Γιατί πολλοί δυσκολεύονται να μιλήσουν Αγγλικά;

Tης Τίνας Πουλλίδη Νεοφύτου

Κατά καιρούς, ένας εντυπωσιακός αριθμός ατόμων με προσεγγίζει για να με ρωτήσει τους λόγους για τους οποίους  αντιμετωπίζει φανερές δυσκολίες στο να εκφραστεί σωστά και με αυτοπεποίθηση στην Αγγλική Γλώσσα.

Πιο κάτω παραθέτω τους τρεις κυριότερους επιστημονικά τεκμηριωμένους λόγους που συμβαίνει αυτό:

Ηλικία

Η αλήθεια είναι ότι η ηλικία αποτελεί παράγοντα καθοριστικής σημασίας για τη μελλοντική επιτυχία του κάθε ανθρώπου σχετικά με την ολοκληρωμένη και σωστήκατάκτηση μίας Δεύτερης Γλώσσας. Εκ πρώτης όψεως, μπορεί σε μερικούς να ακούγεται υπερβολικό, αλλά

οι ηλικίες Ο-4

θεωρούνται κρίσιμες ως προς την επίτευξη αυτού του στόχου. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρομαι στο ‘παράθυρο ευκαιρίας’ εκμάθησης γλωσσών. Φυσικά, για να γίνει αυτό κατορθωτό, βασική προυπόθεση είναι να ακολοθούνται ορθές ηλικιακά μεθοδολογίες.

Φτωχό ή  στείρο ‘καταστασιάκο περιβάλλον’

Πολλές φορές μπορεί ένα πλάνο μαθήματος να είναι εκπληκτικά σχεδιασμένο με κύριο εργαλείο διεξαγωγής του το ξενόγλωσσο βιβλίο. Το βιβλίο, τις πλείστες φορές, γίνεται το de facto curriculum με συνέπεια να χάνονται πραγματικές ευκαιρίες πλούσιας βιωματικής τριβής με την αυθεντική Αγγλική Γλώσσα. Ας μην ξεχνάμε ότι το βιβλίο είναι ένα εργαλείο που δεν πρέπει να κατευθύνει εξ ολοκλήρου τις διδακτικές μας μεθοδολογίες και προσεγγίσεις. Αυτού του είδους πρακτικές ανήκουν πλέον στο παρελθόν και αποδεικνύουν έλλειψη φαντασίας και δημιουργικότητας από μέρους του καθηγητή.

‘Εξετασιοκεντρισμός’

Η  διαρκής εμμονή και έμφαση σε κενούς αριθμητικούς δείκτες, ειδικότερα στις μικρές ηλικίες – ως ένα σημείο – πρέπει να αποτρέπονται. Οι εξετάσεις αναντίρρητα προετοιμάζουν τα παιδιά για μεγαλύτερες μελλοντικές προκλήσεις που σαφώς και είναι απαραίτητες.  Ωστόσο, όπως έχει παρατηρηθεί, το κλίμα εν καιρώ εξετάσεων στην τάξη γίνεται εξόφθαλμα πιο αγχωτικό, οι καθηγητές δηλώνουν αναγκασμένοι να περιοριστούν στη διδασκαλία συγκεκριμένου λεξιλογίου και γλωσσικών δομών που θα ζητηθούν στις εξετάσεις και επικεντρώνονται σε μεγάλο βαθμό – αν όχι εντελώς – σε τυποποιημένες, σχεδόν πανομοιότυπες, ασκήσεις με αυτές των εξεταστικών δοκιμίων. Τέτοιες πρακτικές συχνά αποτελούν κυριότερες απειλές κατά της δημιουργικότητας που πρέπει να δεσπόζει σε όλα τα περιβάλλοντα ουσιαστικής και ολοκληρωμένης μάθησης.