Πρώτη φορά στο Δημοτικό: Πως θα γίνει εύκολη η μετάβαση για γονείς και παιδιά

Πηγή: alphanews.live

Αντίστροφα μετράει ο χρόνος για το πρώτο κουδούνι της νέας χρονιάς, με τις σχολικές μονάδες να ανοίγουν ξανά τις πόρτες τους στις 6 Σεπτεμβρίου για τους μαθητές/τριες Μέσης Εκπαίδευσης και 9 Σεπτεμβρίου για τους μικρότερους/ες μαθητές/τριες της Δημοτικής. Ημερομηνία κατά την οποία θα περάσουν για πρώτη φορά το κατώφλι του σχολείου τα παιδιά της Α’ τάξης, ένα μεγάλο βήμα, τόσο για τα ίδια όσο και για τους γονείς τους.

Μιλώντας στο AlphaNews.Live ο σχολικός ψυχολόγος, Γιώργος Πογιατζής, παραθέτει πρακτικές υποστήριξης των μικρών μαθητών, αλλά διαχείρισης του αισθήματος αποχωρισμού που αρκετοί γονείς βιώνουν.

Πρακτικές ομαλής προσαρμογής για ένα «πρωτάκι»

Όπως εξηγεί ο κ. Πογιατζής, η αρχή της σχολικής ζωής αποτελεί μια σημαντική μετάβαση και μπορεί να προκαλέσει ανάμεικτα συναισθήματα, από ενθουσιασμό και περιέργεια μέχρι άγχος και ανασφάλεια. Ο ρόλος των γονέων είναι καθοριστικός για την κατά το δυνατόν πιο ομαλή και θετική έκβαση της πρώτης μέρας. 

Ανάμεσα στις πρακτικές που μπορούν να εφαρμοστούν, μειώνοντας το άγχος της νέας αρχής είναι:

Επίσκεψη στο σχολείο λίγες μέρες πριν

«Η προετοιμασία αυτή βοηθά τα παιδιά να εξοικειωθούν με το νέο περιβάλλον, γεγονός που μπορεί να μειώσει το άγχος τους. Κατά την επίσκεψη, μπορούμε να περπατήσουμε μαζί τους στους διαδρόμους, να δούμε την τάξη όπου θα βρίσκεται και, αν είναι δυνατόν, να γνωρίσουμε τον δάσκαλο ή τη δασκάλα του», σημειώνει ο κ. Πογιατζής. Πρόκειται για ένα βήμα που επιτρέπει στα παιδιά να συνδέσουν τη νέα εμπειρία με συγκεκριμένα μέρη και πρόσωπα, κάνοντάς τα να νιώσουν πιο άνετα και έτοιμα να αντιμετωπίσουν τη νέα τους πραγματικότητα.

Καθορισμός προσδοκιών

Σύμφωνα με τον σχολικό ψυχολόγο, πολλά παιδιά αισθάνονται άγχος όταν δε ξέρουν τι να περιμένουν. «Μιλώντας μαζί τους για το τι ακριβώς θα συμβεί κατά τη διάρκεια της πρώτης μέρας, μπορούμε να μειώσουμε την αβεβαιότητα και το άγχος που την συνοδεύει. Περιγράφουμε με λεπτομέρειες τη διαδικασία από το ξύπνημα, το πρωινό, την προετοιμασία της τσάντας, μέχρι την είσοδο στο σχολείο και την επιστροφή στο σπίτι». Η συγκεκριμένη συζήτηση βοηθά τα παιδιά να δημιουργήσουν μια νοητική εικόνα της πρώτης μέρας και να προετοιμαστούν ψυχολογικά, αποβάλλοντας το άγχος της άγνωστης εμπειρίας.

Το αίσθημα αποχωρισμού του γονέα

Ένα από τα ζητήματα που έχει να διαχειριστεί ο γονέας ενός μαθητή πρώτης τάξης, είναι το αίσθημα αποχωρισμού που ο ίδιος βιώνει.

«Η αποδοχή των συναισθημάτων μας αποτελεί το πρώτο βήμα στη διαχείριση του αποχωρισμού. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να αισθανόμαστε άγχος ή θλίψη όταν βλέπουμε το παιδί μας να κάνει αυτό το σημαντικό βήμα στην ανεξαρτησία του. Αντί να αγνοούμε ή να καταπιέζουμε αυτά τα συναισθήματα, είναι σημαντικό να τα αναγνωρίσουμε και να τα αποδεχτούμε.»

Βοηθητική σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να καταστεί μια συζήτηση με άλλους γονείς που βίωσαν αντίστοιχη εμπειρία, κάτι που, όπως εξηγεί ο κ. Πογιατζής, θα ενισχύσει την κατανόηση ότι πρόκειται για μια κοινή ανθρώπινη αντίδραση σε μια σημαντική διαδικασία. 

Η εμπιστοσύνη στο παιδί μας είναι ένα άλλο κρίσιμο στοιχείο για τη διαχείριση του αποχωρισμού. Καθώς το ξεκίνημα του σχολείου αποτελεί ένα ουσιαστικό βήμα προς την αυτονομία του παιδιού, ο ίδιος τονίζει πόσο σημαντικό είναι για τον κάθε γονέα να θυμάται ότι το παιδί του «είναι πιο ικανό και ανθεκτικό από ό,τι μπορεί να φανταζόμαστε, και αυτή η εμπιστοσύνη θα μεταφερθεί σε εκείνο, βοηθώντας το να αισθανθεί ασφαλές και δυνατό».

Τέλος, ο κ. Πογιατζής υπογραμμίζει ότι η λειτουργική διαχείριση των γονεϊκών συναισθημάτων «περνάει» μέσα από την φροντίδα του ίδιους του του εαυτού. «Ας επικεντρωθούμε σε δραστηριότητες που μας ευχαριστούν και μας χαλαρώνουν, ώστε να μειώσουμε το δικό μας άγχος. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη σωματική άσκηση, όπως το περπάτημα ή χαμηλής έντασης γυμναστική, την ανάγνωση ενός καλού βιβλίου, ή να ασχοληθούμε με χόμπι που μας δίνουν χαρά», προτείνει, προσθέτοντας ότι πρόκειται για μια συνειδητή και διαρκή πολυεπίπεδη προσπάθεια αποδοχής, φροντίδας και ενίσχυσης της εμπιστοσύνης στα παιδιά.