Το λιμάνι του διχασμού και των πολιτικών ορέξεων

Του Αλέξανδρου Ηλία

Αυτά που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα στην πόλη μας σε σχέση με το λιμάνι, πραγματικά δεν έχει προηγούμενο. Λαϊκισμοί, τραμπουκισμοί σε συνεδρίες, προσωπικές αποφάσεις, μεγάλα συμφέροντα και κάπου στη μέση η κακόμοιρη Λάρνακα που ακόμη μια φορά βιώνει τον απόλυτο εξευτελισμό σε όλα τα επίπεδα και απ’ όλους.

Κατ’ αρχάς ο γραφών δεν είναι είναι απ’ αυτούς που μηδενίζουν τα πάντα και λέει όχι στις εταιρείες, φτάνει οι διαδικασίες να γίνουν με το σωστό τρόπο, με διαβούλευση με την τοπική κοινωνία που είναι άμεσα επηρεαζόμενη και φυσικά με πλήρη γνώση των επιπτώσεων και αν αυτές το επιτρέπουν να λειτουργούν στο κέντρο της πόλης. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά όμως γιατί η ιστορία με τις εταιρείες υδρογονανθράκων πάει 2 χρόνια πίσω.

Το θέατρο του παραλόγου ζήσαμε και την ίδια περίπου το 2014 όταν οι μεν χωρίς κανένα απολύτως επιχείρημα και γιατί έτσι θέλησε το κόμμα (ΔΗ.ΣΥ) και η κυβέρνηση ήταν υπέρ της εγκατάστασης των εταιρειών στο λιμάνι μας, ενώ οι υπόλοιποι με πιο τεκμηριωμένες απόψεις και με το δίκαιο προς το μέρος τους με βάση τις μελέτες και τις διαδικασίες που δεν έγιναν ήταν αρνητικοί να δεχτούν τις εταιρείες. Κάπου εκεί φυσικά και τα γνωστά κοράκια που με το δικό τους τρόπο προσπαθούσαν να αντλήσουν προσωπικά και πολιτικά συμφέροντα.

Για πρώτη φορά ο Σκαλιώτης αντιδρά, βγαίνει στους δρόμους και αντιστέκεται στους παράνομους σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Κυβέρνηση και Δήμος καθυσηχάζουν ότι οι εταιρείες θα φύγουν τον Αύγουστο του 2016, οι πολίτες μιλούν για ουδέν μονιμότερον του προσωρινού, μιλούν για βιομηχανοποίηση της πόλης, μιλούν πως δεν θα φύγουν και τότε τους βαφτίζουν λαϊκιστές, κινδυνολόγους και πολλά διάφορα επίθετα. Στην προσπάθεια της να σταθεί σωστή απέναντι στους Λαρνακείς το υπουργικό συμβούλιο εκδίδει και σχετικό διάταγμα στις 31-7-2014 που αναφέρει: «Με βάση τις πιο πάνω αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, το Λιμάνι Λάρνακας δεν θα μετατραπεί σε ενεργειακό ή βιομηχανικό Λιμάνι. Το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε επίσης ότι η Αρχή Λιμένων Κύπρου, με τη λήξη των αδειών παραχώρησης της χρήσης των χώρων Λιμανιού Λάρνακας, με μέγιστη περίοδο χρήσης τους 26 μήνες, θα παραχωρήσει στις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της εξόρυξης υδρογονανθράκων, εναλλακτικούς χώρους στο Λιμάνι Λεμεσού».

Παράλληλα στην έκθεση της Επιτρόπου Διοικήσεως (που η Κυβέρνησή τους διόρισε) διαπιστώνει ότι οι εργασίες τότε προχώρησαν χωρίς κανένα στρατηγικό σχεδιασμό και χωρίς καμία δημόσια διαβούλευση κατά παράβαση της Σύμβασης του Άαρχους. Θα μπορούσε να τους παραπέμψει και στη μελέτη της εταιρείας Lloyd’s, όπου αναγνωρίζονται πιθανές επιπτώσεις στο περιβάλλον και εντοπισμός επιπέδων ραδιενέργειας.

Παράλληλα, ο Δήμος Λάρνακας φωνάζει ότι θα ζητήσει αντισταθμιστικά από τις εταιρείες, ότι θα ανοίξουν θέσεις εργασίας και πολλά άλλα.

Δυο χρόνια μετά η πόλη κατα τη δική μας ταπεινή άποψη δεν είδε κάποιο όφελος  από την υφιστάμενη δραστηριοποίηση των εταιρειών, εννοείται ο Δήμος δεν πήρε κανένα αντισταθμιστικό έργο και γενικά και έτσι η πόλη είχε την εντύπωση ότι έκανε το καθήκον της απέναντι στην πολιτεία για ακόμη μια φορά.

