Ειρήνη Κλοκκαρή : Ένα ταλαντούχο κορίτσι μιλά στο City of Larnaka.com και ξεδιπλώνει την πορεία της καριέρας της στο χώρο της τέχνης

Ένα κορίτσι με εξαιρετικό ταλέντο στη τέχνη, αλλά και απόλυτο χιούμορ στα έργα της, με πάθος για την Κυπριακή παράδοση αλλά και τις υπέροχες δημιουργίες τις, μας άνοιξε τις πόρτες και μας καλωσόρισε στο δικό της εργαστήρι μιλώντας από τη ψυχή της γι΄ αυτά που δημιουργεί.

Η Ειρήνη Κλοκκαρή κατάγεται από την επαρχία Λάρνακας και κατοικεί στο χωριό Αθηένου, όπου εκεί δημιούργησε και το μικρό της εργαστήρι που η σελίδα μας έτρεξε για να επισκεφθεί και να γνωρίσει από κοντά τις υπέροχες δημιουργίες της.

Την Ειρήνη είχαμε τη δυνατότητα να τη μάθουμε μέσα από μια συνέντευξη που είχαμε μαζί της, αλλά συνάμα και μέσα από τα έργα που μας παρουσίασε.

Ειρήνη, από που ξεκίνησε το πάθος σου για την τέχνη ;

Πάντα το είχα λίγο από παιδική ηλικία να κάνω σχέδια και έτσι επικεντρώθηκα παραπάνω το καιρό του Γυμνασίου, γιατί έβλεπα ότι είχα κλίση , οπότε έδινα ιδιαίτερη έμφαση στο μάθημα της τέχνης και επειδή είχα θετικά σχόλια από το καθηγητή μου καθόρισα από τότε ότι θα σπούδαζα κάτι σχετικό .

Τα επόμενα χρόνια είχα ζητήσει να πάω σε μια σχολή και άρχισα την εξάσκηση μου. Στο λύκειο επέλεξα τα μαθήματα που είχαν οποιαδήποτε σχέση με το καλλιτεχνικό κομμάτι για να πάρω μια ιδέα και από αρχιτεκτονικό σχέδιο και από γραφικές τέχνες, αλλά και από τη ζωγραφική και έτσι κατέληξα στο να σπουδάσω σχεδιασμό εσωτερικού χώρου.

Σπούδασα Interior Design και μετά έκανα Μάστερ στο Interdisciplinary Design που έχει να κάνει με το συνδυασμό γραφικών  τεχνών, εικονογράφησης , διακόσμησης , σχεδιασμού χώρου και όλα αυτά. Έχω γνώσεις από όλα τους τομείς του κλάδου, αλλά κυρίως στον εσωτερικό χώρο και στην εικονογράφηση, όπου εκεί επικεντρώθηκα.

 

 

Τι ακριβώς σχεδιάζεις και από που πηγάζει η έμπνευση σου;
Βασικά όταν έκανα το Μάστερ μου μας δόθηκε ένα project που είχε να κάνει με το σχεδιασμό σύγχρονου κυπριακού souvenir και μέσα από αυτό έκανα έρευνα γενικά για τη Κύπρο και επικεντρώθηκα λίγο στη παράδοση. Ψάχνοντας λοιπόν, έδωσα περισσότερη έμφαση στις παραδοσιακές στολές γιατί ήταν κάτι οικείο για μένα, καθώς για χρόνια χόρευα σε διάφορους ομίλους στο χωρίο.

 

Έτσι, ήθελα να δω τις παραδοσιακές στολές λίγο καλύτερα και τις συνδύασα μαζί με τα δικά μου χαρακτηριστικά στιλ που είχα, όπως το να κάνω «καρικατούρες» , διάφορα πρόσωπα και διάφορους χαρακτήρες, οπότε έπιασα τη παράδοση και τους χαρακτήρες και τα πάντρεψα μαζί δημιουργώντας το σχέδιο «ο κόσμος της Κύπρου» , όπου είναι η Κυπριοπούλλες και ο βράκας ντυμένοι στα παραδοσιακά.

 

 

Με αυτό τον τρόπο έφτιαξα το σύγχρονο κυπριακό souvenir όπου ξέφυγε από το project του Μάστερ και έγινε σιγά σιγά πιο επαγγελματικό. Εμένα το souvenir μου είναι κυρίως τα μαξιλαράκια τα μπρελόκ οι τσάντες διάφορα πράγματα που μπορούν να μεταφερθούν, είτε στο εξωτερικό είτε σε ντόπιους γιατί και οι ντόπιοι αγοράζουν, αλλά και οι τουρίστες.

Σχεδιάζω πράγματα γενικά με τη Κύπρο , αφού είμαστε στη Κύπρο εκμεταλλεύομαι το κομμάτι αυτό για να την αναδείξω, αλλά είναι και κάτι που με γεμίζει ταυτόχρονα.

