O Χρήστος Προυσής μας μιλά για την Αρχιτεκτονική τοπίου

Αρχιτεκτονική Τοπίου ένα επάγγελμα το οποίο υπήρχε από τον 18 αιώνα και απο ποιό παλιά το οποίο ειδικευόταν  στο σχεδιασμό των βασιλικών κήπων, σε κυβερνητικές εκτάσεις, σε αρχοντικά οπού κάθε οικογένεια όσο πιο μεγάλο κήπο είχε εθεωρείτο και πιο πλούσια όπως π.χ. οι κήποι των Βερσαλλιών που δημιουργήθηκαν από τον Αντρέ Λε Νοτρ διάσημο τότε Αρχιτέκτονα Τοπίου.

Το επάγγελμα ήρθε να αλλάξει τα δεδομένα στην Κύπρο με στόχο το σωστό σχεδιασμό και την καλύτερη λειτουργικότητα ενός εξωτερικού χώρου, από τον πιο απλό σχεδιασμό του κήπου μας μέχρι μνημεία,  υπαίθριους δημοσίους χώρους όπως πάρκα αναψυχής, παραλιακά μέτωπα, πλατείες  και άλλες κατασκευές οι οποίες στηρίζονται στην επίτευξη των περιβαλλοντικών, κοινωνικών συμπεριφορών πάντα, με υψηλή αισθητική.

Eπιμέρους τομείς που ειδικεύεται η Αρχιτεκτονική τοπίου είναι ο σχεδιασμός αστικού χώρου, την διαχείριση ομβρίων, αποκατάσταση του περιβάλλοντος, διαχείριση πόρων, ‘’πράσινο’’ σχεδιασμό υποδομών  και όλα να διαφέρουν σε κλίμακα σχεδιασμού και διαχείρισης.

Στόχος στο σχεδιασμό ενός έργου είναι να βασίζεται στην πεποίθηση ότι οι άνθρωποι και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους, αποτελούν τον πυρήνα ενός δημόσιου χώρου και όχι άπλα την συνύπαρξη σε ένα χώρο χωρίς ενδιαφέρον. Στο σχεδιασμό το πιο σημαντικό που οπωσδήποτε πρέπει να λαμβάνετε υπόψη, είναι ο χρήστης ακόμα και σε μεγάλης κλίμακας σχεδιασμό, με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε ο διάλογος μεταξύ πομπού και δεχτή να είναι φυσικός και εφικτός.

Επίσης εφικτό δεν θα ήταν ένα έργο αν η ομάδα δεν έχει τις κατάλληλες γνώσεις και εμπειρία και αυτό είναι ένα βασικό στοιχείο το οποίο παίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία του σχεδιασμού και διαμόρφωσης ενός χώρου, όταν όμως οι δεξιότητες και εμπειρία λαμβάνουν μέρος, τα πάντα είναι εφικτά ούτως ώστε η ομάδα από όλους τους κλάδους ενθαρρύνετε και ανταλλάσσει απόψεις ελεύθερα, ούτως ώστε όταν υπάρχουν ασάφειες να υπάρχει δυνατότητα να διερευνηθούν και να επιλυθούν άμεσα.

Σε αντίθεση με την Aρχιτεκτονική η Aρχιτεκτονική Tοπίου εξελίσσεται και σχεδόν πάντα βελτιώνετε μέσα στο χρόνο. Τους κήπους και τα πάρκα ποτέ δεν τα βλέπουμε στην τελική τους μορφή, όπως επίσης το τελικό τοπίο του σήμερα δεν θα είναι ολοκληρωμένο για πολλά χρονιά από σήμερα. Η τελική μορφή ενός έργου πρέπει να λαμβάνετε υπόψη για το πως θα αλλάξει και θα εξελιχθεί μέσα στο χρόνο. Έτσι και εμείς πρέπει να φροντίσουμε ώστε να υπάρχει η ανάλογη συντήρηση, γιατί οι περισσότεροι μετά από την ολοκλήρωση του έργου μετά από την πρώτη μέρα λειτουργίας του, ένα η δύο χρόνια μετά το τι συμβαίνει;

Η φύση δρα από μόνη της και χωρίς να λαμβάνει μέρος ο άνθρωπος σε αυτό οι ζωντανοί οργανισμοί της φύσης γίνονται εν μέρει οι καινούριοι σχεδιαστές του τοπίου με λίγη κατεύθυνση τον αρχικό σχεδιαστή.Ωστόσο το σχέδιο του Αρχιτέκτονα τοπίου δεν σχεδιάζετε για να κρατήσει μια μέρα άλλα για να κρατήσει και για τα επόμενα πέντε και παραπάνω χρόνια.

Επίσης εξίσου σημαντικό ρόλο στο σχέδιο περιλαμβάνετε και η φύτευση, όπου αν αφεθεί στα χέρια εξολοκλήρου του φυτωρίου ή του ιδιώτη χωρίς συνεργασία, είναι σαν να παραδίνουμε το σχέδιο μας σαν Αρχιτέκτονες στο φυτώριο ή τον ιδιώτη. Εξάλλου η συνεργασία είναι και το κλειδί της διαχείρισης και της επιτυχίας.

Ως Αρχιτέκτονας Τοπίου πιστεύω ότι οι πελάτες πρέπει να πεισθούν ότι η καλή συντήρηση είναι ένας τρόπος να προστατεύσουν τις επενδύσεις τους. Έτσι θα δημιουργηθούν μακροπρόθεσμες συνεργασίες με γερές βάσεις και έτσι οι πελάτες δεν θα χρειαστεί να δαπανήσουν περισσότερα, ενώ σε κάποιες άλλες περιπτώσεις υπάρχουν και σχεδιαστές που επικεντρώνονται μόνο στο ποιό θα είναι το επόμενο έργο τους.

Τόσο οι πελάτες όσο και ο Αρχιτέκτονας Τοπίου που νοιάζονται πραγματικά για την ποιότητα των έργων τους θα συμβάλουν για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Chris Prousi

Landscape Architect