκαλούν τα γνωστά κόκκινα λουλούδια Etoiles de Noël: “Αστέρια των Χριστουγέννων”)

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

Η Αυστραλία μπορεί μεν να γιορτάζει τα Χριστούγεννα,όπως ο υπόλοιπος πλανήτης , μόνο που οι κάτοικοί της δεν φορούν παλτό και ζεστά μπουφάν αλλά… μαγιό και μπικίνι, καθώς η θερμοκρασία εκείνη την εποχή αγγίζει τους 40 βαθμούς Κελσίου. Έτσι, οι Αυστραλοί μετά από το καθιερωμένο πλουσιοπάροχο, εορταστικό τραπέζι, καταλήγουν σε μια παραλία για πικ νικ ή για… βουτιά! Το εορταστικό δείπνο περιλαμβάνει την παραδοσιακή γεμιστή γαλοπούλα, ενώ για επιδόρπιο σερβίρεται μια πουτίγκα φλαμπέ, μέσα στην οποία υπάρχει ένα νόμισμα για καλή τύχη.
Λόγω της εποχής, στη Xριστουγεννιάτικη διακόσμηση κυριαρχούν τα λουλούδια, όπως τα κίτρινα Xριστουγεννιάτικα κρίνα και ένας θάμνος, με κόκκινα και πράσινα φύλλα.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Οι Γερμανοί, γύρω από τα παράθυρα βάζουν ηλεκτρικά κεράκια ή λαμπιόνια και στα τζάμια τοποθετούν πολύχρωμες χριστουγεννιάτικες φιγούρες. Στα περισσότερα σπίτια κάτω από το δέντρο υπάρχει και η παραδοσιακή φάτνη.Επίσης,  συναντάται συχνά η το έθιμο του λεγόμενου Adventskran. Πρόκειται για ένα κηροπήγιο με τέσσερις θέσεις, που συμβολίζει τις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα. Κάθε Κυριακή τοποθετούν ένα κερί στο κηροπήγιο αυτό, μετρώντας αντίστροφα το χρόνο που απομένει για τον ερχομό των Χριστουγέννων.Το διάστημα που προηγείται των Χριστουγέννων είναι πολύ σημαντικό για τους Γερμανούς. Για τις οικογένειες τα Χριστουγεννιάτικα μπισκότα Plätzchen , το Χριστουγεννιάτικο κέικ Christstolle, το Χριστουγεννιάτικο στεφάνι Adventskranz με ένα κερί για κάθε μία από τις τέσσερις Κυριακές πριν τα Χριστούγεννα και το παραδοσιακό Χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο Adventskalender με ένα δώρο για κάθε μέρα από την 1η ως τις 24 Δεκεμβρίου, αποτελούν τα παραδοσιακά έθιμα της περιόδου. Στα περισσότερα σπίτια κάτω από το δέντρο υπάρχει και η παραδοσιακή φάτνη.Σύμφωνα με την παράδοση ο Nikolaus (Αγ. Νικόλαος) επισκέπτεται το βράδυ της 5ης Δεκεμβρίου (παραμονή της γιορτής του) τις οικογένειες στη Γερμανία παρέα με το βοηθό του τον Knecht Ruprecht. Αν τα παιδιά ήταν καλά όλη τη χρονιά, θα πάρουν δώρα και γλυκίσματα, ενώ αν ήταν άτακτα θα βάλει στα παπούτσια τους μια βέργα ή στάχτη από το τζάκι. Τα παιδιά βγάζουν τα παπούτσια τους έξω από την πόρτα και το πρωί τρέχουν με αγωνία να δουν τι τους έφερε ο Nikolaus.

