Όχι στην παράταση αφυπηρέτησης εκπαιδευτικών

Οριστικά κλειστό θα πρέπει να θεωρείται το θέμα που αφορά στο όριο αφυπηρέτησης των εκπαιδευτικών αφού, τουλάχιστον, μέσω της δικαστικής οδού, δεν υπάρχει περιθώριο ταύτισης των εκπαιδευτικών με την υπόλοιπη δημόσια υπηρεσία.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, με συνοπτική απόφασή του, απέρριψε συνεκδικασθείσες εφέσεις εκπαιδευτικών, υποδεικνύοντας πως στην απουσία ρητής νομοθετικής πρόνοιας, δεν μπορεί να ικανοποιηθεί το αίτημά τους για παράταση του ορίου αφυπηρέτησης ώστε να ισχύει και γι’ αυτούς το ίδιο καθεστώς που ισχύει για τη δημόσια υπηρεσία.

Όπως αναφέρεται στην απόφαση του Εφετείου, τα 23 άτομα που προσέφυγαν στη δικαιοσύνη είναι όλοι εκπαιδευτικοί λειτουργοί Μέσης Εκπαίδευσης. Τέλη του 2009, απευθύνθηκαν προς το Υπουργείο Παιδείας και ζητούσαν παράταση του ορίου αφυπηρέτησής τους με ανάλογο, όπως οι δημόσιοι υπάλληλοι, τρόπο για τους οποίους είχε θεσπιστεί σχετικός Νόμος.

Το Υπουργείο Παιδείας τούς πληροφόρησε ότι το αίτημά τους δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί καθότι η υφιστάμενη, τότε, νομοθεσία αφορούσε μόνο τους δημόσιους υπαλλήλους.

Το επόμενο βήμα ήταν η καταχώρηση προσφυγών οι οποίες είχαν απορριφθεί, με το σκεπτικό ότι για να ικανοποιηθεί το αίτημα χρειαζόταν θετική προς τούτο νομοθετική διάταξη και κάτι τέτοιο δεν υπήρχε. Ακολούθησε έφεση η οποία δεν άλλαξε τα δεδομένα.

Υιοθετώντας και επιβεβαιώνοντας παλαιότερη νομολογία επί του θέματος, το Εφετείο υπέδειξε ότι ακόμα κι αν προβαλλόταν θέμα αντισυνταγματικότητας του Νόμου -προφανώς στη βάση της αρχής της ίσης μεταχείρισης- το αποτέλεσμα δεν θα διαφοροποιείτο και αυτό γιατί «κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε μόνο σε ακύρωση του Νόμου ως αντισυνταγματικού, αλλά δεν θα έγκειται σε αυτούς οποιοδήποτε δικαίωμα αφυπηρέτησης στα 63 και υπάρχει σωρεία αποφάσεων όσων αφορά το αλυσιτελές προσφυγής». Επί του προκειμένου, οι αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου τονίζουν πως εξετάζεται θέμα συνταγματικότητας μόνο αν θα επιλύσει κάποιο θέμα.

Με αυτά τα δεδομένα κρίθηκε ότι η έφεση δεν είχε καμία βάση ώστε να δικαιολογείται η ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης. Κλείνοντας, το Εφετείο καυτηρίασε τη στάση του δικηγόρου των εκπαιδευτικών υποδεικνύοντας ότι «ως λειτουργός της δικαιοσύνης έχει υποχρέωση να εφαρμόζει την υφιστάμενη νομολογία και όχι να εμφανίζεται ενώπιον Δικαστηρίου για, προφανώς, ικανοποίηση απλώς της επιθυμίας των πελατών του, χωρίς να εισηγείται, ότι μπορεί να υπάρξει διαφοροποίηση ή μη εφαρμογή της. Θεωρούμε αυτή τη συμπεριφορά ότι αντενδείκνυται για ένα συνήγορο».

Πηγή: philenews.com