Η σηµασία της σωστής γονικής µέριµνας

Γράφει η ΠΑΥΛΙΝΑ ΧΑΓΙΑΝΝΗ 

ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ – ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΟΣ

Η ανατροφή των παιδιών δεν ήταν ποτέ εύκολη υπόθεση. Πόσο µάλλον σήµερα που οι κίνδυνοι και οι απαιτήσεις της ζωής είναι περισσότερα. Συχνά όµως τείνουµε να δηµιουργούµε ένα ασφυκτικό κλοιό γύρω από τα παιδιά µας, εµποδίζοντας τα να γίνουν ολοκληρωµένες προσωπικότητες. Το γεγονός ότι πλέον γινόµαστε σε µεγαλύτερη ηλικία γονείς από ότι παλιότερα και το ότι κάνουµε λιγότερα παιδιά έχει συµβάλει σηµαντικά στο φαινόµενο της αγχώδους υπερ-προστατευτικότητας  απέναντί τους. Εµείς οι γονείς έχουµε την λανθασµένη άποψη ότι πρέπει να έχουµε τον ολοκληρωτικό έλεγχο στο κάθε τι που αφορά τα παιδιά µας, από τη στιγµή της σύλληψης µέχρι και τις µεταπτυχιακές σπουδές τους.  Το αποτέλεσµα είναι ότι το να είναι κανείς γονιός έχει γίνει πολύ πιο πολύπλοκο από ότι µόνοι µας µπορούµε να αντιµετωπίσουµε.

Καθώς η γονική µέριµνα γίνεται ολοένα και πιο σύνθετη, οι γονείς δεν είναι σίγουροι τί πρέπει να κάνουν. Και κάθε φορά που υπάρχει αµφιβολία, υπάρχει και άγχος. Ο φόβος είναι το στοιχείο της υπερ-προστατευτικότητας. Τα περισσότερα από τα εκατοµµύρια που ξοδεύονται κάθε χρόνο σε παιδικό εξοπλισµό και ιµατισµό, ξοδεύονται στην πραγµατικότητα γιατί οι διαφηµιστές, µας έχουν φοβίσει ότι χωρίς αυτά τα παιδιά µας δεν θα είναι καλά.  Είναι αυτό που ονοµάζεται γονικός υπερ-καταναλωτισµός. Αγοράζουµε πράγµατα για το παιδί µας γιατί µας κάνει να νοιώθουµε καλύτερα σαν γονείς. Είναι ένας τρόπος να συγκρίνουµε τους εαυτούς µας µε άλλους γονείς και να φωνάξουµε στον κόσµο πόσο καλοί γονείς είµαστε. Τις περισσότερες φορές αγοράζουµε πράγµατα στα παιδιά µας, για να καλύψουµε τις δικές µας ενοχές για τον χρόνο που δεν µπορούµε να τους αφιερώσουµε. Εξαγοράζουµε δηλαδή την εύνοια των παιδιών µας µέσα από υλικά αγαθά, τα οποία δεν αντικαθιστούν την παρουσία µας στη ζωή τους. Από έρευνες που έχουνε γίνει, και µόνο ένα ποιοτικό τέταρτο να αφιερώνουµε σ’ αυτά την ηµέρα είναι αρκετό.

Στη σηµερινή κοινωνία, η επιτυχία του παιδιού µας έχει γίνει απόδειξη επιτυχίας µας σαν γονείς. Έτσι αν το παιδί µας µπει στο καλύτερο πανεπιστήµιο, αυτό είναι σαν παράσηµο για µας. Η ανεκτικότητα στην αποτυχία τους είναι η καλύτερη ένδειξη της αυτοεκτίµησης.  Όταν ένα παιδί µπορεί να αντέξει το ότι έχει αποτύχει σε κάτι και µπορεί να σταθεί στα πόδια του και να συνεχίσει, αυτό το δυναµώνει και του τονώνει την αυτοπεποίθηση. Όταν ξέρει πως έχει καταφέρει κάτι µόνο του, θα είναι περήφανο για την προσπάθειά του, ανεξάρτητα µε το αν θα πετύχει ή όχι. Αντίθετα, αν ένα παιδί έχει µάθει ότι δεν µπορεί να επιζήσει  αν δεν είναι εκεί η µαµά ή ο µπαµπάς για να το γλιτώσουν και να το προστατεύσουν, αυτό έχει αντίστροφα αποτελέσµατα.

