«Το φρεάτιο κρύβει κι άλλα πτώματα» – Το σοκ και το χρονικό του τρόμου

Δυο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη μέρα που έμελλε να αποκαλύψει τον πρώτο Κύπριο κατά συρροή δολοφόνο. Το απόγευμα εκείνης της Κυριακής, κοντά στο σούρουπο, τίποτα δεν προμήνυε το τι θα ζούσαμε τους επόμενους μήνες. Στην αρχή κυνηγοί, μετά Γερμανοί τουρίστες, εντόπισαν στο φρεάτιο του εγκαταλελειμμένου Μεταλλείου του Μιτσερού κάτι που ομοίαζε με πτώμα.

Οι πρώτες πληροφορίες συγκεχυμένες. Κάποιοι έκαναν λόγο για νεκρό ζώο. Οι περισσότεροι δεν γνωρίζαμε καν την ύπαρξη του εν λόγω μεταλλείου. Όταν άρχισαν να καταφθάνουν από επίσημα χείλη πια, οι πληροφορίες ότι το φρεάτιο κρύβει κι άλλα πτώματα, το σοκ ήταν πρωτόγνωρο. Οι μέρες μέχρι την ταυτοποίηση της πρώτης σορού που εντοπίστηκε στο φρεάτιο κυλούσαν αλλιώτικα. Κανείς δεν ήξερε αν όλα αυτά που ακούγονταν ήταν σενάριο ταινίας τρόμου ή αν έγιναν στ’ αλήθεια. Η πρώτη σύλληψη δεν αργεί να έρθει και εκεί πίστεψαν πολλοί ότι ο εφιάλτης τελείωσε.

Συνελήφθη αλλοδαπός, σύζυγος αλλοδαπής, θα ομολογήσει και όλα θα τελειώσουν. Ήδη εντοπίστηκαν τεκμήρια έλεγαν οι πληροφορίες που τον συνδέουν με το έγκλημα και είναι ζήτημα χρόνου να σπάσει και να τα ομολογήσει όλα. Και κάπου εκεί έρχεται η πρώτη ανατροπή: ο σύζυγος της Mary Rose δεν συνδέεται με τη δολοφονία. Η καθοριστική εμπλοκή της υπηρεσίας του Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ξετυλίγει το κουβάρι και φέρνει τους ανακριτές αντιμέτωπους με μια από τις ιστορικότερες πλέον υποθέσεις στα αστυνομικά χρονικά του τόπου. Όσοι βρέθηκαν στην πρώτη εμφάνιση του Νίκου Μεταξά στο Κακουργιοδικείο σίγουρα δεν ξεχνούν: μια μικρή αίθουσα στο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας, δυο ύποπτοι και δεκάδες κόσμου. Πάνοπλοι αστυνομικοί, δημοσιογράφοι, εκπρόσωποι της Κατηγορούσας Αρχής, συνήγοροι υπεράσπισης. Εικόνες που σίγουρα απέχουν πολύ απ’ αυτές που ζούμε σήμερα.

Έπρεπε να περάσουν αρκετές μέρες για να αντιληφθούμε ωστόσο τι είχαμε ζήσει εκείνη τη μέρα. Όταν δηλαδή το σκηνικό ξεκαθάρισε και έγινε γνωστό ότι ο «orestis apoel» που δρούσε στο Badoo (εφαρμογή γνωριμιών) ήταν το ίδιο πρόσωπο: ο τέως ίλαρχος της Ε.Φ Νίκος Μεταξάς. Η γνωριμία όλων, με το σατανικό σχέδιο του Μεταξά μόλις άρχιζε. Τα οκταήμερα διατάγματα προσωποκράτησής του ανανεώνονταν το ένα πίσω απ’ το άλλο με τον ίδιο να εμφανίζεται ενώπιον Κακουργιοδικείου ήρεμος, φορώντας από ένα σημείο και μετά αλεξίσφαιρο γιλέκο. Ποτέ δεν ζήτησε εκπροσώπηση από δικηγόρο ενώ τα λόγια του απέναντι στους Προέδρους Κακουργιοδικείου πανομοιότυπα κάθε φορά. Παράλληλα, στην περιοχή του Μιτσερού εκτυλίσσεται ένα άνευ προηγουμένου σκηνικό. Ολοήμερες έρευνες. Πλέον γίνεται κι επίσημα λόγος για serial killer. Ο Μεταξάς αφού φρόντισε να στρέψει όλα τα φώτα πάνω του, άρχισε να γράφει στο αρρωστημένο του ημερολόγιο τις τελευταίες γραμμές. Μερόνυχτα σε ένα απόκοσμο σκηνικό, σε ένα εγκαταλελειμμένο μεταλλείο και σε μια λίμνη με κόκκινο χρώμα. Εικόνες που μόνο όσοι έζησαν θα θυμούνται για πάντα.

Η κοινή γνώμη σήμερα δυο χρόνια μετά, ζητεί τιμωρία των εμπλεκόμενων αστυνομικών. Η Νομική Υπηρεσία ακόμη δεν έχει δώσει στη δημοσιότητα τις λεπτομέρειες του πορίσματός της αν δηλαδή όντως εισηγείται να μην υπάρξουν ποινικές διώξεις σε όσους είχαν εμπλοκή στη διερεύνηση των υποθέσεων που αφορούσαν ελλείποντα πρόσωπα.

Το μυαλό αυτές τις μέρες, αναπόδραστα αναμοχλεύει τα δάκρυα μετά τον εντοπισμό της Λίβια και της Έλενας – Ναταλίας, τον αποτροπιασμό μετά τον εντοπισμό και της Αριαν, η αγωνία μέχρι να εντοπιστεί και η Μαρικάρ και η λύτρωση της μάνας της, την ανατριχίλα εκείνο το κρύο απόγευμα Μεγάλης Πέμπτης στο πεδίο βολής της Ορούντας που εντοπίστηκε σε λάκκο η Κάτχα Ανού. Ήταν το ίδιο απόγευμα που ενώ οι καμπάνες ηχούσαν πένθιμα για τη Σταύρωση, ο Μεταξάς ομολογούσε την απόλυτη φρίκη για άλλους δυο φόνους ανεβάζοντας έτσι τον συνολικό αριθμό των θυμάτων του στα 7. Λίγοι έμειναν μέχρι το τέλος, αλλά θα θυμούνται και τον εντοπισμό της 6χρονης Σιέρα στη Λίμνη του Μεμή στην περιοχή Ξυλιάτο. Τι κι αν ήταν Ιούνης μήνας, τη μέρα εκείνη μια καλοκαιρινή μπόρα έπληξε την περιοχή. Λίγη ώρα μετά εντοπίστηκε μετά από ατελείωτες έρευνες το άψυχο σώμα του παιδιού της Μαίρη Ρόουζ.

«Τέτοια μέρα 14 Απριλίου δεν ξεχνιέται, όσα χρόνια κι’ αν περάσουν», έγραψε σήμερα, ο Μάρκος Τράγκολας, τέως Διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας ο οποίος ηγήθηκε τότε των πολύμηνων ερευνών.