Σήμερα τιμούμε την Κύπρια με τους τόσους ρόλους και τις τόσες πολλές ευθύνες

Σήμερα τιμούμε όλες τις γυναίκες της Κύπρου μας που στον αγώνα κατά του COVID-19, στέκεται “βράχος” δίπλα στην οικογένειά της.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women’s Day), γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε 2 χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνής.

Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπάθειας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του ’60 αναζωογόνησε τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αφιερώνει τη φετινή Ημέρα της Γυναίκας στον παγκόσμιο αγώνα των γυναικών κατά της κρίσης του COVID-19.

Οι γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά της πανδημίας του κορωνοϊού, καθώς αποτελούν την πλειοψηφία των εργαζομένων που απασχολούνται στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης. Πολλές έχουν επίσης πληγεί σοβαρά από την κρίση λόγω της απώλειας θέσεων εργασίας ή της απασχόλησής τους σε επισφαλείς θέσεις εργασίας. Επιπλέον, οι συνεχόμενοι εγκλεισμοί έχουν οδηγήσει σε αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας. Το Κοινοβούλιο έχει ζητήσει την καταπολέμηση αυτών των ανισοτήτων και σήμερα θα τιμήσει τη φετινή Ημέρα της Γυναίκας κατά τη σύνοδο της ολομέλειας.

Τιμούμε όλες τις γυναίκες της Κύπρου μας που στον αγώνα κατά του COVID-19, στέκεται “βράχος” δίπλα στην οικογένειά της.

Μέσα στις δύσκολες συνθήκες της ζωής που διανύουμε, αγωνίζεται για να εξασφαλίσει στους γύρω της έναν καλύτερο κόσμο. Την Κύπρια με τους τόσους ρόλους και τις τόσες πολλές ευθύνες. Της αξίζει κάθε τιμή και έπαινο.

Η γιαγιά Παναγιώτα Κάσια από το Αυγόρου (μητέρα 7 παιδιών) η κόρη της Ευδοκία (μητέρα 6 παιδιών) και η εγγονή της Μαρία. «Τι σημασία έχει η ηλικία μιας γυναίκας, όσο ζει και μπορεί, στέκεται “βράχος” δίπλα στα παιδιά και στα εγγόνια της, ειδικά αυτές τις τόσο δύσκολες μέρες» αναφέρει στο ant1.com.cy

Περισσότερες από 60 Κύπριες

Φωτογραφήθηκαν μέσα στην κουζίνα και στον κήπο τους, θέλοντας να τονίσουν ότι η γυναίκα της Κύπρου, παρά τις τόσες δυσκολίες και τα προβλήματα, όσο ψηλά και αν έφτασε επαγγελματικά, όσα προβλήματα και αν έχει στη δουλειά ή στη ζωή της, πάντα βρίσκει χρόνο για τη φροντίδα του σπιτιού και το μαγείρεμα. Και το να φροντίζει για ένα όμορφο σπίτι και το να μαγειρεύει, δεν είναι παρά έκφραση αγάπης για ότι πολύτιμο έχει: την οικογένειά της.

Γυναίκες σύμβολα μέσα από το βλέμμα της κοινωνίας

Χάραξαν πορεία στην Κυπριακή Ιστορία

Προκαλούν δέος και σεβασμό

Έδωσαν κάτι περισσότερο από τη ψυχή τους (για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία) και συνεχίζουν τον αγώνα τους.

Δρ. Αμαλία Χατζηγιάννη (Επιστημονική Δ/ντρια Νοσοκομείου Αμμοχώστου)

Η Δρ. Αμαλία Χατζηγιάννη, Επιστημονική Διευθύντρια του Γενικού Νοσοκομείου Αμμοχώστου το οποίο από την αρχή της πανδημίας λειτουργεί ως Νοσοκομείο Αναφοράς για ασθενείς με Covid-19, έδωσε όλο αυτό τον καιρό κάτι περισσότερο από την ψυχή της. «Ο Θεός της δίνει αυτή τη δύναμη, δεν εξηγείτε αλλιώς. Αυτή η γυναίκα κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες από τότε που άρχισε αυτός ο πόλεμος και που δεν ήξερε πότε και πώς θα τελειώσει» αναφέρουν ασθενείς της και συνεχίζουν: «Στο

πρόσωπό της ευτυχώς παραμένει ζωγραφισμένη η αισιοδοξία». Η ίδια αναφέρει: «Ο ιός είναι ακόμα εδώ. Ο αγώνας να σωθούν ζωές συνεχίζεται».

Το μήνυμα της Δρ. Αμαλία Χατζηγιάννη για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: «Η γυναίκα της Κύπρου διαχρονικά ηταν παρούσα στους αγώνες, εθνικούς και κοινωνικούς. Ταυτόχρονα αποτελούσε τον στυλοβάτη της οικογένειας. Ως γυναίκες έχουμε αποδείξει οτι μπορούμε και στα δύσκολα. Οι δυνατότητες μας ανεξάντλητες. Η ημέρα της γυναίκας πρέπει να αποτελεί ημέρα περίσκεψης και περισυλλογής. Μαζί μπορούμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο τον τόπο μας, αλλά και να βελτιώσουμε τον ρόλο και τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία».

Αντριάνα Νικολάου ( Η μητέρα που δεν σταματάει τον αγώνα για δικαίωση του παιδιού της το οποίο ενώ υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, βρέθηκε νεκρό κάτω από το γεφύρι της Άλασσας, ύψους 30 μέτρων)

Η κυρία Αντριάνα Νικολάου, 15 χρόνια μετά το θάνατο του γιου της, Θανάση Νικολάου, διεξάγει έναν αέναο αγώνα, ώστε να αποδοθούν ευθύνες και να λάμψει η αλήθεια.

Αγωνίζεται συνεχώς όλα αυτά τα χρόνια μέσα από δικαστικές διαδικασίες, πικετοφορίες έξω από το Προεδρικό και τη Γενική Εισαγγελία και άλλες εκδηλώσεις και ενέργειες να πείσουν το κράτος να διερευνήσει σε βάθος τις συνθήκες του θανάτου του Θανάση. Μάλιστα, πρόσφατα είχε πραγματοποιηθεί η εκταφή των οστών του για διενέργεια νέας εξέτασης από ιατροδικαστή. «Η ζωή μου έχει καταστραφεί από την ώρα που αντίκρισα το παιδί μου νεκρό στα καλά καθούμενα και έκτοτε ζω σαν ζωντανή νεκρή» αναφέρει στο ant1.com.cy.

Το μήνυμα της κυρίας Αντριάνας Νικολάου για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: «Εύχομαι να είμαι η τελευταία μάνα πού θρηνώ το παιδί μου εξαιτίας κάποιων που τούς άφησαν να κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας! Εξάλλου, γι αυτόν τον λόγο κάνω και όλο αυτό τον αγώνα: Να μην κλάψει άλλη Μάνα όπως έκλαψα εγώ!».