Σοφοκλης Σοφοκλέους: Το αντίο στο γιατρό της ΕΔΕΚ-«Ήταν το ίνδαλμα μου… Ο λόγος που είμαι πολιτικός…»

Το ύστατο χαίρε στον άνθρωπο που άφησε το δικό του στίγμα στην πολιτική ιστορία του τόπου μας, Βάσο Λυσσαρίδη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το απόγευμα της 26ης Απριλίου, σε ηλικία 100 ετών, απευθύνει σήμερα σύσσωμος ο πολιτικός και πολιτειακός κόσμος της Κύπρου. 

Ένας πολιτικός, ένας ζωγράφος, ένας ποιητής αλλά και ένας άνθρωπος γεμάτος… Ο «γιατρός» της ΕΔΕΚ, αφήνει πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό και βρίσκεται πλέον δίπλα από την αγαπημένη του Βαρβάρα, η οποία έφυγε για το μεγάλο ταξίδι τον Μάρτιο του 2019.

Τα βιώματα του Βάσου Λυσσαρίδη αμέτρητα… Ένας ηγέτης με οράματα και δράσεις… Ως αγωνιστής στους εθνικούς αγώνες, ως αρχηγός της ΕΔΕΚ, ως βουλευτής για δεκαετίες και ως Πρόεδρος της Βουλής που διετέλεσε, χάραξε τη δική του ιστορία στα πολιτικά δρόμενα του τόπου μας, αγωνιζόμενος πάντοτε για την ελευθερία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ο Βάσος Λυσσαρίδης ήταν πάντοτε στην πρώτη γραμμή και πάντοτε στο στόχαστρο. «Γιατί ήθελαν να σας δολοφονήσουν;», τον ρωτούν. «Διότι ήμουν μια φωνή που, όπως πιστεύω, υπέβαλε στο έθνος τη σωστή πορεία. Δεν είναι ορθό να το λέω, αλλά με ρωτήσατε και απαντώ. Στη ζωή μου αγωνίστηκα για την ελευθερία και τη δημοκρατία»… (ΑΠΕ, 15/7/2018). Όπως προφητικά είπε, χρόνια πριν, σε μία ομιλία του, «αν εθελούσια δεν γονατίσεις, ούτε νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν». Κι ο Λυσσαρίδης αυτός ήταν και έτσι έφυγε… Με το ανάστημα ψηλά…

Πολιτικά πρόσωπα που έζησαν από τα παιδικά τους χρόνια τον Βάσο Λυσσαρίδη και τους έκανε να στρέψουν την προσοχή τους και να αφοσιωθούν στην πολιτική, γυρίζουν τον χρόνο πίσω στον REPORTER και θυμούνται…

•  Σοφοκλής Σοφοκλέους

«Έχω συμπορευθεί μαζί με τον γιατρό 42 ολόκληρα χρόνια, από ηλικία 16 χρονών. Κρατώ τρία σημαντικά γεγονότα τα οποία φωτογραφίζουν την προσωπικότητα του γιατρού. Πρώτο, την επαναστατικότητα του. Δεύτερο, τη διορατικότητα του και τρίτο την ανιδιοτέλεια του. Ήταν ο πολιτικός που άνοιγε δρόμους. Αυτό που χρειάζεται ο τόπος μας δηλαδή, να άγει και όχι να άγεται. Να έχει τόλμη και να προηγείται των γεγονότων.

Είχα την τιμή να τον γνωρίσω από όλες του τις πλευρές, κυρίως λόγο της καταγωγής, που ήταν Λευκαρίτης. Ξεκίνησα επηρεαζόμενος από τη σκέψη για όλα αυτά τα μοναδικά χρόνια τα δύσκολα αλλά περήφανα. Μαζί του συναντήθηκα και γνώρισα σπουδαίες προσωπικότητες όπως τον Αραφάτ, τον Άσαντ, τον Παπανδρέου, τον Κρανιδιώτη και επηρέασε την πολιτική μου σκέψη αφού ξεκίνησα πρώτα ως Λυσσαριδικός και μετά ως ΕΔΕΚίτης.

Είναι δυο πράγματα που θυμάμαι από τον Λυσσαρίδη και θα με συνοδεύουν για πάντα. Είναι πως ότι και αν γίνει πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα απελευθέρωσης της πατρίδας μας και όχι επανένωσης. Και δεύτερο, αυτό που θα κρατήσω, ήταν η τελευταία συνάντηση με τον Αραφάτ στο κρησφύγετο του λίγους μήνες πριν πεθάνει ο Αραφάτ, όπου συνόδευσα τον Λυσσαρίδη σε μια δύσκολη αποστολή, όπου προσπάθησα και οφείλω να το πω δημόσια, να τον παρεμποδίσω να γίνει η συνάντηση, αφού είχαν γίνει τρομοκρατικές ενέργειες την προηγούμενη νύχτα και ανθρώπινα είχα σκεφτεί ότι ήταν επικίνδυνη μια τέτοια συνάντηση. Ο γιατρός όχι μόνο δεν με άκουσε, αλλά άρχισε έντονα να μου λέει το εξής ‘ή με ακολουθάς ή μένεις στην Κύπρο και εγώ θα συνεχίσω το πρόγραμμά μου’. Αυτό με επηρέασε πολύ και θα το θυμάμαι για πάντα…».