Σταύρος Παπαδόπουλος: Η ”θρυλική” προσωπικότητα της πόλης μας

Αποτελεί αναμφίβολα μια από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες της πόλης μας, της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας, καθώς αγωνίστηκε με μεγάλη επιτυχία στον Ολυμπιακό Πειραιώς, ενώ αποτέλεσε και ένα από τα βασικά γρανάζια της ιστορικής κατάκτησης του πρωταθλήματος από τον Πεζοπορικό το 1988.

Το πέρασμα του Σταύρου Παπαδόπουλου από τον Ολυμπιακό ηταν γεμάτο επιτυχίες και η επτάχρονη προσφορά του δυναμικού αμυντικού με την ερυθρόλευκη φανέλα έχει καταγραφεί με χρυσά γράμματα.

Ο ίδιος παρότι μετά το τέλος της καριέρας του στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό, επέστρεψε και ζει στην Κύπρο και στη γενέτειρα του Λάρνακα, δεν παύει να παρακολουθεί και να ν’ αγωνιά για τη μεγάλη ποδοσφαιρική αγάπη του. Τον Ολυμπιακό!

Ο Σταύρος γεννήθηκε το 1953 στη Λάρνακα και από μικρός έδειξε την αγάπη του για το ποδόσφαιρο. Στο σχολείο, αλλά και στις παρέες με τις οποίες έπαιζε, ξεχώριζε και γρήγορα η ΕΠΑ Λάρνακας του ζήτησε να υπογράψει δελτίο. Όμως η οικογένεια του φανατικοί υποστηρικτές της αντίπαλης ομάδας της πόλης, του Πεζοπορικού, δεν θέλησαν ν’ ακούσουν κουβέντα.

Έτσι ο Σταύρος χωρίς πολλές διαδικασίες βρέθηκε το 1967 στον Πεζοπορικό σαν ταλαντούχος φορ. Ο πρώτος προπονητής του ο Γιουγκοσλάβος Κοβάσεβιτς τον ξεχώρισσε και το 1968-69 τον προώθησε στην πρώτη ομάδα. Το 1971 ο Ομοσπονδιακός τεχνικός της Κύπρου Πάμπος Αβραμίδης δεν δίσταξε να τον καλέσει στην Εθνική ομάδα και να του δώσει τη φανέλα με το 9.

Τα χρόνια περνούσαν και το όνομα του Σταύρου άρχισε να συζητιέται και στην Ελλάδα.Έτσι το 1976 ο Σάββας Λαγούδης από τους κορυφαίους παράγοντες του Κυπριακού ποδοσφαίρου, σύστησε στον Δημήτρη Καρέλλα τον άνθρωπο που ζούσε και ανέπνεε για τον Εθνικό, ν’ αγοράσει τον Παπαδόπουλο.

Η μεταγραφή ήταν εύκολη και ο Σταύρος ήρθε στον Πειραιά σαν φορ και «μπακ-άπ» του μεγάλου Καλκατέρα. Όλα αυτά έως έναν αγώνα ΠΑΟΚ- Εθνικού στην Τούμπα. Τότε ο Ιταλός τεχνικός του Εθνικού Άμος Μαριάνι διαπιστώνοντας ότι ο Κρεμμύδας δεν μπορούσε ν’ αγωνιστεί μαζί με τον Κυριάκο Κουρέα, ζήτησε από τον Σταύρο να παίξει στόπερ.

Ο Παπαδόπουλος πήγε πολύ καλά, όπως και στον δεύτερο αγώνα κόντρα στον Παναθηναϊκό και στον Αλβαρέζ. Έτσι ο Σταύρος Παπαδόπουλος καθιερώθηκε σαν αμυντικός ογκόλιθος με σπεσιαλιτέ τα πλάγια άουτ… Στον Ολυμπιακό μεταγράφηκε το 1978 μαζί με τους Χρήστο Αρβανίτη και τον Γερμανό Ρόρμπαχ.Όμως η επαφή με τους ερυθρόλευκους είχε ξεκινήσει αρκετούς μήνες νωρίτερα, μέσω ένος κουμπάρου του και του παράγοντα του Ολυμπιακού Γιώργου Μέλλιου.

Μάλιστα επειδή ήταν γνωστή η αρνητική θέση του Εθνικού, ο Παπαδόπουλος δήθεν χολωμένος γύρισε στην Κύπρο διαμηνύοντας ότι δεν θα ξανάπαιζε ποδόσφαιρο.Έτσι όταν ο Ολυμπιακός τον ζήτησε μαζί με τους άλλους δύο παίκτες, ο Εθνικός είπε «πάρτεν τον, αρκεί να τον πείσετε να έρθει από την Κύπρο».

Μάλιστα στη μεταγραφή του είχε εμπλακεί και ο Μιλτιάδης Μαρινάκης, ο αείμνηστος πατέρας του Βαγγέλη, στο σπίτι του οποίου στην Φρεαττύδα είχαν γίνει οι τελευταίες συζητήσεις στις οποίες μετείχαν ακόμη ο Λεωνίδας Θεοδωρακάκης, ο Σάββας Λαγούδης, ο Κυριάκος Κουρέας και ο υπογράφων.

Ο Σταύρος Παπαδόπουλος αγωνίστηκε 7 χρόνια στον Ολυμπιακό, με τον οποίο πανηγύρισε την κατάκτηση 4 πρωταθλημάτων(1979-1983) , 1 Κυπέλλου (1981) και ενός νταμπλ (1981).

Συνολικά ο Σταύρος Παπαδόπουλος με τη φανέλα του Ολυμπιακού αγωνίστηκε σε 322 αγώνες. Από αυτούς 179 ήταν για το πρωτάθλημα, 28 για το Κύπελλο, 19 για τα Κύπελλα Ευρώπης, 55 φιλικοί και 41 διεθνείς.

Το 1986 επέστρεψε στην Κύπρο και τον Πεζοπορικό όπου ήταν πρωταγωνιστής στην ιστορική κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1988 από την ιστορική ομάδα της πόλης μας.

Επιμέλεια
Νίκη Μιχαήλ
(Δημοσιογράφος)