Ντανιέλ Καστάνο: “Ζήσε κάθε στιγμή, γέλα κάθε μέρα και αγαπά για πάντα”

Πηγή: www.e-aradippou.cy

Γράφει η Ρέα Κουμπαρή, λειτουργός δημοτικής βιβλιοθήκης Δήμου Αραδίππου

 

 

Είχα τη χαρά και την ευτυχία να γνωρίσω τη Ντανιέλα κι όταν λέω χαρά, το λέω με όλη τη σημασία της έννοιας. Γιατί η Ντανιέλα είναι ένας σπάνιος άνθρωπος, από αυτούς τους ανθρώπους που δε συναντάς συχνά στο δρόμο σου.

Η Ντανιέλια Καστάνο είναι μια νέα και πανέμορφη κοπέλα που σε γοητεύει με την αυτοπεποίθηση της, την αυθεντικότητα στο γέλιο της, την ευγένεια του χαρακτήρα της, αλλά και με τον αλτρουισμό και την ανιδιοτέλεια που τη χαρακτηρίζει σ’ αυτό που κάνει.

Ντανιέλα μου σε καλωσορίζω στο γνωστό χώρο πλέον για σένα της Βιβλιοθήκης. Θα θέλαμε να μας πείς λίγα λόγια για σένα ώστε να σε γνωρίσουν οι αναγνώστες μας.

Γεια σου Ρεα μου. Όπως ήδη έχεις αναφέρει ονομάζομαι Ντανιέλα Καστάνο.
Μετακόμισα με τους γονείς από μικρή ηλικία στην Αραδίππου και μεγάλωσα νιώθοντας πάντα ό,τι είμαι κομμάτι αυτής της όμορφης κοινωνίας .

Ενηλικιώθηκα έχοντας σαν πρότυπο την πιο δυνατή και γενναία γυναίκα που έχω γνωρίσει, την μητέρα μου. Σ’ αυτήν οφείλω τον άνθρωπο που είμαι σήμερα, αλλά και όσα έχω πετύχει στην πορεία μου μέχρι τώρα.

Από πάντα ήμουν πολύ ευαισθητοποιημένη σε προβλήματα κοινωνικά ή πολιτισμικά που ταλανίζουν την ανθρωπότητα.

Αλλά γενικά είμαι ένας άνθρωπος που βάζει στόχους και δουλεύει πολύ σκληρά για να τους εκπληρώσει .

Οι πλείστοι άνθρωποι που με γνωρίζουν θα έλεγαν ό,τι είμαι ένας άνθρωπος πολύ χαρούμενος και θετικός. Και είναι η αλήθεια, προσπαθώ πάντα να βλέπω την θετική πλευρά των πραγμάτων και τον ανθρώπων.

Μίλησε μας για τις σπουδές σου και για την επαγγελματική σου πορεία.

Ξεκίνησα το πτυχίο μου στην Ισπανία και συγκεκριμένα στην Βαλένθια. Αργότερα συνέχισα το μεταπτυχιακό στην παιδοδοντιατρική στην Βαρκελώνη και δύο χρόνια πρίν ακόμα τελειώσω το μεταπτυχιακό ξεκίνησα να δουλεύω σαν παιδοδοντίατρος σε κάποιες κλινικές εκεί. Παράλληλα βοηθούσα κάποια Σαββατοκύριακα την οδοντιατρική κλινική “SOS Κοινωνική Οδοντιατρική” που δημιούργησαν οι συμφοιτητές μου, αποκτώντας συνάμα μεγαλύτερη εμπειρία και εμπιστοσύνη σε μένα.

Σκοπός μου ήταν να συνεχίσω για ακόμη λίγα χρόνια στην Ισπανία αλλά δυστυχώς λόγο του COVID επέστρεψα πίσω στην Κύπρο και αφού είχα ήδη κάποιες προτάσεις για δουλειά ξεκίνησα να δουλεύω εδώ.

Αυτή την στιγμή συνεργάζομαι σαν παιδοδοντίατρος σε διάφορες κλινικές, στην Λάρνακα και Λεμεσό.

 

 

Γιατί επέλεξες την Ισπανία για τις σπουδές σου;

Επέλεξα την Ισπανία λόγω της γλώσσας. Μιας και κατάγομαι από μια ισπανόφωνη χώρα, ήθελα να έρθω λίγο πιο κοντά στις ρίζες μου.

Όμως ακόμη ένας λόγος είναι τα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία που υπάρχουν εκεί και το επίπεδο ιατρικής που προσφέρουν.

