Περβόλια, Λάρνακας

Περβόλια, Λάρνακας

Παλαιότερα τα Περβόλια ήταν τόπος ξεκούρασης των βασιλιάδων και των πλούσιων γαιοκτημόνων της περιοχής ,πήρε την ονομασία  του από τους άφθονους κήπους – περιβόλια που είχε καθώς και από τα πλούσια σε παραγωγή χωράφια και δέντρα, οι χρήστες το ονόματος της περιοχής απέκοψαν σταδιακά το -ι- από την λέξη περιβόλια και έτσι διατηρήθηκε η ονομασία ΠΕΡΒΟΛΙΑ για αυτή τη περιοχή.

Τα Περβόλια ήταν κτήμα της βασιλικής οικογένειας των Λουζινιανών κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας δηλαδή από 1191 μέχρι το 1489. Τελευταίος ιδιοκτήτης του κάζα των Περβολιών ήταν ένας Λουζινιανός τον οποίο καταδίωξε ο Βασιλιάς Ιάκωβος ο νόθος επειδή υποστήριζε τη βασίλισσα Καρλόττα και με διάταγμα του αφαίρεσε τα Περβόλια.

Στην περίοδο της Ενετοκρατίας τα Περβόλια πουλήθηκαν στην Ελληνική οικογένεια των Ποδοκαθάρων και τελευταίος ιδιοκτήτης ήταν ο Έκτορας Ποδοκάτορας (περίοδος 1489-1571).

Τα Περβόλια είναι ένα από τα πιο τουριστικά χωριά της επαρχίας μας,απέχει από την πόλη της Λάρνακας περίπου 16 χιλιόμετρα. Το χωριό είναι γνωστό, όπως γράφει ο Κυριαζής και ως «Λιβάδκια του Τζιδκιού».

Ο ίδιος συγγραφέας αναφέρει πως ήδη από το 19^ο αιώνα που τα Περιβόλια κατά κόσμο Περβόλια

 « άρχισαν να αποβαίνουν χωρίον συχναζόμενον από τους ευρωπαίους της Λάρνακας προς παραθερισμόν»,

άλλοι συγγραφείς επισημαίνουν πως ο :

«τόπος εκτιμάται αν όχι ως ο πλέον ευάρεστος αλλά τουλάχιστον ως ο πλησιέστερον προς την Λάρνακα».

Δεν εντοπίστηκε πουθενά με ακρίβεια η χρονολογία ίδρυσης της περιοχής ως οικισμού, σήμερα όμως αποτελεί ένα από τα πιο πολυπληθή χωριά της Λάρνακας, διατηρώντας μια σταθερή πληθυσμιακή αύξηση από το 1881 μέχρι το 2017.

Στην συστηματική αύξηση του πληθυσμού της κοινότητας  συνέβαλε αρχικά η γεωργία, μια και από νωρίς πάνω στον εύφορο κάμπο του χωριού καλλιεργήθηκαν αποδοτικές καλλιέργειες λαχανικών, εσπεριδοειδών και αγκινάρων, ενώ τα τελευταία χρόνια καταλυτικό ρόλο διαδραματίζει η τουριστική ανάπτυξη η οποία σημειώνει αλματώδη άνοδο.

Η γειτνίαση της περιοχής προς τη θάλασσα συνέβαλε στην οικοδόμηση ξενοδοχειακών κι άλλων τουριστικών καταλυμάτων που συνεχώς αυξάνουν σ’ αριθμό. Χάρη στην τουριστική ανάπτυξη λειτουργούν σήμερα στο χωριό αρκετά καταστήματα

• ενθυμίων,
• καφεστιατόρια,
• και ποικίλες άλλες υπηρεσίες με αποκλειστικό σκοπό την εξυπηρέτηση των διερχομένων επισκεπτών- τουριστών.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο η θάλασσα που ελκύει και συγκινεί τους περιηγητές, ντόπιους ή ξένους, αλλά και οι πολιτιστικοί “θησαυροί” , χώροι  του χωριού. Εξέχουσα θέση μεταξύ των πολιτιστικών μορφωμάτων κατέχει ο Πύργος του Κιτίου, που κανονικά θα ‘πρεπε από την αρχή να ονομαστεί ως ο Πύργος των Περιβολιών, μια και βρίσκεται στα διοικητικά όρια του χωριού.

Ο βενετσιάνικος πύργος, αρθρώνεται σ’ ένα ύψωμα κάπου 500 μέτρα μακριά από τη θάλασσα. Ο Πύργος των Περβολιών, όπως και οι άλλοι δυο πύργοι στην Ξυλοφάγου και τον Αλαμινό, αποτελούσαν το κύριο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο κατά την εποχή της Βενετοκρατίας. Βασικός και κύριος σκοπός τους ήταν να λειτουργήσουν ως παρατηρητήρια, επιβλέποντας τις ακρογιαλιές, επισημαίνοντας τα εχθρικά πλοία και δίνοντας τα κατάλληλα συνθήματα για επίθεση ή άμυνα.

Πολύ κοντά στην περιοχή που του Πύργου βρίσκεται ο φάρος των Περιβολιών, ένας από τους πιο παλιούς φάρους που διαθέτει η Κύπρος. Κτισμένος στον κάβο του Κιτίου, με το ύψος των 22  μέτρων να καθοδηγεί τους ναυτικούς σε απόσταση αρκετών χιλιομέτρων μέσα στη θάλασσα. Ο τρόπος που εκπέμπει το φως κατά τις βραδινές ώρες, αφήνει ανεξίτηλες μνήμες σ’ όσους τον πρωτογνωρίσουν και συντροφεύει πολλά ερωτευμένα ζευγάρια στις βραδινές περιπλανήσεις τους.

Έξω από το χωριό μπορεί κανείς να συναντήσει τη καμαροσκέπαστη εκκλησία του Αγίου Λεοντίου , κτίσμα του 18^ου αιώνα με νάρθηκα. Η Εκκλησία του Αγίου Λεοντίου αποτελεί την πιο κύρια αντίθεση με το σύγχρονο ναό της Αγίας Ειρήνης, αφού σε αυτή διακρίνονται ίχνη τοιχογραφιών, με μια μεγάλη φορητή εικόνα του Αγίου, δημιούργημα του 1720.

Η Κοινότητα ίδρυσε το πρώτο σχολείο εν έτη 1886 σύμφωνα δε με το Λοΐζο Φιλίππου σ’ αυτό διδάσκονταν το σχολείο

« όλοι οι κύκλοι των μαθημάτων ( παιδαγωγία, οκτώηχος, ψαλτήρι και Απόστολοι)».

Πριν την ανεξαρτησία της Κύπρου στα Περβόλια δημιουργήθηκε, άσχετα αν διαλύθηκε αργότερα, συνεταιρική γεωργική εκμετάλλευση και έγινε και η δεύτερη αγροτική εξέγερση κατά την περίοδο της  Αγγλικής κατοχής του νησιού.

Ιωάννα Αλεξάνδρου