 

 

 

 

Πες μας λίγα λόγια για τα έργα σου ;
Με τη λογική του κυπριακού souvenir που ξεκίνησα τη δουλειά μου ήρθε πρόταση από του Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα και συγκεκριμένα από την Άννα Πολυδώρου, υπεύθυνη στο All about souvenir, όπου βρίσκονται διάφοροι καλλιτέχνες και εμπνέονται από την Ελλάδα φτιάχνοντας διάφορα πράγματα και έτσι με κάλεσαν για να φτιάξω ελληνικό souvenir.

Έφτιαξα, λοιπόν τη σειρά «Οι θεοί θνητοί και μύθοι της Ελλάδας» που είναι εμπνευσμένη από μια συλλογή που βρίσκεται στο Μουσείο Μπενάκη μόνιμα και η σειρά αυτή περιλαμβάνει την Αριάδνη την Αφροδίτη το Θησέα τον Μινώταυρο κ.λπ. .

 

 

 

Έπειτα με κάλεσε το ίδρυμα Φοίβου Σταυρίδη στη Λάρνακα για να εμπνευστώ από μια συλλογή φωτογραφικού υλικού που δόθηκε στο ίδρυμα, το οποίο αφορούσε το τέλος της εποχής του 20ού αιώνα, κυρίως κοστούμια ανδρών και κυριών αριστοκρατών εκείνης της εποχής και έφτιαξα έτσι 4 χαρακτήρες , οι οποίοι παρουσιάστηκαν σε έκθεση μαζί με τις φωτογραφίες στο ίδρυμα, μια συλλογή, δηλαδή, που είναι εμπνευσμένη από τη Λάρνακα.

Κάπως έτσι πάει η δουλειά μου, εννοώ με καλούν για να εμπνευστώ από δικό τους αρχείο, είτε ψάχνω εγώ δικές μου ιδέες από βιβλιοθήκες ή αγοράζω βιβλία για τη Κύπρο , άρα η έμπνευση μου είναι καθαρά από την Κύπρο.

Στους πρώτους χαρακτήρες που είχα κάνει και ήταν εμπνευσμένοι από τις κυπριακές φορεσιές έδωσα ονόματα, απλά τα γνωρίζω εγώ , δεν τα έβγαλα προς το κοινό. Επειδή είδα ότι τα ζητούσαν άρχισα κι’ έλεγα μερικά, μέχρι που σήμερα στα καινούργια μου σχέδια γράφω και το όνομα από κάτω και βλέπω ότι αντιμετωπίζεται λίγο διαφορετικά, είναι πιο χιουμοριστικό. Μου ζητούν με λίγα λόγια το ιστορικό, κάτι που έχει μια άλλη αλληλεπίδραση και είναι πολύ ωραίο.

Να σας δώσω ένα παράδειγμα , όπου στο Μουσείο της Αθηένου μας ζητήθηκε να κάνουμε μια έκθεση εμπνευσμένη από την Αθηενίτικη δαντέλα, γιατί όπως υπάρχει Λευκαρίτικη υπάρχει και η Αθηενίτικη. Ήμασταν 7 καλλιτέχνες και μας έδωσαν στο καθένα ένα απόσπασμα από ένα άνθρωπό που, είτε κεντούσε είτε προμηθευτούν δαντέλες αθηενίτκες, είτε τελοσπάντων είχε κάποια σχέση άμεση με την αθηενίτικη δαντέλα.

Εμένα μου έπεσε το απόσπασμα της κυρίας Παντελίτσας Τράχιλου, η οποία διδάσκει αθηενίτκο κέντημα και κάπως έτσι εμπνεύστηκα και ονόμασα τους χαρακτήρες που έφτιαξα «Παντελλού» και «Γιωρκούλλα» που είναι εμπνευσμένη από τη γιαγιά μου , γιατί και αυτή κάνει αθηενίτικο κέντημα. Συνήθως είναι υπαρκτά πρόσωπα τα ονόματα που δίνω.

Με ποιους συνεργάζεσαι;

Συνεργάζομαι με το Ίδρυμα Πολιτιστικής Δημιουργίας με το οποίο κάνουμε μαθήματα που αφορούν παιδιά και πως μπορούν να πειραματιστούν με τη ζωγραφική, τις γραφικές τέχνες με τη διακοσμητική και το σχεδιασμό ρούχων για να πάρουν μια γεύση από διάφορους κλάδους σε σχέση με το artist και design, ώστε να καταλήξουν στο προς τα που έχουν κλήση. Είναι κάτι στο οποίο είχα έλλειψη εγώ και θέλω να προσφέρω στα παιδιά, αφού όταν ξεκίνησα σπουδές εγώ δεν είχα πειραματιστεί με σχεδιασμό ρούχων ή τις γραφικές που θα μου έδιναν ολοκληρωμένη άποψη.