Αυτό που πρέπει να θυµόµαστε πάντα είναι: Να αγαπούµε τα παιδιά µας γι’ αυτό που είναι. Όχι γι’ αυτό που θα θέλαµε εµείς να είναι.  Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι τέλειοι σε όλα.  Έτσι το να πάρουν τα παιδιά µας σε όλα τα µαθήµατα 20αρια, είναι κάτι µάλλον που εµείς θέλουµε και όχι η αντανάκλαση των πραγµατικών τους δυνατοτήτων. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι γονιός είναι αυτός που αγαπά αρκετά ώστε να ξέρει να τιµωρεί σωστά. Η επιθυµητή δοµή πρέπει να είναι σταθερή αλλά όχι άτεγκτη, πρέπει να είναι ευέλικτη, να παρέχει µια καλή «δόση» διαλόγου και να αντλεί δυνάµεις από τη διαρκή παρουσία. Να βρισκόµαστε πάντα πλάι τους χωρίς το φόβο της απειλής ή της τιµωρίας. Πρέπει να µάθουµε να επικοινωνούµε σωστά µε τα παιδιά µας.  Το να µιλούµε, να απαντούµε και να συµβουλεύουµε τα παιδιά µας είναι το µισό της επικοινωνίας.

Το άλλο µισό είναι να τα ακούµε, να κατανοούµε και να ερµηνεύουµε τα συναισθήµατά των παιδιών µας.  Μόνο όταν κατανοήσουµε τα συναισθήµατά τους, µπορούµε να τα βοηθήσουµε και να τα καθοδηγήσουµε, γιατί την τελική απόφαση θα την πάρουν εκείνα και όχι εµείς.

Τα παιδιά είναι ευτυχισµένα όταν εµείς, ως γονείς, είµαστε ευτυχισµένοι! ∆εν χρειάζεται να συντηρούµε τον µύθο της ενωµένης παραδοσιακής οικογένειας! Το παιδί επιθυµεί να ζει µε τους γονείς του χωρίς συγκρούσεις αλλά και χωρίς να αισθάνεται όµηρός τους. Όσο για εµάς, τους γονείς, την ανάγκη µας για ασφάλεια δεν θα την καλύψουν τα παιδιά µας, αλλά ο περίγυρός µας, οι φίλοι, η ευρύτερη οικογένεια,  κλπ.  Τα παιδιά τα κάνουµε για να τ’ αφήσουµε να κατευθυνθούν µε τη σειρά τους προς νέους ορίζοντες, χωρίς να αισθάνονται υπόχρεα απέναντί µας. Μας αρκεί να ξέρουµε ότι µας αγαπούν, έτσι απλά, και για πάντα!

Η ιστοσελίδα μας συνεχίζει να αναπτύσσεται και να εντάσσει ποιοτικό ενημερωτικό υλικό για τους αναγνώστες της. Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η συνεργασία μας με το τοπικό free press περιοδικό της πόλης μας L.A Voice το οποίο πέραν από τα 35 διανομής στην πόλη και επαρχία Λάρνακας, θα μπορείτε πλέον να το διαβάζετε διαδικτυακά/διαδραστικά μέσα από τα δικά μας μέσα.

To άρθρο δημοσιεύεται στο 61ο τεύχος του Free Press περιοδικού της πόλης μας L.A Voice το οποίο μπορείτε να διαβάσετε πιο κάτω σε ηλ. μορφή.