Καλοκαίρι – Θάλασσες χωρίς δάκρυα

Καθώς εμείς ρεμβάζουμε απο θερινές ξαπλώστρες υπο σκιαν μαίνεται ένας άλλος πόλεμος με διπλά θύματα. Η Λάρνακα (όχι μόνο) θρηνεί ανθρώπους που το μόνο που ήθελαν ήταν να χαρούν τη θάλασσα της πόλης, ως επισκέπτες. Τα φετινά περιστατικά πνιγμών στις εμπορικές παραλίες της Λάρνακας (Επαρχίας και Δήμου) αναδεικνύουν εν πρώτοις 2 ουσιαστικά δεδομένα του τρόπου διαχείρισης των πλέιστων προβλημάτων της Κύπρου.

Πρώτον, όλοι οι πνιγμόι είναι επισκεπτών/αλλοδαπών. Στο πρώτο άκουσμα μίας είδησης πνιγμού η πρωτη ερώτηση στο στόμα όλων είναι “εν κυπραίοι;” για να ακολουθήσει ένα βαθύ κυπριακό ποφύσημαν. Ως ένα (ελάχιστο) βαθμό τό δέχομαι ότι η πρώτη έγνοια του κάθενος μας έιναι αν πρόκειται για κάποιο συγγενή ή φίλο. Η ολή αντιμέτωπιση όμως του θέματος μετά τη διεκρίνιση ότι δεν πρόκειται για Κύπριο είναι κατακριτέα τόσο σε ιδιωτικό επίπεδο όσο και σε ευρύτερο κοινωνικό επιπέδο και δυστυχώς κατακριτέο έως και εγκληματικό για τα θεσμικά και δομημένα (δήθεν) όργανα του κράτους.Αναδεικνύοντας δυστυχώς και ένα άκρατο και βαθύ ρατσισμό σχεδόν άμεσο κοινωνικό, θεσμικό και ευρύτερο. Δεν νομίζω να αμφισβητείται το γεγονός ότι αν όλοι αυτοί οι πνιγμοι ήταν Ελληνοκύπριοι η ολη αντιμετώπιση θα ήταν διαφορετικη. Θα ακολουθείτο απο καταγγελτικούς υπουργικόυς λόγους κατά παντός υπευθύνου καθώς και θα γίνονταν τα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένας οχετός ύβρεων και κατάρων εναντίον όλων, με σοφιστέιες και γενική επώδο ότι φτάινε όλοι εκτός απο έμας, αρνούμενοι να αναλαβουμε την ιδιωτική μας ευθύνη η οποία μας βαράινει και μόνους αλλά και ως μέρος του συνόλου. 

Η δέυτερη παράμετρος εξ ίσου ανησυχητική η οποία αναδεικνύεται, είναι η παντελής αναλγήσια στα χρονιαία προβλήματα και αιτήματα των ναυγοσωστών από την πολιτεία. Οι ναυγοσώστες φέτος είχαν προβεί και σε απεργίες σε κάποιες πόλεις για τα αιτήματα τους. Τα προβλήματα των ναυγοσωστών χρόνια άλυτα και όχι στις προτεραιότητες μιάς πολιτείας η οποία έχει ως κορωνίδα της οικονομίας της τον τουρισμό και τον τουριστικό προγραμματισμό. Δεν επιτρέπεται μετά απο τόσα χρόνια να μην υπάρχει κατοχύρωση του επαγγέλματος του ναυαγοσώστη. Το ναυαγωσοστικό σώμα λειτουργεί και εποπτεύεται από ένα απαρχηομένο σύστημα το οποίο εκ των πραγμάτων δεικνύει τις αδυναμίες και τις ελλείψεις του. Ελλείψεις σε μέσα θαλάσσης, σε ωράρια και κατάρτιση ναυαγωσωστών, σε επάνδρωση υφιστάμενων σημείων ναυαγοσωστών καθώς και την δημιουργία άλλων όπου κρίνεται αναγκαίο με γρήγορες διαδικάσιες. Η κωλυσυεργία οδηγεί συμπολίτες και επισκέπτες σε κίνδυνο της ζωής .

Καμία αλλαγή, καμιά αφύπνιση από τις ζωές που χάνονται στις κατά τα άλλα παραλίες γαλάζιας σημαίας. Η όλη πολιτική προσφοράς ναυγοσωστικής προστασίας στις Κυπριακές παραλίες χρήζει “επαναεπίσκεψης” και ριζικής αλλαγής με υπηρεσίες σύγχρονες αλλά και λειτουργία εύρυθμη και αποτελεσματική μακριά απο τις παθογένιες ενός κυβερνητικού σύστήματος λειτουργίας με γραφειοκρατικά νοσήματα και κενά.
#kouktravels_s

Toυ Μάριου Κουκουμά
Δημοτικός Σύμβουλος ΑΚΕΛ Λάρνακας