ΣΟΥΗΔΙΑ

Στη Σουηδία, έχουν το έθιμο της «Λουτσία» – σύμβολο δηλαδή του φωτός. Στις 13 Δεκεμβρίου, το πρωί, το μεγαλύτερο κορίτσι της οικογένειας, ντυμένο στα λευκά πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι και μοιράζει ζεστό καφέ με κουλουράκια. Στο κεφάλι φορά στεφάνι με αναμμένα κεριά ενώ τραγουδά κάλαντα, βασισμένα στον ρυθμό του ναπολιτάνικου τραγουδιού «Σάντα Λουτσία. Επίσης, ενδιαφέρον είναι το έθιμο του doppa i grytan (βούτηγμα στην κατσαρόλα), κατά το οποίο όλα τα μέλη της οικογένειας βουτάνε μαύρο ψωμί σε μια κατσαρόλα με ζουμί από χοιρινό, λουκάνικο και μοσχάρι. Σε συμβολικό επίπεδο πρόκειται για τον αναλογισμό -μέσα στην αφθονία- όσων βρίσκονται σε ανάγκη και πεινάνε. Μετά το φαγητό, όλοι συγκεντρώνονται γύρω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο για να ανοίξουν τα δώρα τους. Τα δώρα τα φέρνει ο Jultomten, ένα ξωτικό που μένει στη σοφίτα, αν υπάρχει, και είναι ανάλογο του Nisse της Δανίας. Ο Jultomten προστατεύει την οικογένεια και το βιός της. Σήμερα, σε πολλά νοικοκυριά κάποιος μεταμφιεσμένος σε ξωτικό επισκέπτεται το σπίτι φορτωμένος με ένα πελώριο σάκο γεμάτο δώρα. Παραδοσιακά, οι Σουηδοί μένουν στην εκκλησία μέχρι τα ξημερώματα των Χριστουγέννων, ενώ παλιότερα ήταν έθιμο ο αγώνας δρόμου προς ή από την εκκλησία και ο νικητής θεωρούνταν ο τυχερός της χρονιάς.

ΝΟΡΒΗΓΙΑ

Τα Σκανδιναβικά «Jul» (Χριστούγεννα) έχουν τις ρίζες τους σε αρχαία γεωργικά έθιμα του Χειμώνα και της εποχής της συγκομιδής. Ο Julenissen όπως ονομάζεται ο Νορβηγός Άγιος Βασίλης, μαζί με τους βοηθούς του φέρνει δώρα και καλή τύχη στο σπίτι και στο στάβλο. Τη νύχτα των Χριστουγέννων τα παιδιά βάζουν μπολ με κουρκούτι από αλεύρι σαν προσφορά στον Julenissen που επισκέπτεται τα παιδιά της Νορβηγίας, ολοκληρώνοντας το μακρινό του ταξίδι από τη Λαπωνία πάνω στο έλκηθρο που το σέρνουν τάρανδοι. Η ημέρα των Χριστουγέννων ονομάζεται Julbrod κατά τη διάρκεια της οποίας τα παλιά χρόνια ετοιμάζονταν μέχρι και 60 διαφορετικά πιάτα για το τραπέζι των φίλων, των συγγενών και φυσικά της οικογένειας. Ένας νορβηγικός θρύλος λέει ότι την παραμονή των Χριστουγέννων μάγισσες και κακά πνεύματα εμφανίζονται ψάχνοντας να βρουν σκούπες, για να τις καβαλήσουν και να τρομοκρατήσουν τον κόσμο.  Για να μην συμβεί αυτό, οι Νορβηγοί κρύβουν όλες τις σκούπες του σπιτιού, ενώ οι άντρες βγαίνουν έξω και πυροβολούν στον αέρα για να διώξουν τα κακά πνεύματα.Επιπλέον αφήνουν μια γαβάθα χυλό, το λεγόμενο “nisse” στη σιταποθήκη για να φάει ο καλικάντζαρος που προστατεύει το κτήμα τους, ενώ αφού στολίσουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο πιάνονται όλοι χέρι-χέρι γύρω από αυτό και τραγουδούν τρία χριστουγεννιάτικα τραγούδια.