Θεωρώ ότι τα παιδιά είναι ανοιχτά στο να μαθαίνουν πράγματα είναι εύκολο να πειραματιστούν και ενθουσιάζονται με αυτά που κάνουμε, καθώς για παράδειγμα μπορεί να τους πω σήμερα μπαίνουμε στο ρόλο του γραφίστα ή του εικονογράφου.

Τα έργα μου φιλοξενούνται στο Start shop στη Λευκωσία , στο Μουσείο Λαικής Τέχνης, επίσης στη Λευκωσία στο κατάστημα του ideal bar στο Λιοπέτρι και κατά διαστήματα φιλοξενούνται και σε άλλα καταστήματα σε πιο μικρές περιόδους.

Πως προέκυψε η αφίσα που δημιούργησες για τη Λάρνακα; Ποια η σημασία της;
Με προσέγγισε το Graphic Stories που βρίσκεται στη Λευκωσία , ενώ είδε τη δουλεία μου και ζήτησε έμενα μαζί με άλλους 40 καλλιτέχνες να εμπνευστούμε για την πόλη μας και εγώ επέλεξα να εμπνευστώ για τη Λάρνακα.

Έτσι έφτιαξα το πόστερ , όπου έπιασα διάφορα στοιχεία από τη Λάρνακα που εμένα εκφράζουν ή εμένα κάνουν εντύπωση και τα οποία είναι χαρακτηριστικά για τη πόλη και δημιούργησα την αφίσα που είναι κάπως τρισδιάστατη.

 

Ήθελα κυρίως να παρουσιάσω τα αξιοθέατα της πόλης γιατί στην αφίσα βρίσκονται το Μεσαιωνικό κάστρο, οι Καμάρες , τα φλαμίνγκο από την Αλυκή και σαν ιδέα την κατάδυση , ενώ τη θάλασσα και τις βάρκες σαν χαρακτηριστικά της Λάρνακας.

Αντιμετώπισες κάποιες δυσκολίες στη πορεία της καριέρας σου;
Όταν έφυγα από τις σπουδές ήξερα πως να σχεδιάζω και πώς να παράξω ένα προϊόν , δεν ήξερα όμως πως να το προωθήσω. Βήμα προς βήμα, όμως βλέπεις πως να το προωθήσεις και πως να το δουλέψεις καλύτερα.

Έχεις προωθήσει για κάποιο φιλανθρωπικό σκοπό τα έργα σου ;
Βασικά κάναμε κάποια event που είχαν φιλανθρωπικό σκοπό και δίναμε ένα ποσοστό από τις πωλήσεις μας σε άπορες οικογένειες, αλλά και στο μέλλον σκέφτομαι να οργανώσω κάτι στο στούντιο με αυτό το σκοπό, ακόμα επεξεργάζομαι αυτή την ιδέα πως θα λειτουργήσει.

Γιατί άνοιξες το στούντιο σου στην Αθηένου και όχι σε κάποια πόλη;

Το στούντιο το άνοιξα γιατί αρχικά ήθελα ένα χώρο , διότι είχα τόσα πολλά πράγματα στο σπίτι , οπότε ήθελα κάπου να φιλοξενήσω τα πράγματα μου και το ξεκίνησα απλά σαν χώρο για να εργάζομαι και όχι σαν κατάστημα.

Ήθελα ένα χώρο που να με εμπνέει , έψαξα στη Λάρνακα και στη Λευκωσία, αλλά αυτός ο χώρος στο χωρίο είναι σαν πως και ήταν ιδανικός για το concept που είχα εγώ για τη δουλειά μου, επειδή είναι παραδοσιακός με καμάρα και  ταιριάζει απόλυτα με το όλο σκηνικό .

Η αλήθεια με προβλημάτισε αν θα έμενα στην Αθηένου η όχι αλλά επειδή είναι ένας τόπος που αγαπώ. Είπα θα κάνω την ανατροπή και θα μείνω στο χωριό. Αυτό βέβαια έχει και τα καλά του και τα κακά του. Τα καλά του είναι ότι έρχονται από διάφορες περιοχές να πάρουν πράγματα από εμένα και έτσι γνωρίζουν και το χωριό. Τα κακά είναι ότι δεν υπάρχουν κάθε μέρα τουρίστες που να περνούν από εδώ και να έχω τρελές πωλήσεις, αλλά προτιμώ γιατί βρίσκομαι ακόμα στον κύκλο μου.

