Τσάβι Ρόκα: Η “επανάσταση” της ΑΕΚ Λάρνακας έχει όνομα

Μεγάλη συνέντευξη στην ελλαδική ιστοσελίδα sport24.gr παραχώρησε ο τεχνικός διευθυντής της ΑΕΚ, Τσάβι Ρόκα. Ο Ισπανός “αρχιτέκτονας” της ομάδας της Λάρνακας μίλησε για τα πεπραγμένα του στην ΑΕΚ, η οποία κατάφερε να μετατραπεί σε πρωταγωνιστή του κυπριακού ποδοσφαίρου.

Φλεβάρη του 2014 η ΑΕΚ Λάρνακας ανακοίνωνε την πρόσληψη του Καταλανού πρώην ποδοσφαιριστή, Τσάβι Ρόκα, για τη θέση του τεχνικού διευθυντή. Τον Αύγουστο του 2015 η κυπριακή ομάδα επέκτεινε τη συνεργασία της με τον Ρόκα μέχρι το 2019.

Μετά από δύο χρόνια, η Κύπρος μιλά ποδοσφαιρικά για έναν τεχνικό διευθυντή που άλλαξε τα δεδομένα στο ποδόσφαιρο της χώρας. Ως ποδοσφαιριστής γαλουχήθηκε – κι ως άνθρωπος όπως εξηγεί ο ίδιος – στα τμήματα υποδομής της Μπαρτσελόνα. Φόρεσε για ελάχιστα λεπτά την “μπλαουγκράνα” φανέλα στην πρώτη ομάδα και μετά γύρισε όλη την Ισπανία. Λογρονιές, Τολέδο, Βιγιαρεάλ, Εσπανιόλ, Ράγιο, Οσπιταλέτ, Σαμπαντέλ, Όκλαντ Σίτι (Νέα Ζηλανδία) και “κρέμασε” τα παπούτσια του στην Εουρόπα, στην αγαπημένη του πόλη και γενέτειρά του, Βαρκελώνη.

Αλλά, ποιος είπε ότι ο επιτυχημένος τεχνικός διευθυντής πρέπει να έχει (προ)υπάρξει ποδοσφαιριστής σε top-επίπεδο; Σε μια εποχή που αυτή η νευραλγική θέση για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο επιδέχεται στην Ελλάδα αμφισβήτηση – τόσο σε επίπεδο προσώπων όσο και θεσμικών λειτουργιών – στη Λάρνακα ο Καταλανός ζει το δικό του παραμύθι. Και μαζί η ΑΕΚ, η ομάδα της πόλης. Με βάση τα αποτελέσματα. Η ΑΕΚ έφθασε κοντά στο πρωτάθλημα και τις δύο προηγούμενες σεζόν και το 2016 τη βρίσκει στην κορυφή αυτής. Έπαιξε στα προκριματικά του Europa League.

Αλλά, τι έκανε ο Ρόκα κι έβαλε την ομάδα της Λάρνακας “σφήνα” στους μεγάλους του ποδοσφαίρου της Κύπρου; Αρχικά, το καλοκαίρι του 2014 έφερε για προπονητή τον Τόμας Κρίστιανσεν. Έναν Δανό στην καταγωγή, αλλά γαλουχημένο στη Βαρκελώνη τεχνικό, ο οποίος είχε περάσει κι από τα ελληνικά γήπεδα ως ποδοσφαιριστής με τη φανέλα του Πανιωνίου.

Για τον Ρόκα δεν είχε σημασία το γεγονός ότι η μοναδική πρότερη εμπειρία του ήταν στον πάγκο της Αλ-Τζαζίρα ως βοηθός προπονητή. Σημασία είχε ότι τον πίστευε ο ίδιος και ρίσκαρε στηρίζοντας την επιλογή του.

