Λάρνακα η πόλη που αγαπάμε

H ήσυχη κυπριακή πόλη αξιοποιεί την ενδιαφέρουσα ακτογραμμή της, αναπλάθει τους δημόσιους χώρους της και γίνεται το νέο «δυνατό» χαρτί της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Όταν τα φλαμίνγκο στέκουν ακίνητα πάνω στη γαλήνια επιφάνεια της λίμνης Αλυκή, δημιουργούν από τις πιο όμορφες και σουρεαλιστικές εικόνες, καθώς στα ίδια νερά αντικατοπτρίζεται η πόλη της Λάρνακας. Ταυτόχρονα, αεροπλάνα πετάνε διαρκώς από πάνω – το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Κύπρου βρίσκεται δίπλα.
Στην άλλη μεριά της πόλης δεσπόζουν οι παλιές δεξαμενές πετρελαίου, όχι για πολύ ωστόσο, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία αποξήλωσής τους. Εκεί θα δημιουργηθεί μια νέα τουριστική και οικιστική περιοχή με παραλία 3 χλμ., που θα ενώνει την παραλία της Λάρνακας με αυτήν των τουριστικών περιοχών Πύλα και Ορόκλινη. Μέχρι σήμερα η Λάρνακα ήταν η πιο ήσυχη πόλη των Ελληνοκυπρίων, διατηρώντας ρυθμούς και συνήθειες επαρχίας – ο «φτωχός συγγενής», σύμφωνα με κάποιους ντόπιους. Τελευταία, μοιάζει να συμμορφώνεται με τις επιταγές της ραγδαίας ανάπτυξης που βιώνει η Κύπρος, με πρώτες ενδείξεις κάποια ψηλά κτίρια, μια σειρά από νέα μοδάτα café και bar-restaurants, αλλά και ενδιαφέρουσες αναπλάσεις δημόσιων χώρων.

ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Είναι μια απόλυτα επίπεδη πόλη, που αρχικά μοιάζει αδιάφορη μέχρι που ξεπροβάλλει το Παλιό Υδραγωγείο και έπειτα το σύγχρονο πολυώροφο «πράσινο κτίριο», όπως το αποκαλούν, που ξεχωρίζει τόσο για τον οικολογικό του χαρακτήρα όσο και για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική του. Όσο πλησιάζεις στις ακτές της, τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον αποκτά.

Γιατί η Λάρνακα δεν «κοιτάζει» απλώς τη θάλασσα, αλλά επιτρέπει στους κατοίκους και στους τουρίστες της να την απολαμβάνουν στο έπακρο: με αμμουδερές παραλίες, μαρίνες, ειδικά διαμορφωμένους περιπάτους, ψηλούς φοίνικες. «Φοινικούδες» λέγονται σύμφωνα με την ελληνοκυπριακή διάλεκτο και δίνουν την ονομασία τους στην παραθαλάσσια περιοχή γύρω από την πλατεία Ευρώπης, με τα ξενοδοχεία, τα καφέ, τα εστιατόρια με τοπικές και έθνικ γεύσεις.

ις Φοινικούδες διαδέχεται το Μεσαιωνικό Κάστρο, δίπλα στο οποίο βρίσκονται οι παλιοί τουρκομαχαλάδες, γειτονιές με χαμηλές κατοικίες και τουρκικές ονομασίες στις οδούς. Αξίζει να επισκεφτείτε τους λίγους κεραμίστες της περιοχής και να παρακολουθήσετε ίσως κάποιο εργαστήριο. Οι δρόμοι είναι μισοερειπωμένοι. Τα κλειστά σπίτια διηγούνται με τον δικό τους τρόπο την ιστορία τους και γίνονται αφορμή συζητήσεων για αντίστοιχα «κλειστά» σπίτια στα κατεχόμενα. Όπως αυτό της γιαγιάς της Σοφίας Χαραλάμπους, εκπροσώπου του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού, η αναφορά στο οποίο φορτίζει συγκινησιακά τη συζήτηση.

Μπροστά από αυτή τη συνοικία, η Πιαλέ Πασά, ο πεζόδρομος-ποδηλατόδρομος που σε κάποια σημεία μοιάζει σχεδόν να αιωρείται πάνω από τη θάλασσα, ενώνει τις Φοινικούδες με το Mackenzie (ή Makenzie). Πρόκειται για την παραθαλάσσια περιοχή που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια κατά μήκος της αμμουδιάς με μοδάτα café και bar-restaurants, όπως το Αmmos, το Lush και το Re.Buke. Στο αναπαυτικό στρώμα ξύλινης ξαπλώστρας βρίσκομαι να απολαμβάνω μια δροσερή σαλάτα με κινόα και να φλερτάρω με την ιδέα της πρώτης βουτιάς της σεζόν. Στην Κύπρο η καλοκαιρία αρχίζει λίγο νωρίτερα –ήδη η μέση θερμοκρασία είναι 20° C– και διαρκεί περισσότερο, κάνοντάς την ιδανικό ανοιξιάτικο και φθινοπωρινό προορισμό για εμάς τους Έλληνες.

ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΗ ΠΟΛΗ

Συνεχίζοντας την εξερεύνηση, ανακαλύπτω την οδό Κλεάνθη Καλογερά. Aνάμεσα σ’ ένα καρεκλοποιείο-επιπλοποιείο, το κατάστημα Halcoessa – Copper Art με τα ιδιαίτερα μπρούντζινα αντικείμενα και το καλύτερο κλειδαράδικο της Λάρνακας, όπως λένε οι γείτονες, ξεπετάγονται σύγχρονα εστιατόρια, καφέ και μπαρ. Η αρχή έγινε με το Old Market, το πρώτο cocktail bar της περιοχής, κι έκτοτε ο δρόμος εξελίσσεται σ’ έναν από τους πιο ενδιαφέροντες της πόλης για έξοδο. «Όλη η Λάρνακα ανεβαίνει επικίνδυνα!» λέει ο νεαρός Παύλος Χαραλάμπους από το Big Βun Burgers.

Αυτόν τον καφέ θέλω να δοκιμάσω, σκέφτομαι μπαίνοντας στο ολοκαίνουργιο Mingle επί της Ερμού. Τελικά, απολαμβάνω έναν φρεσκοψημένο κυπριακό, του οποίου η γεύση σε τίποτα δεν διαφέρει από έναν ελληνικό ή τούρκικο. Η Ερμού της Λάρνακας ζει τη δική της αναγέννηση με πλήθος καταστημάτων ρούχων, υποδημάτων, αλλά και μαγαζιά με ανατολίτικα μεταξωτά υφάσματα και άλλα αντικείμενα.

Το νέο εμπορικό κέντρο της Λάρνακας, το Q City Center, ολοκληρώθηκε πριν από κάποιους μήνες μέσα στην ομώνυμη στοά. Στέκια όπως το Vinaria για κρασί αρχίζουν να ζωντανεύουν αποκτώντας σταθερούς θαμώνες και στους ορόφους του κτιρίου πάνω από τη στοά μοντέρνα διαμερίσματα περιμένουν τους πρώτους ιδιοκτήτες και ενοικιαστές. Προχωρώντας λίγο ακόμα, συναντά κανείς την πλατεία Ερμού σε φάση οικοδομικού οργασμού. Café και bar-restaurants, όπως το Alchemies, και μικρά εστιατόρια, όπως το γιαπωνέζικο Yoko, δίνουν ήδη το στίγμα αυτού που θα ακολουθήσει. Λίγες σκαλωσιές, γερανοί και εργάτες που δουλεύουν νυχθημερόν συμπληρώνουν τη σημερινή εικόνα της πλατείας.

ΓΕΩΤΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Η Λάρνακα συνεχώς εκσυγχρονίζεται, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα γραφικά της σοκάκια θα χαθούν, αντιθέτως προβλέπεται η ανάδειξή τους. Ο πολυπολιτισμικός χαρακτήρας της μοιάζει να εμπλουτίζεται μέρα με τη μέρα. «Τι να κάνω αυτή την εποχή στη Βηρυτό; Εδώ είμαι πολύ καλύτερα», μου λέει ο Λιβανέζος Saad. Αγόρασε μια μεζονέτα με πισίνα στην τιμή των 180.000 ευρώ και σκοπεύει να ζήσει στη Λάρνακα για τα επόμενα χρόνια μαζί με τη Ρωσίδα σύντροφό του. Στη γειτονιά του ζουν και κάποιοι Ελληνοκύπριοι, αλλά κυρίως ξένοι – Ιρανοί, Ρώσοι και Άγγλοι. Η παρουσία εύπορων Ρώσων είναι αισθητή, αν και δεν συγκρίνεται με αυτή στη Λεμεσό, όπου αποτελούν το 14% των κατοίκων λόγω των επικείμενων γεωτρήσεων και άλλων οικονομικών συνθηκών που δημιουργούν ευνοϊκό έδαφος για επενδύσεις. Για πολλούς ηλικιωμένους Άγγλους, πάλι, η Κύπρος είναι η εκπλήρωση του ονείρου να ζήσουν στη Μεσόγειο όταν βγουν στη σύνταξη. Άλλωστε, η οργάνωση της χώρας τούς είναι γνώριμη σε αρκετά επίπεδα (π.χ. οδήγηση στα αριστερά των δρόμων).

Όλα επιβεβαιώνουν πως έχει ξεκινήσει μια νέα εποχή, με τις πτήσεις προς και από το αεροδρόμιο της Λάρνακας να γίνονται όλο και πιο συχνές. Νέα ξενοδοχεία ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, όπως το Qbic, που μόλις λειτούργησε σ’ ένα σύγχρονο κτίριο της οδού Ερμού, το Lebay στην Ορόκλινη (εγκαίνια στις 4 Απριλίου) και το Radisson Blue (θα ανοίξει το αργότερο μέχρι τον Σεπτέμβριο).
Η γνωριμία με τους Ελληνοκύπριους ήταν πάντως από τις πιο ωραίες εμπειρίες του ταξιδιού, ειδικά αυτή με την ξεναγό μας Ειρήνη Τσιάκα. Όπως και η παρατήρηση των φλαμίνγκο, που αυτόν τον καιρό αναχωρούν για το μεταναστευτικό τους ταξίδι. Θα επιστρέψουν – το ίδιο συμβαίνει και με τους επισκέπτες της. Σύμφωνα με στοιχεία της Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης και Προβολής Λάρνακας, το 60% των επισκεπτών επανέρχονται, ακολουθώντας το παράδειγμα των μεταναστευτικών πουλιών. Γι’ αυτό και τα φλαμίνγκο έχουν επιλεγεί ως σύμβολο της τουριστικής της προβολής.

Για περισσότερες πληροφορίες, www.larnakaregion.com

Πηγή: Ταξίδια – Καθημερινή