Γυμνάσιο Δροσιάς: Οι αρμόδιοι σφυρούν αδιάφορα στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το σχολείο

Της  Αλεξάνδρας Παύλου

Το Γυμνάσιο Δροσιάς, αποτελεί ένα από τα βασικότερα τοπικά θέματα συζήτησης των τελευταίων μηνών. Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν τη μεταφορά του σχολείου στην παλιά Διανέλλειο, που πλέον είναι ερημωμένη εδώ και χρόνια. Αντίθετα άλλοι, ισχυρίζονται πως η τοποθεσία του σχολείου είναι εξαιρετική και το μόνο που χρειάζεται, είναι το Υπουργείο Παιδείας αλλά και οι αρμόδιοι φορείς να ξοδέψουν χρόνο και χρήμα για την ανακατασκευή και τη βελτίωση των υποδομών του σχολείου, έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στο μοντέλο ενός σύγχρονου σχολείου της εποχής.

Στο City of Larnaka και στη δημοσιογράφο Αλεξάνδρα Παύλου, μίλησε ο Διευθυντής του σχολείου κύριος Σαμαράς Παρασκευάς, όπου μοιράστηκε μαζί μας σκέψεις και προβληματισμούς του και τόνισε τα βασικά βήματα που έγιναν τα τελευταία χρόνια για τη βελτίωση της παρούσας κατάστασης.

«Πολλοί μαθητές της Λάρνακας θέλουν να φοιτήσουν στο Γυμνάσιο της Δροσιάς, οι θέσεις είναι περιορισμένες, προσπαθούμε για το καλύτερο». Έπειτα από πολλή πίεση του Διευθυντή στους αρμόδιους φορείς, κάποια ουσιαστικά βήματα έχουν γίνει για να βελτιωθούν οι υποδομές του σχολείου. Πιο συγκεκριμένα, τόσο ο διευθυντής όσο και ο Σύνδεσμος Γονέων  απαίτησαν την ανακαίνιση 5 Αιθουσών του σχολείου, όπως αυτή της Βιολογίας που πλέον είναι εξοπλισμένη με τους απαραίτητους πάγκους εργασίας. Παράλληλα, δίπλα από την κλειστή αίθουσα δεξιώσεων, χτίστηκε πρόσφατα ένα στέγαστρο στο οποίο οι καθηγητές δε χάνουν την ευκαιρία να το χρησιμοποιήσουν και ως ανοιχτή αίθουσα διδασκαλίας. Άλλωστε και ποιος δε θέλει να διαβάζει στο πράσινο και στον καθαρό αέρα;

Αυτή ήταν και η δική μου παρατήρηση αλλά και ένα προσωπικό παράπονο τόσο του διευθυντή όσο και του Συνδέσμου Γονέων. Το σχολείο υστερεί από χώρους πρασίνου. Στο προαύλιο του σχολείου, υπάρχει ένας μικρός κήπος, τον οποίον με βάσει τις πληροφορίες που έχουμε από τη διεύθυνση του σχολείου, προσπαθούν να παραποιήσουν και με λίγα λόγια να κόψουν τα δέντρα, τον τελευταίο πνεύμονα που έχει απομείνει. Ο Διευθυντής, κύριος Σαμαράς, κάνει υπερπροσπάθειες να κρατηθεί και να προστατευτεί το λιγοστό πράσινο που έχει το σχολείο ενώ προσπαθεί να βρει και τρόπους το πράσινο του σχολείου να περιποιηθεί.

Ένα άλλο θέμα το οποίο απασχολεί τόσο τους γονείς, όσο και το Διευθυντή του σχολείου είναι η κατάσταση που επικρατεί στις λυόμενες αίθουσες. Αναφορικά με τα όσα μας ανέφερε και μας παρουσίασε σε φωτογραφίες ο Σύνδεσμος Γονέων, οι αίθουσες αυτές όταν βρέχει στάζουν, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πραγματοποιηθεί κανονικά το μάθημα.

Δεν είναι μόνο αυτές όμως οι αισθητικές παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν στο Σχολείο της Δροσιάς. Οι διάδρομοι που χωρίζουν την κεντρική είσοδο με τις αριστερές αίθουσες διδασκαλίας, χρησιμοποιούνται ως αποθήκη, καθώς στο σχολείο δεν υπάρχει χώρος αποθήκευσης αντικειμένων. Οι καθηγητές αναγκάστηκαν να αντικαταστήσουν τον εν λόγω διάδρομο, σε χώρο φύλαξης των σχολικών αντικειμένων, κάτι το οποίο μπορεί κάποιος να πει κάποιος, πως είναι και επικίνδυνο τόσο για τους καθηγητές, όσο και για τους μαθητές. Ο Διευθυντής του σχολείου, μας τόνισε την ανάγκη για ύπαρξης μίας αποθήκης ή ενός αποθηκευτικού χώρου για το σχολείο.

Παρ’ όλες τις υψηλές επιδόσεις του σχολείου, σε Ευρωπαϊκούς και Παγκύπριους Διαγωνισμούς, παρ’ όλες τις γενικές υψηλές επιδόσεις μαθημάτων που έχουν οι μαθητές του Γυμνασίου Δροσιάς, παρ’ όλες τις υπερπροσπάθειες του Διευθυντή και του Συνδέσμου Γονέων, που όπως μας ανέφεραν έχουν μία άψογη συνεργασία και παλεύουν για την διεκδίκηση των «αυτονόητων», οι αρμόδιοι αλλά και το Υπουργείο Παιδείας, αγνοούν ή και καθυστερούν τις διαδικασίες βελτίωσης των υποδομών. Η ανάγκη για εκσυγχρονισμό των κτηρίων και των αιθουσών, για αλλαγή των λυόμενων αιθουσών και αποκατάσταση των ζημιών, αποτελεί επιτακτική ανάγκη.

Το σχολεία της δημόσιας εκπαίδευσης της Κύπρου, πρέπει επιτέλους να αγγίξουν τα Ευρωπαϊκά Πρότυπα σχολείου, να είναι φιλικά προς το περιβάλλον, να είναι εξοπλισμένα με σύγχρονα μέσα και εργαλεία, να κεντρίζουν το ενδιαφέρον των μαθητών και να οδεύουν σε μονοπάτια εμπειρικής εκπαίδευσης, με στόχο μόνο την καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τα παιδιά.