ΔΑΝΙΑ

Στη Δανία την περίοδο πριν από τα Χριστούγεννα φτιάχνονται πολλά χειροποίητα στολίδια για τη διακόσμηση των σπιτιών. Οι περισσότερες οικογένειες φτιάχνουν μόνες τους το παραδοσιακό Αλεξανδριανό στεφάνι με τέσσερα κεριά που συμβολίζουν τις τέσσερις Κυριακές μέχρι την ημέρα των Χριστουγέννων.Εκτός από το στεφάνι για τη σύνθεση του οποίου χρησιμοποιούνται μικρά κόκκινα ή μπεζ Αλεξανδριανά, κλαδιά και λαμπερά στολίδια υπάρχει και το «έθιμο του κεριού» που είναι ιδιαίτερα αγαπητό στα παιδιά και χρησιμεύει σαν ημερολόγιο. Κάθε παιδί έχει ένα κερί το οποίο χωρίζεται με οριζόντιες γραμμές ή νούμερα στις μέρες που αντιστοιχούν μέχρι τα Χριστούγεννα. Κάθε μέρα το κερί ανάβεται μέχρι να πλησιάσει η επόμενη γραμμή. Έτσι φθάνει η μέρα που θα πάρει και το δώρο του.Η περίοδος των Χριστουγέννων στη Δανία συνοδεύεται και από τα απαραίτητα και πολύ σκανταλιάρικα καλικαντζαράκια τα «Julenisser». Η παραμονή των Χριστουγέννων γιορτάζεται με το παραδοσιακό τραπέζι μεταξύ των συγγενών. Ένα μεγάλο αμύγδαλο κρύβεται μέσα στο δανέζικο γλυκό. Ο τυχερός που θα το βρει ανταμείβεται με το λεγόμενο «δώρο του αμύγδαλου»

ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ

Στη Φινλανδία η 24η Δεκεμβρίου είναι η σημαντικότερη ημέρα της περιόδου των Χριστουγέννων. Οι εορτασμοί αρχίζουν το μεσημέρι, οπότε σύμφωνα με τη μεσαιωνική παράδοση η ειρήνη των Χριστουγέννων καλείται να ξεπροβάλει με κάθε επισημότητα στη πόλη «Turku» της Φινλανδίας. Τα κεριά και τα εποχιακά φυτά διακόσμησης, όπως το “αλεξανδριανό”, δημιουργούν τη κατάλληλη ατμόσφαιρα για τον εορτασμό των Χριστουγέννων σε οικογενειακό πάντα περιβάλλον. Παραδοσιακά η μέρα αυτή είναι αφιερωμένη στη μνήμη των νεκρών και μια επίσκεψη στο νεκροταφείο την παραμονή των Χριστουγέννων αποτελεί πατροπαράδοτο έθιμο. Κατά τη διάρκεια εκείνης της νύχτας τα καλυμμένα από χιόνι νεκροταφεία μετατρέπονται σε εντυπωσιακές φωτεινές θάλασσες από κεριά. Μια ανάσα από τον Αρκτικό Κύκλο αναδύεται το «χωριό του Άγιου Βασίλη», όπου ζει και εργάζεται ο Άγιος καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Θα δείτε το εργοστάσιο παιχνιδιών, τους τάρανδους και το μοναδικό Ταχυδρομείο όπου πάνω από 700.000 παιδιά ανά τον κόσμο στέλνουν τα γράμματα τους κάθε χρόνο. Ακριβώς δίπλα υπάρχει το Πάρκο του Πάγου όπου τα γλυπτά, οι λαβύρινθοι μέχρι και τα εστιατόρια κοσμούνται αποκλειστικά και μόνο με πάγο.

