Είμαστε έτοιμοι για άνοιγμα των σχολείων; Ανάγκες, συμβουλές & προβληματισμοί

H επιστροφή στα θρανία, διασχίζοντας μια ιδιαίτερα αλλόκοτη και δύσκολη προηγούμενη σχολική χρόνια, αποτελεί μια πρωτόγνωρη εμπειρία για τους μαθητές, τις οικογένειές τους και όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας. Η ψυχοκοινωνική προσαρμογή στα νέα δεδομένα και η ψυχολογική επανάκαμψη θα ακολουθούν μια σταδιακή εξέλιξη, που φυσικά η ομαλή πρόοδός της εξαρτάται από παράγοντες που θα αναφερθούν πιο κάτω. Σκοπός της επανεκκίνησης των σχολείων, δεν πρέπει φυσικά να είναι μόνο η επανάληψη και παροχή νέας γνώσης στα παιδιά, αλλά και η διαχείριση των συναισθημάτων των παιδιών που προκύπτουν από το βίωμα τόσο της καραντίνας όσο και της γενικότερη κατάστασης που έχει επιφέρει ο κορωνοϊός.

Παρακολουθώντας προσεκτικά τα αποτελέσματα ερευνών σε μαθητές όλων των ηλικιών, εντοπίζουμε ανησυχητική αύξηση των επιπέδων άγχους σε ποσοστό που φτάνει μέχρι το 20% των παιδιών (Sogut, Dolu, Cangol, 2020; Xie et al., 2020), δεδομένα που μας υποδεικνύουν την ανάγκη μεγάλης ομάδας μαθητών για ψυχολογική και συναισθηματική υποστήριξη. Με σκοπό την ακολουθία και εφαρμογή των καλύτερων πρακτικών, θεωρείται αναγκαία σε πρώτο στάδιο η αξιολόγηση των παιδιών, η εκτίμηση των συναισθηματικών, και όχι μόνο των ακαδημαϊκών, νέων αναγκών τους και η ανταπόκριση σε αυτές. Αναγκαία θεωρείται και η ένταξη μαθημάτων και δραστηριοτήτων στο σχολείο που θα αποσκοπούν στην εκμάθηση δεξιοτήτων των παιδιών διαχείρισης άγχους, επίλυσης προβλημάτων, επικοινωνίας αναγκών κ.ά.

Με τον ίδιο τρόπο, απαραίτητη παρέμβαση θεωρείται η ψυχο-συναισθηματική υποστήριξη των εκπαιδευτικών, που από τον Σεπτέμβριο θα βρεθούν ξανά στην πρώτη γραμμή. Πέρα από τη στήριξη των εκπαιδευτικών, υψηλής σημασίας αποτελεί η ψυχο-εκπαίδευση τους σε θέματα που αφορούν τον άμεσο εντοπισμό, στήριξη και κατάλληλη συνεργασία με άλλους ειδικούς, για τα παιδιά που ενδεχομένως να παρουσιάσουν στοιχεία που να μαρτυρούν τη συναισθηματική αδυναμία και ανάγκη τους για βοήθεια, και σε συνέχεια του πιο πάνω, αναγκαία θεωρείται η ύπαρξη και διαθεσιμότητα επιστημόνων ψυχικής υγείας (π.χ. σχολικοί / εκπαιδευτικοί ψυχολόγοι) που να μπορούν να στηρίξουν τέτοιες περιπτώσεις παιδιών. Επιπρόσθετα, ο σχεδιασμός δραστηριοτήτων στο πλαίσιο της τάξης με στόχο την συναισθηματική ενίσχυση των μαθητών, καθιστά τις σχολικές τάξεις πιο έτοιμες στο να δεχτούν φέτος τους μαθητές τους, που μαζί τους κουβαλούν νέες ανάγκες (National Association of School Psychologists, 2020).

Συνοψίζοντας τα πιο πάνω, κατανοούμε την ανάγκη της τροποποίησης του σχολικού προγράμματος, που σκοπό θα έχει την ανταπόκριση στις απαιτήσεις των παιδιών για τη διασφάλιση τόσο της ακαδημαϊκής όσο και της συναισθηματικής τους εξέλιξης, και καταλήγουμε σε προβληματισμούς και ερωτήματα σχετικά με την πραγματική ετοιμότητα ανοίγματος των σχολείων. Ενώ οι μάσκες, οι αποστάσεις, οι απολυμάνσεις διασφαλίζουν την υγεία, η επανάληψη και παροχή της νέας γνώσης αναπτύσσει το πνεύμα, φαίνεται να εκκρεμεί πλήθος παρεμβάσεων που θωρακίζουν την ψυχική ακεραιότητα των μαθητών.