Σκέφτηκα το ενδεχόμενο να ανοίξω κατάστημα στη Λάρνακα, αλλά που το έψαξα δυστυχώς ή ευτυχώς έχω στο μυαλό μου τέτοιου είδους χώρο και δεν βρήκα ένα χώρο παραδοσιακό που να μπορώ εγώ να επέμβω με πιο σύγχρονα στοιχεία, ούτως ώστε να μεταφερθώ.

 

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια ;
Θέλω να συνεχίσω στο δρόμο του πιο εμπορικού κομματιού γιατί αυτή είναι η δουλειά μου και θέλω να έχω απήχηση, αλλά υπάρχει και το πιο ποιοτικό για μένα το οποίο θέλω να κάνω για τον εαυτό μου.

Από την άλλη κάνουμε κάποιες δράσεις με άλλες κοπέλες τις οποίες συνεργάζομαι , για παράδειγμα «τα Αμπαλατέματα» δύο παραμυθάκια στο οποίο συγγραφέας είναι η Έλενα Χατζηγεωργίου και την εικονογράφηση κάνω εγώ, κάτι με το οποίο κάνουμε διάφορες εκδηλώσεις. Κάναμε μια με το  δήμο Λάρνακας το καλοκαίρι που μας πέρασε στο Μεσαιωνικό Κάστρο και είδαμε ότι είχε απήχηση. Εννοείται θα γραφτούν και τα επόμενα τα οποία έχουν ως σκοπό να προβληματίσουν για τη σύγχρονη κοινωνία, έχουν χιούμορ, αλλά στέλνουν και μηνύματα παράλληλα.

Θα ξεκινήσουμε τώρα μια νέα πλατφόρμα που ονομάζεται “ΙΧΝΗ“, η οποία έχει ως στόχο να δώσουμε το δικό μας στίγμα και τι αφήνει ο κάθε άνθρωπος σε αυτό το κόσμο και ότι υπάρχει η θετική πλευρά σε όλα τα κομμάτια, κάτι το οποίο θα γίνει μέσα από διάφορες δράσεις καλλιτεχνικές και πολιτιστικές.

Το κομμάτι της εικονογράφησης με τους χαρακτήρες , μπορεί ο καθένας να μου στείλει τις δικές του φωτογραφίες, είτε πρόσωπα που τους κάνω πιο χιουμοριστικούς, είτε λέξεις κλειδιά που μου δίνει ο καθένας με τη προσπάθεια να τα συνδυάσω, τα οποία μπορούν να τυπωθούν οπουδήποτε, ακόμα και σε κουβέρτες και σε σκεπάσματα.

Σίγουρα θέλω να συνεχίσω να κάνω αυτό που ξεκίνησα και να το εξελίξω. Κάθε καλλιτέχνης ξεκινά με ένα πράγμα και βλέπεις στάδιο με στάδιο τι θέλει το κοινό , κάνεις πράγματα πιο εμπορικά πιο ποιοτικά.

 

Ποια είναι η άποψη σου για τη πόλη της Λάρνακας;
Η Λάρνακα πιστεύω είναι μια πόλη, όπου τώρα ξεκίνησε να εξελίσσεται επειδή βλέπω ότι γίνονται διάφορες δράσεις που είναι ενδιαφέρον , όπως για παράδειγμα η Βiennale που θα έρθει στη Λάρνακα, γεγονός που λες ναι ρε παιδί μου άρχισαν να γίνονται ωραία πράγματα.

Τα ωραία σημεία της Λάρνακας βρίσκονται σε τόπους που είναι καλά κρυμμένα , πρέπει να ψάξεις για να βρεις κάπου να καθίσεις, ενώ έχει τη θάλασσα κάτι που της δίνει ιδιαίτερη αξία μαζί με τον πεζόδρομο που έγινε τώρα στην Πιαλέ Πασά.

 

Το καταληκτικό σχόλιο της Ειρήνης

«Σε αυτό που κατέληξα εγώ έστω και με τη μικρή εμπειρία μου, όταν αγαπάς αυτό που κάνεις πραγματικά το ευχαριστιέσαι και αυτό έχει αντανάκλαση στη δουλειά σου, καθώς το εισπράττεις από τρίτους, οι οποίοι θα έρθουν να σου πουν ότι φαίνεται πως αγαπάς αυτό με το οποίο ασχολείσαι. Δεν κάνεις απλά μια δουλειά για να παράξεις να πληρωθείς και τέλος . Όταν αγαπάς τη δουλειά σου φαίνεται».

Στοιχεία Επικοινωνίας:

Facebook : https://web.facebook.com/klokkaridesignstudio/

Σειρά Βιβλίων : https://web.facebook.com/ambalatemataAlex/?fref=ts&_rdc=1&_rdr

Πλατφόρμα: https://web.facebook.com/IHNIplatform/?fref=ts&_rdc=1&_rdr

 

Επιμέλεια
Νίκη Μιχαήλ
(Δημοσιογράφος)