ΙΣΠΑΝΙΑ

Η Χριστουγεννιάτικη περίοδος ξεκινάει στην Ισπανία με τη μεγάλη κλήρωση της 22ης Δεκεμβρίου. Για τους Ισπανούς τα Χριστούγεννα είναι η πιο σημαντική εορτή του χρόνου και ακολουθείται από την Πρωτοχρονιά, η οποία ονομάζεται «Noche Vieja», και την 6η Ιανουαρίου την «Dia de Reyes». Ο διάσημος πετεινός Misa del Gallo υπενθυμίζει τον αλέκτορα που σύμφωνα με τη παράδοση, ήταν ο πρώτος που ανακοίνωσε το χαρμόσυνο μήνυμα της Γέννησης του Ιησού. Στις 5 Ιανουαρίου στη διάρκεια μιας μεγάλης παρέλασης που ονομάζεται «Cabalgata de Reyes», άνθρωποι ντυμένοι σαν τους Τρεις Μάγους και άλλες μορφές της Θρησκείας πετάνε γλυκά στα παιδιά. Η εορταστική περίοδος ολοκληρώνεται στις 6 Ιανουαρίου την μέρα των Θεοφανίων κατά τη διάρκεια της οποίας οι Τρεις Μάγοι φέρνουν τα δώρα στα παιδιά, πάντα σύμφωνα με την παράδοση. Επίσης την ημέρα των Χριστουγέννων οι Ισπανοί βουτούν στα παγωμένα νερά της Βαρκελώνης. Επίσης ένα έθιμο λέει πως οι κορμοί δέντρων έχουν πόδια, κόκκινη μύτη και καπέλο. Μπορεί να μοιάζει αστείο αλλά αυτό το έθιμο έχει τις ρίζες του σε έναν παλιό μύθο της Καταλονίας. Κάθε 8 Δεκεμβρίου τα σπίτια γεμίζουν με αυτούς τους κορμούς και οι Ισπανοί του αφήνουν φαγητό κάθε βράδυ, καθώς και κουβέρτα μη τυχόν και κρυώσουν. Όταν τα παιδιά δεν κοιτάνε, οι γονείς κρύβουν τα δώρα κάτω από την κουβέρτα, αφού σύμφωνα με το έθιμο, το δέντρο είναι ιερό και έχει μέσα δώρα.

ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Η περίοδος των Χριστουγέννων στην Ολλανδία ξεκινάει με μια παράδοση η οποία αρχικά δεν είχε καμία σχέση με τα Χριστούγεννα. Η ημέρα εορτής του Αγίου Νικολάου αποτελεί την κορύφωση της εορταστικής περιόδου. Σύμφωνα με το θρύλο, ο Άγιος Νικόλαος, ο οποίος ονομάζεται «SinterKlaas» καταφθάνει στην Ολλανδία το Νοέμβριο, τρεις βδομάδες πριν τα γενέθλιά του. Το πλοίο του είναι φορτωμένο με δώρα, το υποδέχεται στο λιμένα η Βασίλισσα Βεατρίκη συνοδευόμενη από πλήθος κόσμου. (Βέβαια αυτό το έθιμο ανάγεται στην εποχή που η Ολλανδία ήταν αποικιοκρατική και έρχονταν τα χριστουγεννιάτικα προϊόντα από τις αποικίες της).
Τις ημέρες που ακολουθούν ο SinterKlaas γυρίζει όλη τη Χώρα μαζί με τον βοηθό του τον Zwarten Piet (Μπλακ Πιτ ή Μαύρο Πιτ). Τα παιδιά στην Ολλανδία παίρνουν τα δώρα τους στις 5 Δεκεμβρίου. Τα Χριστουγεννιάτικα δένδρα στολίζονται παντού αφού έχει φύγει από τη χώρα ο SinterKlaas.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Στην Ουκρανία η ανταλλαγή των δώρων γίνεται στις 6 Δεκεμβρίου, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Νικολάου, ώστε τα Χριστούγεννα να έχουν καθαρά πνευματικό χαρακτήρα. Ακόμα η ουκρανική παράδοση που προστάζει την προσθήκη ιστού αράχνης στο χριστουγεννιάτικο δέντρο μπορεί να φαίνεται περίεργη αλλά σύμφωνα με το μύθο μία φτωχή χήρα έμενα με τα παιδιά της σε μία κρύα καλύβα και τα παιδιά είχαν βάλει στο μάτι ένα όμορφο έλατο που μεγάλωνε έξω από το σπίτι τους αλλά δεν είχαν με τίποτα να το διακοσμήσουν. Η μητέρα στεναχωρήθηκε πολύ και κοιμήθηκε κλαμμένη, αλλά οι αράχνες του σπιτιού, το κατάλαβαν και στόλισαν το δέντρο με τον ιστό τους. Το πρωί, μόλις ο ήλιος έπεσε πάνω στο δέντρο, φάνηκαν οι χρυσαφένιες και ασημένιες κλωστές από τις αράχνες και η μητέρα δεν ξαναζήτησε ποτέ τίποτα άλλο.

