Στο τέρμα της οδού Ερμού, εκεί που βρίσκεται σήμερα ο δημοτικός χώρος στάθμευσης, ήταν πριν μερικά χρόνια η Δημοτική Λιανική Αγορά, «το παντοπωλείο», όπως ήταν γνωστό στους Λαρνακείς. Κτίστηκε το 1928/29 όταν Δήμαρχος της πόλης ήταν ο Δημητρός Δημητρίου [Μάτσας], με σκοπό να στεγαστούν οι αγορές των φθαρτών και των κρεάτων που μέχρι τότε ήταν διάσπαρτες στους δρόμους γύρω από την περιοχή του Αγίου Λαζάρου. Πολλά χρόνια πριν, εκεί βρισκόταν η κατοικία της οικογένειας Palma από τη Νεάπολη της Ιταλίας. Αργότερα, λειτούργησε μεγάλο σαπουνοποιείο και εργοστάσιο κατασκευής σπίρτων του Ηλία Κίρζη που ήταν ο τελευταίος ιδιοκτήτης πριν το ακίνητο αγοραστεί από το Δήμο Λάρνακας και κτιστεί η Δημοτική Αγορά.
Όταν το 1929 κτίστηκε η νέα Δημοτική αγορά στο τέρμα της Ερμού, η περιοχή της παλιάς αγοράς συνέχισε να σφύζει από ζωή μέχρι το 1959. Λόγω της γειτνίασης όμως με την τ/κ συνοικία περιέπεσε σταδιακά σε μαρασμό. Με την ένοπλη σύγκρουση που ξέσπασε τα Χριστούγεννα 1963, η παλιά αγορά εγκαταλείφθηκε και μοιραία μετατράπηκε σε νεκρή ζώνη μεταξύ του ε/κ και τ/κ τομέα. Το παλιό Παντοπωλείο ξαναζωντάνεψε μετά το 1974 με την εγκατάσταση και τη δραστηριοποίηση ε/κ προσφύγων.
Η Δημοτική Λιανική Αγορά, αρχιτεκτονικά και λειτουργικά είχε την τυπική μορφή ανατολίτικου παζαριού. Από την κύρια είσοδο που βρισκόταν στην Ερμού έμπαινες σε ένα κεντρικό διάδρομο, όπου δεξιά και αριστερά ήταν τα καταστήματα των φθαρτεμπόρων με τους πάγκους να βρίσκονται μπροστά. Ο διάδρομος κατέληγε σ’ ένα ξέφωτο στο κέντρο της Αγοράς, το οποίο οδηγούσε σε τρεις κατευθύνσεις, σε δύο εξόδους δεξιά και αριστερά, ενώ ευθεία έμπαινες στην κρεατογορά και ιχθυαγορά.
Οι πάγκοι των κρεοπωλών είχαν κυκλική διάταξη σε δύο πέταλα, ενώ οι ιχθυοπώλες καταλάμβαναν το κέντρο του χώρου. Μια τρίτη έξοδος από την κρεαταγορά οδηγούσε σε ένα κενό χώρο [σημερινή λαϊκή αγορά του Σαββάτου], όπου κάθε πρωΐ έφεραν και πουλούσαν τα προϊόντα τους οι χοντρέμποροι παραγωγοί.
Η Δημοτική Αγορά κατέστη ετοιμόροπη και έτσι το 1998 κατεδαφίστηκε.
Φέτος, στον ίδιο χώρο ν Νέα Δημοτική Αγορά άνοιξε τις πύλες τις για τους επισκέπτες και αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό στολίδι για την πόλη μας και συνεχίζει τη μακρά ιστορία της.