Κάπου εδώ ήρθαν στις μνήμη μας οι κινδυνολόγοι του ’14, αυτοί που φώναζαν το ουδεν μονιμότερον του προσωρινού οι οποίοι τελικά είχαν δίκαιο. Προς το τέλος της λήξης της άδειας η κυβέρνηση ρίχνει το μπαλάκι στο Δήμο για να αποφασίσει αν θέλει η όχι τις εταιρείες στο λιμάνι. Στη συνεδρία στις 08/02/2016 όμως το πράγμα στραβώνει όταν ο Δημ. Σύμβουλος του ΔΗ.ΣΥ Χάρης Κων/δης τηρεί αποχή και έτσι περνά το ΟΧΙ σε μια άκρως δημοκρατική διαδικασία, όπως αρμόζει σε ένα Ευρωπαϊκό Δημοκρατικό κράτος. Η συνέχεια γνωστή. Παράιτηση του Δημ. Συμβούλου και κλίση για νέα απόφαση με αποτέλεσμα την αποχώρηση όλων των Δημοτικών Συμβούλων ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Συμμαχία Πολιτών και Οικολόγων από τη συνεδρία εν μέσω τραμπουκισμών από παρευρισκόμενους.

Το θλιβερό μέσα απ’ αυτήν την ιστορία είναι πως με την άρνηση της 8ης Φεβρουαρίου ξεκίνησε ένα κύμα επίθεσης από πολλούς και διάφορους (από Λευκωσία μεριά κυρίως αλλά και από την πόλη μας) οι οποίοι μίλησαν ειρωνικά για το όραμα των Λαρνακέων που εστιάζεται στην τουριστική ανάπτυξη, μίλησαν με τρόπο που να μας υποδεικνύει ότι ή αυτό η χαθήκατε, ξεκίνησε εκ των έσσο μια άρνηση απέναντι στο όραμα το οποίο μεγαλώσαμε με αυτό και δεν δεχόμαστε από  κανέναν να μας το στερήσει ειδικά όταν πάει να κάνει μια κίνηση χωρίς κανέναν σχεδιασμό.

Τα πάντα σε αυτό το θέμα έτυχαν ερασιτεχνικών χειρισμών  και δεν μπορεί να αδικήσει κανένας τον κόσμο που αντιδρά και είναι καχύποπτος. Ίσων να κάνουν λάθος όμως δεν του έπεισε κανείς ότι είναι λάθος. Τα γεγονότα πολύ απλά τους δικαιώνουν.

Όταν φτάνουμε σε σημείο ο Δήμαρχος με τον Αντιδήμαρχο να έρχονται σε σύγκρουση, το δημοτικό συμβούλιο να διαλύεται και οι δημότες να είναι διχασμένοι σημαίνει πολύ απλά πως δεν έχουμε υπόθεση.

Άποψη μας είναι πως από τη στιγμή που τηρήθηκε μια δημοκρατική διαδικασία αυτή έπρεπε να γίνει σεβαστή και από την επόμενη κιόλας ημέρα να σηκώσουμε μανίκια και να εργαστουμε όλοι μαζί για αυτό που θέλει πραγματικά η πόλη εδώ και χρόνια. Την ανάπτυξη της πόλης με βάση τον τουρισμό.

Φέτος έχουν έρθει επενδυτές και επένδυσαν σε μικρές ξενοδοχειακές μονάδες, η μαρίνα μας συγκεντρώνει μεγάλα πλεονεκτήματα και σίγουρα από τη στιγμή που η πολή θα ξέμπλεκε από τις εταιρείες και με ξεκάθαρη πορεία στον τουρισμό σίγουρα θα μπορούσε να προχωρήσει το θέμα, ειδικά από τη στιγμή που αυτό έδειξε πως θέλει και η κυβέρνηση με δηλώσεις του Υπ. Συγκοινωνιών το τελευταίο διάστημα.

Αν ο Δήμαρχος μπορεί να εξασφαλίσει πως αυτές οι εταιρείες μπορούν να δραστηριοποιηθούν ένα 1, 1,5 χρόνο χωρίς να επηρεαστεί η διαδικασία για τη μαρίνα και να μην σταθεί εμπόδιο στην τουριστική ανάπτυξη της πόλης, ενω παράλληλα θα πάρουμε δυνατά αντισταθμιστικά και μετακίνηση τους στο Βασιλικό με γραφειακές βάσεις στην πόλη, τότε το συζητάμε. Αόριστα με τα ΑΝ και τα ΘΑ δεν πάμε πουθενα φίλτατε Δήμαρχε. Μπουχτίσαμε τόσα χρόνια από κούφια λόγια.

Αυτού του είδους αποφάσεις δεν παίρνονται εν βρασμό ψυχής γιατί πολύ απλά είναι αποφάσεις που επηρεάζουν τις ζωές και την ψυχολογία μας.