Μετά από δύο χρόνια, το περασμένο καλοκαίρι, ο Κρίστιανσεν αποχώρησε για το ΑΠΟΕΛ, στο οποίο είναι τώρα τεχνικός. Την πρώτη σεζόν (2014-15) αρχίζει και βάζει το ισπανικό στοιχείο στην ομάδα. Παίρνει τους συμπατριώτες του, Τόνιο, Σίπο, Χοσέ Καντέ, Μίκι Μασάνα, Χόρχε Λαρένα, Χουάνμα Ορτίθ. Τελείωσε το πρωτάθλημα στη δεύτερη θέση, πίσω από το ΑΠΟΕΛ και μπροστά από Απόλλωνα Λεμεσού, Ομόνοια, Ανόρθωση κι Ερμή. Στην καλύτερη θέση της ιστορίας της.

Τη δεύτερη χρονιά (2015-16) προστίθενται κι άλλοι Ισπανοί. Τέτε, Μικέλ Σαϊθάρ και Αλμπέρτ Σεράν. Το καλοκαίρι του 2016, ο Κρίστιανσεν φεύγει για τη Λευκωσία, αλλά ο Ρόκα βαδίζει στο δρόμο που έχει χαράξει και λειτουργεί όπως ξέρει και μπορεί. Φέρνει στη Λάρνακα τον 44χρονο Βάσκο τεχνικό, Ιμανόλ Ιντιακέθ. Έχοντας καθίσει προηγουμένως στους πάγκους των Γέιδα και Τολέδο, ο Ιντιακέθ προσλαμβάνεται ως προσωπική επιλογή του Ρόκα.

Και φυσικά, η μεταγραφική ενίσχυση έχει ισπανικό “χρώμα”. Γκιγιέμ Τρουγιόλς, Ρουμπέν Μίνιο, Ακοράν Μπαρέρα, Χαβιέρ Γκαρίδο. Μια ομάδα… ισπανική στην Κύπρο. Το έγραψε η “Μarca”, το διαπιστώνει κάποιος αν δει ότι στο τελευταίο ματς του 2016 – νίκη εκτός έδρας με 3-0 επί της Καρμιώτισσας – στο οποίο αγωνίστηκαν στην ενδεκάδα επτά Ισπανοί, το ομολογεί ο ίδιος ο Ρόκα στο Sport24.gr:

“Εντάξει μπορώ να αποδεχθώ ότι έχουμε γεμίσει στην ΑΕΚ με Ισπανούς παίκτες, αλλά κάποιος άλλος θα σου πει ότι υπάρχουν ομάδες του ισπανικού πρωταθλήματος που έχουν λιγότερους Ισπανούς στο ρόστερ τους. Αλλά, ναι, μπορούμε να πούμε ότι μας θεωρούν μια ισπανική ομάδα εκτός της χώρας (σ.σ Ισπανίας)”.

Ακόμη και οι εχθροί του Ρόκα του πιστώνουν ότι έχει μεταμορφώσει την ΑΕΚ. Μια ομάδα, η οποία ιδρύθηκε το 1994 και σπουδαιότερη μέχρι σήμερα επιτυχία της είναι η κατάκτηση του Κυπέλλου, της σεζόν 2003-2004. Μια ομάδα “μικρομεσαία”, η οποία έκανε την επανάστασή της και βλέπει πλέον αφ’ υψηλού τους παραδοσιακά “μεγάλους” του ποδοσφαίρου της Κύπρου. Μια επανάσταση, η οποία “αποτυπώνεται” στο έργο του Καταλανού τεχνικού διευθυντή.

“Φυσικά είμαι υπερήφανος που ο περισσότερος κόσμος θεωρεί ότι η ΑΕΚ διανύει τις καλύτερες στιγμές της ιστορίας της. Διεκδικήσαμε την πρόκριση στο Europa League, κάτι που ήταν μεγάλη επιτυχία. Εγώ, θέλω αυτό να το συνεχίσουμε. Να γίνουμε μια ομάδα που κάθε σεζόν θα είναι ανταγωνιστική και θα διεκδικεί τον τίτλο. Να παίζουμε κάθε χρόνο στην Ευρώπη. Να μεγαλώσουμε την ιστορία, τη δομή μας, την πόλη, την Κύπρο”.