ΜΕΞΙΚΟ

Τα Χριστούγεννα στη Λατινική Αμερική είναι γνωστά ως

Las Pasadas Navidad και Los Tres Reyes Dia. Ένα ιδιαίτερο και πολύ διαδεδομένο χριστουγεννιάτικο έθιμο για παιδιά, είναι η piñata (πινιάτα). Πρόκειται για μια μεγάλη μπάλα με ζωηρά χρώματα, η οποία είναι γεμάτη με γλυκά και μικρά παιχνίδια. Με κλειστά μάτια, τα παιδιά προσπαθούν να τη σπάσουν. Όταν, τελικά, σπάσει η πινιάτα τα παιδιά τρέχουν στο πάτωμα να πάρουν τα παιχνίδια και τα γλυκίσματα.

Οι Μεξικανοί μοιράζονται πολλές παραδόσεις με τους Ισπανούς. Ο κύριος εορτασμός των Χριστουγέννων ονομάζεται La Pasada. Πρόκειται για μία θρησκευτική πομπή

reenacts , δηλαδή την αναζήτηση καταφυγίου από τον Ιωσήφ και τη Μαρία πριν τη γέννηση του Ιησού. Οι Μεξικανοί, τις εικόνες του Ιωσήφ και της Μαρίας πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι αναζητώντας καταφύγιο. Παράλληλα οι γειτονιές φτιάχνουν φάτνες έξω από εκκλησίες και πλατείες και συναγωνίζονται για την καλύτερη. Ο Άγιος Βασίλης δεν κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο Μεξικό, αλλά το φωτεινό κόκκινο κοστούμι του εκπροσωπείται από το παραδοσιακό λουλούδι της εποχής. Αυτό ονομάζεται Poinsettia και έχει ένα λαμπερό αστέρι ως σχήμα. Πιστεύεται ότι ένα νεαρό αγόρι στο δρόμο του για την εκκλησία, για να δει την σκηνή της γέννησης του Χριστού, συνειδητοποίησε ότι δεν είχε δώρο να προσφέρει στο νεογέννητο βρέφος κι έτσι μάζεψε μερικά πράσινα κλαδιά. Όταν έφτασε στην εκκλησία τα πρόσφερε στο Χριστό και ξαφνικά άρχισε να ανθίζει σε κάθε ένα από αυτά, ένα κόκκινο λουλούδι, η Poinsettia.