Φυσικά έπαιξε σπουδαίο ρόλο στο να πάρω αυτή την απόφαση το ό,τι η Ισπανία είναι αρκετά κοντά στα δεδομένα της Κύπρου σε σχέση με τους ανθρώπους, τον καιρό αλλά και τη θάλασσα. Πολύ σημαντικός παράγοντας αυτός για μένα. Να είμαι κάπου που να να αισθάνομαι πρώτα καλά εγώ.

 

 

Ήθελες πάντοτε να γίνεις οδοντίατρος;

Κι όμως δεν ήθελα από πάντα να γίνω οδοντίατρος.

Συγκεκριμένα ο τελευταίος χρόνος στο Λύκειο ήταν αρκετά δύσκολος για μένα μέχρι να αποφασίσω ποιος θα ήταν ο επαγγελματικός προσανατολισμός μου.

Την ιδέα μου την έδωσε η μητέρα μου και ακριβώς απο εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ό,τι αυτό ήθελα να κάνω. Και έτσι και έγινε.

Η οδοντιατρική και συγκεκριμένα η παιδοδοντιατρική ειναι κατι που αγαπώ παρά πολύ, παρόλο που είναι ένα αρκετά δύσκολο και απαιτητικό επάγγελμα. Ειδικά αν έχεις να κάνεις με παιδιά και με την πεποίθηση τους ό,τι ο οδοντίατρος είναι κάποιος που θέλει να τους κάνει κακό (γέλια).
Το κάνω με όλη μου την αγάπη.

Έψαξα στο διαδίκτυο για να μάθω περισσότερα πράγματα όσο αφορά την ανθρωπιστική δράση “Κοινωνικής οδοντιατρικής SOS”. Πότε αποφάσισες ό,τι θέλεις να γίνεις ενεργό μέλος αυτής της ανθρωπιστικής οργάνωσης;

Η ομάδα “SOS κοινωνική οδοντιατρική” δημιουργήθηκε από την ανάγκη να βοηθηθεί ο πληθυσμός κρατών με λιγότερο ανεπτυγμένη οικονομία, ανάμεσα σε αυτές και η Ισπανία.
Κι εγώ δεν μπορούσα να μείνω άπραγη σε αυτό τον υπέροχο σκοπό. Και συγκεκριμένα τον Αύγουστο που μας πέρασε, ενώθηκα μαζί τους πιο έμπρακτα και ταξιδέψαμε στην Τανζανία.

 

 

Οι δικοί σου άνθρωποι πως αντέδρασαν σ’ αυτή σου την απόφαση;

Η οικογένεια μου είναι άτομα που από πάντα με στηρίζαν και με στηρίζουν στις αποφάσεις μου.

Πίσω από αυτό το ταξίδι που ήταν σκοπός ζωής, και που δυστυχώς δεν είχα βρεί την ευκαιρία να το πραγματοποιήσω μέχρι πρόσφατα, βρίσκεται η οικογένεια μου. Η μητέρα μου και ο αδερφός μου.

Αυτοί με είχαν παροτρύνει να ακολουθήσω τα όνειρα μου και θα τους είμαι πάντα ευγνώμων γι’ αυτό.
Μέσα από μένα συνεισέφεραν κι αυτοί την δική τους βοήθεια.

 

 

Ποιοι ήταν οι πρωτεργάτες και πότε ιδρύθηκε;

Η ομάδα ιδρύθηκε το 2016 από συμφοιτητές μου στην Βαλένθια.

 

 

Μίλησε μας για την ομάδα, πόσα χρόνια είσαι εσύ μέλος;

Εγώ ενώθηκα μαζί τους, αν δεν κάνω λάθος το 2018. Μέσω μιας πολύ καλής μου φίλης που ήταν από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης αυτού του μή κερδοσκοπικού οργανισμού .

Μιλώντας μαζί τους και βλέποντας από κοντά την όλη προσπάθεια που κάνανε θέλησα και εγώ να συμμετάσχω. Έτσι ξεκίνησα κάποια Σαββατοκύριακα να πηγαίνω στο ιατρείο που είχαν φτιάξει και να προσφέρω οδοντιατρικές υπηρεσίες σε άτομα που δεν είχαν την οικονομική ευχέρεια να απολαμβάνουν.