Με ενδιαφέρει η συμπεριφορά του ποδοσφαιριστή, η προσωπικότητα, η εξωγηπεδική του ζωή, εάν είναι καλός στα αποδυτήρια

Στο αμιγώς τεχνικό κομμάτι, πόσο δύσκολο είναι να πείσεις έναν Ισπανό – έστω και της δεύτερης κατηγορίας – να αφήσει την Οβιέδο, την Πονφεραντίνα, τη Μαγιόρκα για να πάει στην ΑΕΚ και τη Λάρνακα; Ο Ρόκα εξηγεί τα κριτήριά του στο Sport24.gr, υποστηρίζει ότι σέβεται τον Κύπριο ποδοσφαιριστή, αλλά καταλήγει ότι δεν έχει σημασία η εθνικότητα.

“Η αλήθεια είναι ότι έχω κλείσει τους περισσότερους Ισπανούς ποδοσφαιριστές που θα ήθελα να έχω κλείσει. Εντάξει, αξιολογούνται τα αγωνιστικά στοιχεία και είναι προτεραιότητα, αλλά δεν είναι μόνον αυτά. Με ενδιαφέρει η συμπεριφορά του ποδοσφαιριστή, η προσωπικότητα, η εξωγηπεδική του ζωή, εάν είναι καλός στα αποδυτήρια. Στην Ισπανία έχω καλύτερη πληροφόρηση, οπότε είναι πιο εύκολο να γνωρίζω τα παραπάνω στοιχεία. Γνωρίζω ποδοσφαιριστές, έχω πληροφορίες.

Αλλά, σου επαναλαμβάνω ότι κανείς δεν μου έχει πει κάτι για τον αριθμό των Ισπανών ποδοσφαιριστών που έχουν έρθει, ούτε εγώ έχω τη διάθεση να δημιουργήσω μια ισπανική αποικία στη Λάρνακα. Στο τέλος αυτό που μετρά είναι η απόδοση και δεν έχει σημασία η εθνικότητα.

Πιστεύω ότι το έργο του τεχνικού διευθυντή είναι να επιβάλλει τις ιδέες και τη φιλοσοφία του, σεβόμενος τους γηγενείς της χώρας στην οποία εργάζεται. Γι’ αυτό κι έχω το μέγιστο σεβασμό στους Κύπριους ποδοσφαιριστές. Υπάρχει ταλέντο, σε μερικούς λείπει αυτό το κάτι που δεν του επιτρέπει να “ταιριάξουν”. Ίσως το γεγονός ότι φθάνουν σε τόσο μικρή ηλικία στην πρώτη κατηγορία και μετά δεν έχουν συνέχεια…δεν τους λείπει η φιλοδοξία.

Την έχουν. Ήδη, πρόσφατα, 4-5 παιδιά από την Κύπρο έφυγαν για το εξωτερικό. Μακάρι, αυτή η γενιά να είναι μια γενιά που θα ανοίξει την πόρτα στον Κύπριο ποδοσφαιριστή για το εξωτερικό. Αλλά, πολλοί εξ’ αυτών έχουν και ταλέντο και χαρακτηριστικά που είναι κάτι παραπάνω από καλά.

Πάντα επιλέγω να μιλώ απευθείας με τους παίκτες, να τους εξηγώ τη σοβαρότητά μας, από πού ήρθαμε, που είμαστε και που θέλουμε να πάμε.

Αυτή η συνύπαρξη και αυτός ο αλληλοσεβασμός κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Εμείς στην ΑΕΚ προσέχουμε πολύ αυτή τη συνύπαρξη, σεβόμαστε την κυπριακή καταγωγή και θέλουμε οι Κύπριοι ποδοσφαιριστές και φίλαθλοί μας να αισθάνονται σημαντικοί. Η βάση είναι ο σεβασμός και η επικοινωνία. Θέλουμε ένα γκρουπ όχι μόνο καλών ποδοσφαιριστών, αλλά και καλών ανθρώπων. Είναι κάτι που το μετρώ πολύ”.