ΒΡΑΖΙΛΙΑ

Στη Βραζιλία, τα Χριστούγεννα είναι μια από τις πιο σημαντικές γιορτινές μέρες, αποκαλείται “dia de Festas” και εορτάζεται στις 25 Δεκεμβρίου. Μεγάλη σημασία στην τύχη δίνουν οι Βραζιλιάνοι, που για γούρι ντύνονται στα λευκά και με την αλλαγή του χρόνου πηγαίνουν στην θάλασσα, όπου ρίχνουν λευκά λουλούδια – δώρο στην  θεά της καλοτυχίας, Γιαμαντζά. Νωρίτερα έχουν διακοσμήσει τα σπίτια τους με λευκά φωτάκια, λευκά κεράκια και λευκά λουλούδια, ενώ το τραπέζι είναι γεμάτο όσπρια, που δηλώνουν την αφθονία. Στην Βραζιλία την παραμονή των Χριστουγέννων, τα παιδιά πριν πάνε για ύπνο τακτοποιούν τα παπούτσια τους για να τα βρει ο Papa Noel δηλαδή ο Αϊ Βασίλης και να τους αφήσει δώρα μέσα σε αυτά. Το πρωί των Χριστουγέννων, ετοιμάζουν το πρωινό τους, μαζεύουν τα δώρα από τα παπούτσια τους και ψάχνουν για τα υπόλοιπα δώρα που είναι κρυμμένα σε διάφορες γωνιές του σπιτιού.

ΕΛΛΑΔΑ

Το καλύτερο για το τέλος! Στην Ελλάδα τα Χριστούγεννα είναι μια από τις μεγαλύτερες Θρησκευτικές εορτές των Ελλήνων. Η ευχή «Καλές γιορτές» είναι από τις πιο χαρακτηριστικές κατά τη περίοδο πριν και μετά τα Χριστούγεννα μέχρι και τη γιορτή του Αγίου Ιωάννη. Η παράδοση αναφέρει πως την παραμονή των Χριστουγέννων οι καλικάντζαροι ανεβαίνουν στη γη, λίγο πριν καταφέρουν να κόψουν το δέντρο της και παραμένουν μέχρι την ημέρα των Θεοφανείων όπου φεύγουν γιατί φοβόνται τον αγιασμό. Το έθιμο του ποδαρικού είναι ένα πανάρχαιο έθιμο που διατηρήθηκε και στα χριστιανικά χρόνια λόγω της συμβολικής του σημασίας. Καθώς αλλάζει ο χρόνος, όλη η οικογένεια βγαίνει έξω απο το σπίτι. Ένα άτομο της οικογένειας (συνήθως το παιδί) μπαίνει πρώτο στο σπίτι με το δεξί πόδι για να φέρει καλοτυχία. Άλλο ένα πολύ παλιό έθιμο του λαού μας είναι το «σπάσιμο του ροδιού». Το έθιμο αυτό ξεκίνησε από την Πελοπόννησο. Μπαίνοντας μέσα , με το δεξί πόδι, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα για να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα λέει: «με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι , τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά.». Έθιμο πανάρχαιο της ναυτικής πατρίδας μας μαζί με τα κάλαντα, τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, τα γλυκίσματα, τα δώρα και την λειτουργία στην εκκλησία, το καραβάκι σηματοδοτεί κι αυτό τις γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Το ελληνικό στολισμένο καραβάκι αποτελεί παράδοση των παλαιών εποχών της χώρας μας, που τα παιδιά με αγάπη, χαρά και δημιουργικό νου κατασκεύαζαν τα παιχνίδια τους. Αποτελούσε, όμως, και ένα είδος τιμής και καλωσορίσματος στους ναυτικούς, που επέστρεφαν από τα ταξίδια τους. Μέχρι και πριν από 50 περίπου χρόνια, δηλαδή έως και την πρώτη μεταπολεμική δεκαετία, συναντούσαμε το καραβάκι σε πολλά ελληνικά σπίτια και στα χέρια των παιδιών που έλεγαν τα κάλαντα. Η πίτα που ετοιμάζεται με τον ερχομό του νέου έτους, η Βασιλόπιτα, περιέχει ένα «φλουρί», που σύμφωνα με την παράδοση, θα φέρει καλή τύχη σ΄ αυτόν που θα το βρει. Στα δε Θεοφάνια, που εορτάζεται η Βάπτιση του Χριστού, καθαγιάζονται τα ύδατα με ρίψεις του «σταυρού» στο υγρό στοιχείο και ανέλκυσή του από κολυμβητές, με αγιασμό των σπιτιών από ιερείς και με ιδιαίτερα κατά τόπο έθιμα.