Οι άνθρωποι όταν ενώνονται για ένα καλό σκοπό πετυχαίνουν ακόμη και θαύματα. Όπως αυτό που συντελείται το τελευταίο διήμερο στο Ίδρυμα Άγιος Γεώργιος στη Λάρνακα. Του οποίου ο διευθυντής, το Διοικητικό Συμβούλιο, οι εργαζόμενοι, προετοιμάζονται με περισσή χαρά και συγκίνηση, να επαναλειτουργήσουν το Σαββατοκύριακο. Και με συγκίνηση μεγάλη, να υποδεχθούν τους 11 τροφίμους που φιλοξενούνται εκεί, πίσω στο περιβάλλον όπου ζουν για πάνω από δέκα χρόνια.
Μέσα από τις στάχτες και τα αποκαΐδια που άφησε στο πέρασμα της η πύρινη λαίλαπα το βράδυ της Τρίτης, αναγεννήθηκαν η ανθρωπιά και η ελπίδα που έφεραν άνθρωποι καλοί που έτρεξαν από χθες το πρωί, στο Ίδρυμα Άγιος Γεώργιος – Χρήστος Χασάπης στη Λάρνακα. Αξίες που δεν γνωρίζουν όρια όταν πρόκειται για τον θεάρεστο σκοπό της ανοικοδόμησης ενός ιδρύματος που φιλοξενεί παιδιά με ειδικές ανάγκες και το οποίο κάηκε.
«Χαίρεται κύριε, είμαι ο ραβίνος της εβραϊκής συναγωγής στη Λάρνακα. Λυπηθήκαμε πολύ με αυτά που είδαμε στην τηλεόραση. Και τα παιδιά της συναγωγής, μου ζήτησαν να μεσολαβήσω να σας βοηθήσουν να φτιαχτεί το μέρος». Δεν το πίστευε ο πρόεδρος του Ιδρύματος, Μιχαλάκης Μάλλας, χθες το πρωί, λίγη ώρα μετά το τηλεφώνημα, όταν 48 νεαροί Ισραηλινοί, αγόρια και κορίτσια, έφτασαν εκεί με δυο πλυντικά μηχανήματα πίεσης και σκούπες, βούρτσες και άλλα σύνεργα, να πλύνουν τοίχους, να τους βάψουν, να καθαρίσουν. «Έσμιξαν με τους Κύπριους. Γίναμε όλοι ένα για καλό σκοπό. Για να γυρίσουν όσο το δυνατό πιο σύντομα πίσω αυτά τα αθώα παιδιά στο περιβάλλον τους», δηλώνει στον «Φ» η νεαρή Λία από το Ισραήλ. Η αφήγηση του κ. Μάλλα για το μεγαλείο ανθρωπιάς που ενώνει τους Λαρνακείς για το Ίδρυμα Άγιος Γεώργιος, δεν έχει τελειωμό: «Πήγα να πάρω μπογιάδες από ένα κατάστημα. Απάνω που ήθελα να πληρώσω, νάσου ο ιδιοκτήτης του καταστήματος. “Τι κάνεις άνθρωπε εκεί; Τράβα στη δουλειά σου να χαρείς. Πάνω από όλα άνθρωποι, είπαμε”». Τρέμει η φωνή του κ. Μάλλα από συγκίνηση.
Μετά θυμάται εκείνους τους ανθρώπους που στέλνουν φαγητά, νερά, ό,τι μπορούν, για τις ανάγκες όσων εδώ και δυο μέρες εργάζονται εθελοντικά για να ξαναστηθεί το συντομότερο ο χώρος. «Ντροπή μας να μένουμε σπίτι όσοι μπορούμε», μας απαντά μια μεσήλικη γυναίκα την ώρα που πασχίζει με το σφουγγάρι και το νερό, να αφαιρέσει τη μαυρίλα από τα κρεβάτια που σώθηκαν από τις φλόγες.