Το πρότζεκτ είναι επιτυχημένο, γι’ αυτό και η χρονική διάρκεια αυτού μεγάλωσε. Στην Ελλάδα, η θέση του τεχνικού διευθυντή είναι “παρεξηγημένη”. Από τους οπαδούς, τους ιδιοκτήτες των ομάδων, ακόμη μέχρι και τους ίδιους τους τεχνικούς διευθυντές. Τι έκανε ο Καταλανός και κέρδισε το σεβασμό στην Κύπρο; Μπορεί ένας ποδοσφαιριστής από τη δεύτερη ή τρίτη ισπανική κατηγορία να σταθεί στην πρώτη κυπριακή ή ακόμη και την πρώτη ελληνική;

“Είναι δύσκολο, για να είμαι ειλικρινής. Τώρα βαδίζω στο τρίτο έτος του πρότζεκτ κι έχουμε κερδίσει το σεβασμό. Πλέον, όλος ο κόσμος μπορεί να μάθει τον τρόπο που λειτουργούμε ως ομάδα ή να πάρει πληροφορίες για εμάς. Για τη σοβαρότητα που έχουμε, το πρότζεκτ, τη φιλοσοφία, τις ιδέες μας, τον τρόπο με τον οποίον “μεγαλώσαμε”, τη σοβαρότητα στις πληρωμές μας, την κατασκευή του νέου γηπέδου.

Είναι επιχειρήματα που χρησιμοποιώ μαζί με τις κατ’ ιδίαν συνομιλία μου με τους μεταγραφικούς στόχους, στους οποίους παραθέτω συγκεκριμένα πράγματα. Χωρίς να κοροϊδεύω κανέναν. Πάντα επιλέγω να μιλώ απευθείας με τους παίκτες, να τους εξηγώ τη σοβαρότητά μας, από πού ήρθαμε, που είμαστε και που θέλουμε να πάμε. Είμαι υπερήφανος για το γεγονός ότι αυτοί οι παίκτες είχαν στην αρχή τις αμφιβολίες τους, αλλά τώρα ομολογούν ότι πήραν τη σωστή απόφαση. Αναγνωρίζεται έτσι η δουλειά μου κι αισθάνομαι υπερήφανος.

Το επίπεδο στην Ισπανία είναι πολύ υψηλό. Δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς αυτό. Ακόμη περισσότερο, οι μικρότερες κατηγορίες έχουν μεγαλύτερο ανταγωνισμό. Θυμάμαι τότε που ήμουν ποδοσφαιριστής, πόσο δύσκολο ήταν να ανέβεις κατηγορία. Αυτό το λέω συνέχεια όταν βρίσκομαι με πρώην συμπαίκτες μου και σχολιάζουμε τις εξελίξεις στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Πολλά από τα παιδιά που είναι στην Segunda, Segunda B ή την Tercera, κι αγωνίζονται εκεί για διαφορετικούς λόγους έχουν το επίπεδο να παίξουνε σε ανώτερα πρωταθλήματα. Όταν έρχονται στην Κύπρο, το αποδεικνύουν”.

Μετά από 16 αγωνιστικές στην πρώτη κατηγορία της Κύπρου, η ΑΕΚ Λάρνακας βρίσκεται στην πρώτη θέση με 39 βαθμούς, δύο περισσότερους από ΑΕΛ και ΑΠΟΕΛ. Είναι αυτό το επόμενο βήμα; Η κατάκτηση ενός τίτλου θα “σφραγίσει” τους κόπους ενός καλά σχεδιασμένου πρότζεκτ;

