Τα χαρακτηριστικά του καλού «foodie»

Τα τελευταία χρόνια έχουν γεννηθεί οι λεγόμενοι «foodies», αυτοί που έχουν γνώσεις για το φαγητό και τη γαστρονομία, ταξιδεύουν και δοκιμάζουν, απολαμβάνουν και ψάχνουν πάντα το καλύτερο, ανάγοντας το φαγητό σε χόμπι και ψάχνοντας συνεχώς νέες γαστρονομικές εμπειρίες. Φωτογραφίζουνφαγητά και κοκτέιλ και οι λογαριασμοί τους στα κοινωνικά δίκτυα συνήθως σε κάνουν να πεινάς. Όλα καλά μέχρι εδώ. Μήπως, όμως, κάποιοι το παρακάνουν; Δείτε τα σημάδια.

Βάζουν εκατομμύρια hashtag σε σχέση με το φαγητό
Πάνω που συνηθίσαμε όλους αυτούς που ανεβάζουν φωτογραφίες από κάθε γεύμα, κοκτέιλ, καφέ και γλυκό που καταναλώνουν, πλέον έχουμε να διαχειριστούμε και τα άπειρα hashtag που συνοδεύουν τις φωτογραφίες τους. Όχι. Πάνω από 3 είναι υπερβολή.

Πιστεύουν ότι το δικό τους φαγητό δεν ξεπερνιέται
Εννοείται ότι κανείς δεν μπορεί να πετύχει το φοντύ καλύτερα από αυτούς, συν του ότι τα δικά τους πιάτα δεν είναι ποτέ συνηθισμένα και πάντα θα προσθέσουν κάτι εξωτικό, ακόμη και στα γεμιστά.

Η φωτογράφιση του πιάτου τους παίρνει χρόνο
Είτε πρόκειται για ένα πιάτο που έφτιαξαν μόνοι τους, είτε για ένα πιάτο που δοκίμασαν σε κάποιο εστιατόριο, ο χρόνος που θα αφιερώσουν για να το στήσουν και να το φωτογραφήσουν, σπάνια θα είναι μικρότερος από το χρόνο που θα χρειαστεί για να το φάνε.

Δεν καταδέχονται τον latte
Αν και για τους περισσότερους, ένας latte είναι χαλαρωτικός και ήπιος, ένας επιτηδευμένος foodie θα τον απορρίψει χωρίς δεύτερη σκέψη, καθώς πιστεύει ότι δεν αναδεικνύει τη γεύση του καφέ. Αν και μεταξύ μας, μάλλον δεν θέλει να ανήκει στη μάζα που τον προτιμά.

Κάνουν blogging
Δεν γίνεται να εκτιμούν το φαγητό χωρίς να μοιράζονται τις γνώσεις, γεύσεις κριτικές τους. Το κακό είναι, όμως, ότι τις περισσότερες φορές οι κριτικές τους είναι κακές και τα post τους επιδεικνύουν τις γνώσεις τους, χωρίς να είναι βοηθητικά.

Περνούν άπειρο χρόνο σε ουρές
Αυτό αφορά κυρίως τα νεόφερτα street food που μπορεί να δημιουργούν ουρές και παρ’ όλο που ο χρόνος που θα περιμένουν είναι μεγαλύτερος από το χρόνο που θα φάνε, τελικά το τολμούν.

Δεν αρκούνται σε ένα είδος αλατιού
Αλάτι κοσέρ, μαύρο αλάτι Χαβάης, γαλάζιο αλάτι Περσίας, καπνιστό αλάτι και πολλά άλλα, θα τα βρείτε να κατακλύζουν στο ντουλάπι τους.

Αναζητούν τροφές στη φύση
Αυτό δεν είναι κακό, αλλά μπορεί να αποδειχτεί επικίνδυνο σε κάποιες περιπτώσεις, όπως π.χ. συλλογή μανιταριών, χωρίς κάποιον πραγματικά εκπαιδευμένο. Κι όπως καταλαβαίνετε, οι περισσότεροι δεν αποδέχονται ότι κάποιος ξέρει περισσότερα από τους ίδιους.

Είναι έτοιμοι για έλλειψη… αβοκάντο
Η φρουτιέρα τους εννοείται ότι δεν γεμίζει με μανταρίνια, πορτοκάλια και μήλα, αλλά αβοκάντο, μάνγκο, γκουάβα και ανανάδες. Το αβοκάντο, μάλιστα, υπάρχει σε ποσότητες στην κουζίνα τους, για να φτιάχνουν γουακαμόλε και άλλα παρόμοια ντιπ.

Ξοδεύουν υπερβολικά χρήματα στο φαγητό και τα παρελκόμενα
Καταλαβαίνουμε ότι για το χόμπι του ο καθένας ξοδεύει όσα επιθυμεί, αλλά ήταν πραγματικά απαραίτητος ο κόφτης μπανάνας και η ατομική ψηστιέρα μπιφτεκιών;