Ύστατο χαίρε στον Βάσο Λυσσαρίδη (εικόνες & βίντεο)

Πηγή: philenews.com

Το ύστατο χαίρε στον αιώνιο έφηβο, τον γιατρό της ΕΔΕΚ, τον πολιτικό, τον επαναστάτη Βάσο Λυσσαρίδη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το απόγευμα της Δευτέρας 26 Απριλίου, λίγες μόλις μέρες πριν κλείσει τα 101 του χρόνια, απεθύνει σήμερα, σύσσωμος ο πολιτικός και πολιτειακός κόσμος της Κύπρου. H κηδεία του θα τελεστεί στον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας στις 11 το πρωί.

Από τις 9 περίπου το πρωί συγκεντρώθηκαν στον προαύλιο χώρο συνεργάτες, σύντροφοι και φίλοι του Βάσου Λυσσαρίδη, καθώς επίσης και πλήθος κόσμου της ΕΔΕΚ, ώστε να αποδώσουν τιμές στον μεγάλο τους ηγέτη.

Τις εντυπώσεις κέρδισε η άφιξη της νεολαίας της ΕΔΕΚ σε πορεία:

Κλείνει ο κύκλος των ιστορικών ηγετών

Με τον θάνατο του Βάσου Λυσσαρίδη, αναμφίβολα κλείνει ένας κύκλος ιστορικών ηγετών που άφησαν το χνάρι τους στο νησί, αφού φεύγει και ο τελευταίος εκ των πρωταγωνιστών της σύγχρονης ιστορίας της Κύπρου. Σε άρθρο του στον Φιλελεύθερο υπό τον τίτλο «Τα νεανικά χρόνια του Βάσου Λυσσαρίδη 9/5/2020» ο ιστορικός Πέτρος Παπαπολυβίου τον χαρακτήρισε «μια σπάνια περίπτωση αγωνιστικής συνέπειας και προσφοράς».

Ο Βάσος Λυσσαρίδης, διέγραψε μια μακρά πορεία ογδόντα και πλέον χρόνων στην πολιτική ζωή της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας από τους εργατικούς αγώνες το 1941-45, στη συνεργασία με τη «φράξια» που διέγραψαν οι «ορθόδοξοι» από το ΑΚΕΛ το 1952, στην ΕΟΚΑ και στους «Αριστερούς πατριώτες» το 1955-1959, στην κυπριακή Βουλή από το 1960, στον Πενταδάκτυλο το 1964 με τους Κοκκινοσκούφηδες, στο παγκόσμιο αντιαποικιακό και εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα των λαών της Αφρικής και της Ασίας και στους αγώνες κατά του απαρτχάιντ, στον αντιχουντικό αγώνα, από το 1967, στην αντίσταση κατά του πραξικοπήματος, στον αντικατοχικό αγώνα, μετά το 1974, στην προάσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, στο δημοψήφισμα του 2004. Στο πανανθρώπινο όραμα για έναν καλύτερο κόσμο…

Ταγμένος σοσιαλιστής μέχρι το βιολογικό του τέρμα, δήλωνε πάντα παρών, όπου και αν τον καλούσε το καθήκον της πατρίδας και του αγώνα. Όντας στην πρώτη γραμμή του αγώνα δεν ήταν λίγες οι φορές που βρέθηκε στο στόχαστρο. Το 1974 αντιστάθηκε στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974.Στις 30 Αυγούστου 1974 έγινε στόχος δολοφονικής απόπειρας, στη διάρκεια της οποίας σκοτώθηκε ο οργανωτικός γραμματέας της νεολαίας της ΕΔΕΚ, Δώρος Λοΐζου. «Γιατί ήθελαν να σας δολοφονήσουν;», τον ρώτησαν σε συνέντευξή του στο Αθηναικό Πρακτορειο Ειδήσεων στις 15/7/2018. «Διότι ήμουν μια φωνή που, όπως πιστεύω, υπέβαλε στο έθνος τη σωστή πορεία. Δεν είναι ορθό να το λέω, αλλά με ρωτήσατε και απαντώ. Στη ζωή μου αγωνίστηκα για την ελευθερία και τη δημοκρατία».

Συνέχισε τον αγώνα ενάντια στο μεταπραξικόπημα μέχρι την επιστροφή του Μακαρίου. Εκλεγόταν ανελλιπώς βουλευτής από το 1960 μέχρι το 2006 και την περίοδο 1985-1991 διετέλεσε Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής. Το 1969 ίδρυσε το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ε.Δ.Ε.Κ., του οποίου υπήρξε Πρόεδρος μέχρι και τον Ιούλιο του 2001. Ανακηρύχθηκε Επίτιμος Πρόεδρος του Κινήματος.