“Ζω κοντά στη Μασία. Πρώτα με γαλούχησε ως άνθρωπο και μετά ως ποδοσφαιριστή

“Πιστεύω ότι η ΑΕΚ μπορεί να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Ο στόχος μου, όταν ανέλαβα αυτό το πρότζεκτ, ήταν να αλλάξω λίγο τη νοοτροπία. Να γίνει νοοτροπία νικητή. Κι έχει αλλάξει. Από την κορυφή. Εξάλλου, ο πρόεδρος και η επιτροπή του έχουν νοοτροπία νικητή. Έχουμε ξεκάθαρο οργανόγραμμα. Παίζουμε για κάθε τίτλο στην Κύπρο και για να φθάσουμε όσο πιο μακριά στην Ευρώπη. Δεν ξέρω τι θα συμβεί, αλλά θα παλέψουμε μέχρι το τέλος. Η καλή δουλειά που κάνουμε, η ποιότητα και η δύναμή είναι τα “όπλα” μας”.

Γέννημα – θρέμμα Βαρκελώνης. Μεγάλωσε στην περίφημη “Μασία”, τις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα. Εκεί, όπως εξηγεί ο ίδιος, γαλουχήθηκε ως ποδοσφαιριστής κι άνθρωπος. Πώς τον επηρέασε σε αυτό που κάνει και γιατί θεωρεί τον Γιόχαν Κρόιφ, ως αυτόν που άφησε κληρονομιά στο ποδόσφαιρο; Που αποδίδει την ποδοσφαιρική υπεροχή της πατρίδας του;

“Ζω κοντά στη Μασία, αλλά κι ως ποδοσφαιριστής πέρασα όλη την εφηβική μου ζωή στη Μασία ως μέλος των Ακαδημιών της Μπαρτσελόνα. Πρώτα με γαλούχησε ως άνθρωπο και μετά ως ποδοσφαιριστή, με όλη αυτή την ιδέα και τη φιλοσοφία που πρεσβεύει η Μασία. Με επηρέασε σαφέστατα και σε πολλούς τομείς το πέρασμά μου από την Μπαρτσελόνα.

O Κρόιφ, προχθές παρεμπιπτόντως έβλεπα ένα ντοκιμαντέρ που βγήκε, ήταν ένας άνθρωπος που έπρεπε να ακούσεις. Ήταν μια ιδιοφυιία, ευρίσκετο πολύ μπροστά από την εποχή του όταν ήταν προπονητής. Οι ιδέες του άφησαν μια κληρονομιά, την οποία βλέπουμε σε διαφορετικές ομάδες σήμερα στο ποδόσφαιρο. Σε παίκτες, προπονητές, τεχνικούς διευθυντές.

O Κρόιφ ήταν μια ιδιοφυΐα, οι ιδέες του άφησαν μια κληρονομιά

Στην Ισπανία υπήρξε μια χαρισματική γενιά ποδοσφαιριστών. Το σημαντικό και το ωραίο βρίσκει την επιτομή του στον Ινιέστα. Η επιτυχία οφείλεται στη χαρισματική γενιά ποδοσφαιριστών, ειδικά αυτών που βρέθηκαν στην Μπαρτσελόνα μαζί. Πικέ, Πουγιόλ, Τσάβι, Ινιέστα, Μπουσκέτς. Ένας προς ένας είναι στους top-3 στη θέση του στον κόσμος. Αυτοί

ταίριαξαν με τους αντίστοιχους της Ρεάλ και δημιούργησαν το “ισπανικό μείγμα””.

Το συμβόλαιό του με την κυπριακή ομάδα εκπνέει το 2019. Τι σκέφτεται να κάνει στο μέλλον; Είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο στα πλάνα του;

“Το μέλλον περνά από την ΑΕΚ Λάρνακας, όπου βρίσκομαι εδώ. Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον. Θέλω να είμαι όπου μου αρέσει και τώρα μου αρέσει στην ΑΕΚ. Με σέβονται και με εκτιμούν. Δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, αλλά γενικά η ζωή. Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον, εάν θα θέλω να ανακαλύψω νέα πράγματα. Αλλά, τώρα είμαι στην ΑΕΚ και είμαι πολύ καλά και θέλω να συνεχίσω το πρότζεκτ που έχω εδώ”.