Ξέσπασε η μητέρα του 10χρονου: «Μαμ πονώ μου φώναζε το παιδί μου»

Έρευνα για το θάνατο του 10χρονου μαθητή, Σταύρου Γιωργαλλή από τα Κλαυδιά, που ξεψύχησε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας διέταξε ο Υπουργός Υγείας, Κωνσταντίνος Ιωάννου καθώς και ο Υπουργός Παιδείας καθώς ο ανήλικος είχε τραυματιστεί στο σχολείο του.

Ο 10χρονος ενώ βρισκόταν στο σχολείο του και έπαιζε μπάσκετ τραυματίστηκε στο κεφάλι. Ακολούθως μεταφέρθηκε από τη μητέρα του στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, όπου εξετάστηκε από επί καθήκοντι ιατρό και πήρε εξιτήριο.

Λίγο μετά της μια το μεσημέρι, το αγοράκι μεταφέρθηκε εκ νέου από τη μητέρα του στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, σε λιπόθυμη κατάσταση, όπου και διασωληνώθηκε.

Λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης της υγείας του, κρίθηκε αναγκαία η μεταφορά του στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, όπου και απεβίωσε κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης.

«Ο Υπουργός Υγείας ανέθεσε τη διεξαγωγή της έρευνας στη Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Υγείας με εντολή για διασφάλιση της πλήρους διερεύνησης και εξακρίβωσης του τι ακριβώς συνέβη και για ανάθεση ευθυνών εκεί και όπου προκύπτουν από όποια θέση κι αν υπηρετούν, ανεξαρτήτου βαθμού», καταλήγει η ανακοίνωση.

Από την πλευρά της η Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Υγείας τόνισε ότι θα αποδοθούν ευθύνες εκεί όπου υπάρχουν και χρειάζεται.

Ερευνώντα λειτουργό διόρισε και το Υπουργείο Παιδείας ο οποίος σε δηλώσεις του ανέφερε ότι για το περιστατικό ενημερώθηκε και ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος ο οποίος ενημέρωσε με τη σειρά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

«Ως κυβέρνηση είπε ότι θα δείξουμε μηδενική ανοχή σε τέτοια περιστατικά», σημείωσε ο Υπουργός Παιδείας ενώ έγινε ευρεία σύσκεψη για το περιστατικό.

Ξέσπασε η μητέρα του 10χρονου

Η μητέρα του άτυχου 10χρονου, νοσηλεύτρια στο επάγγελμα, φανερά συγκλονισμένη από το χαμό του παιδιού της εξήγησε ότι όταν πήρε το παιδί στο Νοσοκομείο Λάρνακας ζήτησαν να γίνει αξονική τομογραφία όμως και απάντηση που πήρε όπως είπε ήταν «Τι; Όποιος κτυπήσει μια φορά εν να κάμνουμε αξονικό; Ακτινογραφία. Εν καλή μου λέει».

«Είχε αιμάτωμα στην κεφαλή και ούτε άγγιξε να δει πόσον ήτανε. Μόνο τα μάτια του κοίταξε, το οξυγόνο στο δάκτυλο και στα αυτιά του. Έπρεπε να μείνει εκεί το μωρό να το κοιτάζουν, όχι να πάω σπίτι και σε 20 λεπτά έφυγα.

11 και 43 πήραν τη διευθύντρια και της είπα ότι εφύγαμε (σ.σ. από το Νοσοκομείο).
Μου φώναζε το παιδί μαμ πονώ, μαμ και τους έπιασα τηλέφωνο να είναι στην πόρτα (σ.σ. στο Νοσοκομείο) Επήραν τον μέσα μέχρι να τον διασωληνώσουν, εκάμαν πάνω από μια ώρα. Τους είπα εν με δευτερόλεπτα που παίζουμε ξέρω, μην αργείτε”.