 

 

Ποιοι τη χρηματοδοτούν;

Η χρηματοδότηση αυτού του σκοπού στα αρχικά στάδια ξεκίνησε σιγά-σιγά από τους φοιτητές της οδοντιατρικής, που ήταν και τα ιδρυτικά μέλη. Αργότερα ανέλαβε το Πανεπιστήμιο και μετέπειτα οι Οδοντιατρικές Εταιρίες. Υπάρχουν φυσικά και μερική χρηματοδότηση από την κυβέρνηση αλλά και κάποιες άλλες συνεισφορές από απλοϊκούς ανθρώπους.

Για να ακολουθήσει κάποιος την ομάδα “Κοινωνικής οδοντιατρικής SOS χρειάζεται να έχει κάνει ανάλογες σπουδές;

Ο οποιοσδήποτε θέλει να βοηθήσει τον συγκεκριμένο οργανισμό και τον σκοπό του σαφέστατα μπορεί να εγγραφεί σαν επίσημο μέλος.

Αλλά για να βοηθήσει κάποιος έμπρακτα, δυστυχώς, προς το παρόν, πρέπει κάπως να συσχετίζεται με το επάγγελμα ή τις ανάγκες των ταξιδιών. Όπως βοηθοί οδοντίατροι, ηλεκτρονικοί μηχανικοί, μεταφραστές. Παρόλα αυτά η ομάδα μεγαλώνει και μαζί ο σκοπός της.

Γνωρίζω πολύ καλά ό,τι γίνονται συνεχώς προσπάθειες επεκτάσεις για να συμπεριληφθούν και άλλοι επαγγελματίες.

 

 

Ποιες είναι οι συνθήκες που αντιμετωπίζεται και ποια η αντίδραση του κόσμου στις χώρες που πηγαίνετε;

Οι συνθήκες που επικρατούν στις τριτοκοσμικές χώρες είναι άθλιες, άρα φαντάζεστε ό,τι και οι δικές μας δεν ήταν οι καλύτερες. Αντιμετωπίσαμε πολλές τεχνικές δυσκολίες μιας και έπρεπε να φτιάξουμε από το μηδέν οδοντιατρικές κινητές μονάδες εκεί που δεν υπάρχει ούτε τρεχούμενο νερό, αλλά ούτε και ρεύμα.

Η φτώχεια και η ανάγκη που υπάρχει είναι τεράστια και αδιανόητη.

Παρόλα αυτά ο κόσμος ήταν πολύ ευγενικός, φιλόξενος και ευτυχισμένος μέσα στις θλιβερές συνθήκες που ζουν. Λαβαμε από αυτούς πολύ αγάπη και μαθήματα ζωής που μας έκαναν να δούμε την ζωή από μια διαφορετική σκοπιά.

 

 

Νιώθετε ποτέ φόβο όταν βρίσκεστε σε αποστολή;

Δεν νιώσαμε ποτέ φόβο, νομίζω. Παρόλη τη φτώχεια αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν από αρνητικά συναισθήματα όπως, κακία, ζήλια ή φθόνο.

Όλα κυλάνε πολύ όμορφα. Ο μόνος μας φόβος είναι να μην αναποδογυριστεί το μεταφορικό μας βαν στους αδιαπέραστους χωματόδρομους ή να μην δουλέψει η γεννήτρια!!!

Σε ποιες χώρες συνήθως κινείτε η ομάδα “Κοινωνικής οδοντιατρικής SOS’’;

Η ομάδα κινείτε εκεί που υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη οδοντιατρικής φροντίδας.

Έχουν στείλει αποστολές σε διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής , Τζαμαϊκα, Κενυα και Τανζανια και συνεχίζουν. Έχουν δημιουργηθεί κάποιες σταθερές βάσεις, κυρίως στην Αφρική.

Στον ελεύθερο σου χρόνο τι επιλέγεις να κάνεις;

Στον ελεύθερο μου χρόνο μου αρέσει να ταξιδεύω. Γενικά ταξιδεύω αρκετά. Όταν παίρνεις μια μικρή δόση για το τι υπάρχει εκεί έξω στον κόσμο μετά δεν μπορείς να σταματήσεις, θέλεις και άλλο!

Γι’ αυτό και εγώ λατρεύω τα ταξίδια. Με ανανεώνουν και μου δίνουν μεγαλύτερο κίνητρο για να συνεχίσω με περισσότερη επιμονή αυτό που αγαπώ να κάνω.

 

Υπήρξαν στιγμές που σε φόρτισαν πολύ συναισθηματικά και τις θυμάσαι ακόμη;

Γενικά σε αυτά τα ταξίδια υπάρχει πολύ συναισθηματική φόρτιση. Από όμορφα πράγματα όμως και λόγω του συγκεκριμένου σκοπού τους που γίνονται.