«Έτσι γίνονται φίλοι οι λαοί και οι άνθρωποι, αγαπούμε την Κύπρο, σήμερα έχουμε μια καλή ευκαιρία να το αποδείξουμε», δηλώνει με ενθουσιασμό ένας από τους υπευθύνους της εβραϊκής συναγωγής στη Λάρνακα, ο κ. Ραμίρ.
«Ξέρετε πόσοι επιχειρηματίες με πήραν τηλέφωνο; Από τη Λάρνακα, από όλη την Κύπρο. Άλλος για να κάνει οικονομική εισφορά, άλλος για να προσφέρει κάποια προϊόντα. Είναι απίστευτο», δηλώνει ακόμη και αυτή τη φορά δακρύζει, ο Μιχαλάκης Μάλλας.
Δεν έμειναν στα λόγια και ρίχτηκαν στη δουλειά
Ο δήμαρχος, οι δημοτικοί σύμβουλοι, βουλευτές, το Γραφείο Ευημερίας… Από τις πρώτες στιγμές, ρωτούσαν τον κ. Μάλλα και τη διευθύντρια του Ιδρύματος, τι μπορούν να κάνουν. Όλοι έτρεξαν να βρεθεί στέγη για τους 11 τρόφιμους. «Τόσοι πολλοί! Δεν περίμενα ότι η έκκλησή μου πως πρέπει να φέρουμε πίσω τα μωρά το συντομότερο θα είχε τόση απήχηση. ”Πρέπει να φέρουμε αυτά τα μωρά στο σπίτι τους. Εκεί είναι το σπίτι τους”, μου έλεγαν πολλοί αυτό το διήμερο. Δεν έμειναν στα λόγια οι άνθρωποι. Γέμισαν οι ολόμαυροι από τους καπνούς τοίχοι μας με τα λαμπρά χρώματα της ανθρωπιάς. Ο πόνος μας το πρωί της Τετάρτης σαν είδαμε το μέγεθος της καταστροφής, έγινε το πρωί της Πέμπτης ελπίδα και ήλιος της χαράς, που είδαμε ένα ποτάμι ανθρώπων να θέλουν να μας στηρίξουν. Η Λάρνακα είχε αποδείξει στο παρελθόν ότι αγαπά αυτό το ίδρυμα. Μάλλον τώρα μάθαμε ότι ο λαός της Λάρνακας, επώνυμοι, ανώνυμοι, επιχειρηματίες και μεροκαματιάρηδες, αποτελούν τον Φύλακα Άγγελο μας. Δεν έχω λόγια, δεν ξέρω πόσα ευχαριστώ ή με ποιο τρόπο να εκφράσω σε όλο αυτό τον κόσμο τα συναισθήματα ευγνωμοσύνης που νιώθουμε όλοι όσοι είμαστε εδώ στο Ίδρυμα», μας ανέφερε ακόμη χθες ο κ. Μάλλας. Δυο βράδια σχεδόν δεν κοιμήθηκε και πολύ λίγες ώρες έλειψε από τον χώρο. Χθες, ήταν όμως η μέρα που η συγκίνηση την οποία ένιωθε για όσα μαγικά διαδραματίζονταν γύρω του, δεν κρυβόταν.
11 συνάνθρωποι μας εξαρτώνται από το Ίδρυμα
Σε τρεις διαφορετικούς χώρους φιλοξενούνται τα 11 φιλοξενούμενα άτομα στο Ίδρυμα. Μαζί τους βρίσκονται 24 ώρες μέλη του προσωπικού του Ιδρύματος. Η αλλαγή περιβάλλοντος δεν είναι απλή υπόθεση για τέτοια άτομα. Η είδηση για το ότι ίσως και την Κυριακή να είναι στον γνωστό τους χώρο, μόνο χαρμόσυνη εξέλιξη μπορεί να χαρακτηρισθεί.