Συμπολίτης μας πυροσβέστης μιλά στην ιστοσελίδα μας και μας μεταφέρει την εικόνα από την Αττική (φωτο-βιντεο)

Tης Άντρης Πογιατζή

Όσο τα βλέπεις από την τηλεόραση σου φαίνονται σαν ταινία γιατί δεν το βιώνεις και δεν είναι δίπλα σου για να μυρίσεις το καμένο, να ακούσεις το κλάμα και να βιώσεις την αγωνία των συγγενών που έχουν χάσει ή που ψάχνουν τους δικούς τους.

Tη δική του μαρτυρία μας μετέφερε συμπολίτης μας πυροσβέστης που βρίσκεται στην Κυπριακή αποστολή στην Αττική και εδώ είναι η στιγμή που όταν τα ακούς από κάποιο κοντινό σου άτομο τότε αρχίζεις να βλέπεις αλλιώς.

Η ιστοσελίδα μας επικοινώνησε με τον πυροσβέστη και η μαρτυρία του απλά μας καθήλωσε.

Τι συναντήσατε με το που φτάσατε στην περιοχή;

Υπηρετώ την υπηρεσία για χρόνια και έτυχε να βρεθώ σε μεγάλες πυρκαγιές στην Κύπρο μας μέσα από τις οποίες είδα πολλά, αυτό όμως που συναντήσαμε με το που πατήσαμε το πόδι μας στην πληγείσα περιοχή  δεν υπάρχουν λόγια να περιγραφεί. Μπορώ να περιγράψω την κατάσταση με μόνο 2 λέξεις…ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. Η κόλαση είναι παράδεισος σε αυτό που αντικρίσαμε εδώ. Δεν έχει μείνει απολύτως τίποτα. Σπίτια, αυτοκίνητα και τεράστια βλάστηση από πεύκα έγιναν ένα με τις στάχτες να επισκιάζουν τα πάντα. Η γη ακόμη βγάζει καπνούς και δεν μιλώ καθόλου με υπερβολή.

Πως ένιωσες όταν έλαβες το τηλεφώνημα για να είσαι μέλος της αποστολής;

Τιμή. Ήμουνα όλη μέρα στην πυρκαγιά στη Μονή και με το που έφθασα σπίτι έλαβα το τηλεφώνημα. Φυσικά αποδέχτηκα αμέσως την κλήση μου στην Κυπριακή αποστολή καθώς θεωρώ ύψιστη τιμή για έναν πυροσβέστη να είναι μέρος μιας τέτοιας αποστολής.

Πέρσι τέτοιες μέρες πάλι λόγω τεχνικού προβλήματος στο C130 που θα μετέφερε στην καμένη Ελλάδα δεν κατέστη δυνατόν να τους βοηθήσουμε..!
Μόλις έλαβα την κλήση απλά δεν μπορούσα να αρνηθώ. Όλοι οι συναδέλφοι μου που είναι στην αποστολή ανυπομονούσαμε να ξημερώσει και να βρεθούμε στους αδελφούς μας Έλληνες.
Φορώντας την τιμημένη στολή της Π.Υ και με ηθικό ακμαιότατο ήρθαμε εδώ αψηφώντας κάθε κίνδυνο και την κούραση που είχαμε από την προηγούμενη ημέρα. 

Πως σας υποδέχθηκε ο κόσμος;

Mε αγάπη και σεβασμό. Είδαν στα πρόσωπα μας την ασφάλεια. Το έβλεπες ότι ήταν τρομοκρατημένοι, κουρασμένοι καθ ψυχολογικά χάλια. Άνθρωποι που έχασαν τις περιουσίες τους σε λίγα λεπτά, που έχασαν τους δικούς τους. Τι να πει κανείς όταν αντικρίζει αυτή την εικόνα και όμως είδαμε ανθρωπιά.

Μια γυναίκα μας πλησίασε κρατώντας δύο μεγάλες σακούλες με φαγητά και ποτά και τα πρόσφερε στην κυπριακή αποστολή, θέλοντας με αυτή την κίνηση να εκφράσει τις ευχαριστίες της στους ανθρώπους που “φυλάνε Θερμοπύλες” στη γειτονιά της.

Τα φαγητά αυτά τα είχε παραγγείλει ειδικά για την αποστολή από την Κύπρο.

Ποιο μήνυμα θες να μεταφέρεις; 

Aυτή η ώρα είναι η ώρα που όλοι πρέπει να σταθούμε δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους. Ακούω ότι η ανταπόκριση του κοινού από την Κύπρο είναι τεράστια και αυτό είναι θετικό. Οι άνθρωποι εδώ πραγματικά χρειάζονται βοήθεια. Εμείς συνεχίζουμε να επιχειρούμε σε σημεία αναζοπυρώσεων και όπου μας καλέσουν. Το ηθικό όλης της αποστολής είναι ακμαιότατο παρά την κούραση και την έλλειψη ύπνου.

Πόσα άτομα της αποστολής είναι από τη Λάρνακα; 

Είμαστε 4 μέλη από τη Λάρνακα.

Ποια η ευχή σου; 

H ευχή μου είναι να βρεθούν σώοι οι αγνοούμενοι. Αυτό θα είναι μια μικρή θετική νότα σε όλη αυτή τη μαζική καταστροφή που έγινε. Οι υλικές ζημιές σιγά σιγά θα αποκατασταθούν. Οι νεκροί όμως έφυγαν, οικογένειες χάθηκαν και αυτό είναι το πιο τραγικό. Φυσικά η ζωή εδώ ποτέ δεν θα είναι ίδια καθώς τα πάντα έχουν καεί.

Επιμέλεια
Άντρη Πογιατζή
Δημοσιογράφος