Η ομάδα μας, οι ανθρώποι που γνωρίζουμε, τα μαθήματα που πέρνουμε από αυτούς φεύγοντας, τα τοπία και γενικά όλη η εμπειρία που βιώνουμε.

Κάθε φορά που πιάνω τον εαυτό μου στεναχωρημένο, η αγχωμένο προσπαθώ να φέρνω στο μυαλό μου το τελευταίο ταξίδι μας.

Ήταν ένα μαγικό και μοναδικό ταξίδι που δεν θα ξεχάσω ποτέ.

 

 

Υπήρξαν στιγμές που κουράστηκες και σκέφτηκες ‘’που ήρθα…κι έμπλεξα;’’

Το ομολογώ ό,τι υπήρξαν φορές που κουράστηκα σωματικά, μιας και η δουλειά μας, μας επιβάλει πολλές ώρες ορθοστασίας και οι αντίξοες συνθήκες που επικρατούν στις περιοχές αυτές κάνουν το έργο μας ακόμη πιο δυσμενέστερο!

Αλλά καμία στιγμή δεν πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη ό,τι “το μετάνιωσα” ή “δεν έπρεπε να είμαι εκεί”!

Αντιθέτως, κάθε μέρα ξυπνούσα με μεγαλύτερη ανυπομονησία για την επερχόμενη μέρα. Αν μπορούσαμε να δουλέψουμε περισσότερες ώρες, θα το κάναμε, αλλά δυστυχώς λόγω της ανεπάρκειας ηλεκτρικής ενέργειας, ο χρόνος μας είναι περιορισμένος. Όταν πέφτει το σκοτάδι ήμαστε αναγκασμένοι να σταματήσουμε.

Έχεις πιάσει τον εαυτό σου να αλλάζει μέσα σε αυτά τα χρόνια της δράσης σου;

Δεν νομίζω να έχω αλλάξει μέσα σε αυτά τα χρόνια. Πάντα ήμουν πολύ συνειδητοποιημένο άτομο. Η προσφορά είναι το κομμάτι του πάζλ της ζωής μου που συνθέτουν και αλληλοσυμπληρώνουν την προσωπικότητα μου σαν άνθρωπο και σαν επαγγελματία.

Ο Pierre Teihlard de Chardin είχε πει: Το πιο ικανοποιητικό στη ζωή είναι να μπορείς να δίνεις ένα μεγάλο μέρος τους εαυτού σου στους άλλους. Πόσο σε εκφράζει αυτό;
Νομίζω πως πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι και για το μόνο που μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι ο θάνατος.

Δεν υπάρχουν περιθώρια εγωισμού.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να μοιράζεσαι και να δίνεις. Είτε αυτός ο αποδέκτης της γενναιοδωρίας μας είναι κάποιος συνάνθρωπος μας ανεξαιρέτου χρώματος ή φυλής που το έχει ανάγκη, ή και γιατί όχι ένα ζώο.

Ας γίνουμε λοιπόν καλύτεροι άνθρωποι. Αρωγοί καλοσύνης και ταπεινότητας.

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στον κόσμο;

Το μήνυμα που θέλω να δώσω είναι ό,τι δεν χρειάζεται να πάμε στην άλλη άκρη της γης για να δώσουμε τη βοήθεια μας σε όσους έχουν ανάγκη.

Μπορούμε κάλλιστα να καλλιεργήσουμε την σημασία της προσφοράς στα παιδιά μας από τη θέση που βρισκόμαστε, βοηθώντας συνανθρώπους μας που υπάρχουν γύρω μας. Ανθρώπους καθημερινούς, της ενορίας μας, της γειτονιάς μας που χρειάζονται τη στήριξη μας και που ίσως εμείς δεν το αντιλαμβανόμαστε.

Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι και ακόμη πολύ περισσότερες άπορες οικογένειες στην Κύπρο που έχουν ανάγκη τη βοήθεια μας και όχι μόνο.

Εδώ θα ήθελα να αναφερθώ και στο μεγάλο θέμα των αδέσποτων ζώων, ας μην ξεχνάμε ό,τι κι αυτά έχουν την ανάγκη της καλοσύνης και της αγάπης μας.
Η πιο μικρή πράξη για εμάς, για τον άλλον μπορεί να είναι τεράστια!

Ντανιέλα μου να σε ευχαριστήσω για αυτή τη σύντομη συνομιλία και σου εύχομαι να σου χαρίσει ο Θεός ακόμη περισσότερη ψυχική δύναμη ώστε να συνεχίσεις το θεάρεστο έργο σου.