Βίασε φοιτήτρια, διατάχθηκε η κράτηση του αλλά ήθελε να αφεθεί ελεύθερος

Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης,  κατά τον Οκτώβριο του 2018 το πανεπιστήμιο στο οποίο φοιτούσε η παραπονούμενη, διοργάνωσε πάρτι σε κέντρο στην Ορόκλινη, όπου πήγε μαζί με φίλη της.

Εκεί η παραπονούμενη γνώρισε και τον κατηγορούμενο, ο οποίος κατάγεται από το Καμερούν και βρίσκεται στην Κύπρο ως αιτητής πολιτικού ασύλου. Αφού αντάλλαξαν μεταξύ τους κάποιες κουβέντες, ο κατηγορούμενος ζήτησε από την παραπονούμενη να του δώσει ένα ευρώ για να αγοράσει ποτό. Η παραπονούμενη του έδωσε  και στη συνέχεια, ο κατηγορούμενος της ζήτησε να τον ακολουθήσει στην πίσω πλευρά του κέντρου για να της μιλήσει.

Στη συνέχεια, η παραπονούμενη, η οποία βρισκόταν σε κατάσταση μερικής  μέθης, τον ακολούθησε, αλλά μόλις βρέθηκαν στο πίσω μέρος του κέντρου, ο κατηγορούμενος φέρεται να την έριξε στο έδαφος, όπου και τη βίασε.  Και αυτό παρά το γεγονός ότι η παραπονούμενη έκλαιγε και του ζητούσε να σταματήσει.

Μετά την αποτρόπαια πράξη, της ζήτησε συγνώμη  

Ακολούθως, όταν τελικά ο κατηγορούμενος ολοκλήρωσε την αποτρόπαια πράξη του, της ζήτησε κλαίγοντας, αφενός, συγνώμη και αφετέρου να μην το πει σε κανέναν.

Η παραπονούμενη, όμως, όταν στη συνέχεια συνάντησε τη φίλη της, της ανέφερε ότι κάποιος άντρας της επιτέθηκε.
Τρεις ημέρες αργότερα η νεαρή επισκέφθηκε γυναικολόγο καθότι, ως ήταν ο ισχυρισμός της, κατά τον χρόνο του βιασμού είχε στα γεννητικά της όργανα ταμπόν  το οποίο της το αφαίρεσε.

Ακολούθως, η παραπονούμενη, με την προτροπή της φίλης της, κατήγγειλε την υπόθεση στην Αστυνομία και στη συνέχεια αναχώρησε για τη χώρα της.

«Δεν μου αξίζει να ζω, θέλω να πεθάνω, παρακαλώ πυροβολήστε με»

Η Αστυνομίας προς διερεύνηση της καταγγελίας, εξασφάλισε φωτογραφικό υλικό από το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης του κέντρου και για σκοπούς αναγνώρισης του δράστη του βιασμού, επικοινώνησε με την νεαρή η οποία ήρθε στην Κύπρο και αναγνώρισε τον κατηγορούμενο, ο οποίος στη συνέχεια συνελήφθη και αφού του επεστήθη η προσοχή στο Νόμο, δήλωσε άγνοια για το περιστατικό.

Στη συνέχεια όμως, κατά τη μεταφορά του στον αστυνομικό σταθμό, άρχισε να λέει στον αστυνομικό «I don’t deserve to live, I want to die, please shoot me» («Δεν μου αξίζει να ζω, θέλω να πεθάνω, παρακαλώ πυροβολήστε με».

Στο μεταξύ, όταν η παραπονούμενη κατήγγειλε στην Αστυνομία πως κάποιος την είχε βιάσει, είχε παραδώσει στους ανακριτές και  τα ρούχα που φορούσε κατά το χρόνο του βιασμού της, τα οποία αποστάληκαν στο Ινστιτούτο Γενετικής και Νευρολογίας, όπου και εντοπίστηκε γενετικό υλικό του κατηγορούμενου.

«Όχι» και από Ανώτατο

Η κατηγορία βιασμού απαγγέλθηκε στον κατηγορούμενο στις 6 Ιουνίου 2019 και ενόψει της μη παραδοχής του, η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση στις 19 Σεπτεμβρίου 2019. Ακολούθως το Κακουργιοδικείο ικανοποίησε αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής για κράτηση του κατηγορούμενου μέχρι τη δίκη, κρίνοντας πως στην περίπτωσή του υπήρχε κίνδυνος φυγοδικίας.

Ωστόσο ο κατηγορούμενος, προσφεύγοντας στο Ανώτατο, υποστήριξε πως το διάταγμα κράτησης του είναι εσφαλμένο και επιδίωξε την ανατροπή του, προσβάλλοντας μεταξύ άλλων, το συμπέρασμα του Κακουργιοδικείου ότι η ενώπιον του μαρτυρία, η οποία προέρχεται  βασικά από την παραπονούμενη, πιθανολογεί και  την καταδίκη του και, περαιτέρω, ότι δεν υπάρχει κίνδυνος φυγοδικίας, εφόσον για πέντε μήνες μετά την, κατ’ ισχυρισμό, διάπραξη του αδικήματος, δεν εγκατέλειψε τη Δημοκρατία.

Με βάση τα γεγονότα, το Ανώτατο Δικαστήριο στην απόφαση του ανέφερε ότι «είναι φανερό ότι η μαρτυρία που είχε ενώπιον του το Κακουργιοδικείο, πιθανολογούσε καταδίκη του Εφεσείοντα και οι σχετικοί ισχυρισμοί του συνηγόρου του περί του αντιθέτου, δεν γίνονται αποδεκτοί», απορρίπτοντας την έφεση του.

Όπως υποδεικνύει, «ορθά το Κακουργιοδικείο έκρινε ότι, ικανοποιούνταν και τα τρία αντικειμενικά κριτήρια εγγενούς κινδύνου φυγοδικίας – σοβαρότητα του αδικήματος, πιθανότητα καταδίκης και ενδεχόμενο αυστηρής τιμωρίας – και κατά συνέπεια δεν υφίσταται περιθώριο επέμβασης του Εφετείου».