Έχουμε θέμα
Είσαι έξυπνος άνθρωπος κύριε Πρόεδρε. Τώρα γίνε σωστός Πρόεδρος.
Δεν σε ψήφισα, δεν ψήφισα ποτέ μου Δεξιά. Θα ψήφιζα Αριστερά, αν πίστευα ότι υπήρχε αυτή η επιλογή στην Κύπρο. Παρόλ’ αυτά, πιστεύω ότι είσαι έξυπνος άνθρωπος. Γι’ αυτό σου γράφω. Γι’ αυτό, και επειδή χθες, 11 Μαΐου 2018, επέθανεν ένα μωρό 10 χρονών επειδή ο γιατροί του δημοσίου που το εξέτασαν, του έδωσαν εξιτήριο στα 25 λεπτά.
Έχω τρία παιδιά. Φοιτούν σε δημόσια σχολεία. Φέτος, οι γιοι μου συμμετείχαν στο κρατικό αθλητικό πρόγραμμα ΑΓΟ, δύο φορές τη βδομάδα, σε μια ομάδα παιδιών από 7 μέχρι 12 χρονών. Πέντε χρόνια διαφορά, κύριε πρόεδρε, σε αυτή την ηλικία, σε ένα γήπεδο καλαθόσφαιρας ή ποδοσφαίρου, είναι πολλά. Όταν μοιράστηκα τον προβληματισμό μου με την υπεύθυνη της ομάδας, μου απάντησε ότι ΑΓΟ σημαίνει Αθλητισμός Για Όλους, άρα όλα τα παιδιά χωρούν στην ίδια ομάδα. Κύριε πρόεδρε, είσαι έξυπνος άνθρωπος. Αν ένας θεσμός δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά, αν δεν υπάρχει η υποδομή για να λειτουργήσει σωστά, τότε τον καταργείς. Δεν τον συντηρείς στον αναπνευστήρα, γιατί αν ο 12χρονος σπρώξει τον 7χρονο και ο 7χρονος πέσει ανάσκελα πάνω στο κουγκρί, μάλλον θα πεθάνει.
Μέσα στην τάξη της κόρης μου, υπάρχει ένα παιδί με ειδικές ανάγκες. Προχθές κρατούσε ψαλίδι και το έμπηγε ρηχά στις σάρκες του. Η προτροπή του εκπαιδευτικού ήταν «Μην του δίνετε σημασία». Ο εκπαιδευτικός δεν είναι καταρτισμένος για να χειριστεί αυτό το παιδί, ώστε να μην απειλεί τον εαυτό του και τους άλλους. Υπάρχουν, όμως, δεκάδες άλλοι άνθρωποι, που αυτό ακριβώς ξέρουν να κάνουν: πώς να ενσωματώσουν στην τάξη μωρά με προβλήματα, μωρά χωρίς οικογένεια, πώς να τα μάθουν πέντε πράγματα, που θα τους επιτρέψουν αύριο να λειτουργήσουν ως πολίτες, για να μη μεγαλώσουν, κύριε Πρόεδρε, στη θαλπωρή της κοκαΐνης, κι ύστερα να μπαίνουν μέσα στα σπίτια των πλασμάτων και να τους μαχαιρώνουν 40 φορές. Το κακό το προλαβαίνεις, δεν το πολεμάς.
Ο μεγαλύτερος αδελφός μου, κύριε Πρόεδρε, είχε δυστύχημα στα 19 του, που του προκάλεσε μόνιμη αναπηρία στο πόδι και σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Την φροντίδα του ανέλαβε εξ ολοκλήρου η μάνα μου, που σήμερα είναι 79 χρονών. Ήταν μια εξαιρετική κοπέλα, κοινωνική λειτουργός, η Μυρτώ, που ερχόταν 1 φορά τον χρόνο και τους έβλεπε, κυρίως για να έχει η μάνα μου την ευκαιρία να πει τον πόνο της.
Εχτές επέθανεν ο Σταύρος, και βγήκαν διάφοροι πεφωτισμένοι άρχοντες να τον κλάψουν σε κοινή θέα. Πόθεν ως τα πόθεν, κύριε Πρόεδρε; Το δημοτικό του Αλεθρικού είναι πολύ χαμηλά στην τροφική αλυσίδα. Τα παιδιά των μικροαστών, αυτά που δεν πληρώνουν αδρά για να μορφωθούν, πεθαίνουν μέσα στα δημόσια νοσοκομεία, προφανώς επειδή το σύστημα υγείας συντηρεί γιατρούς και νοσηλευτές που είτε δεν είχαν ποτέ τα προσόντα για να προσληφθούν στη δημόσια υπηρεσία, είτε ξεκίνησαν με ορμητικές ελπίδες να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά τους συνέθλιψε η ακηδία μας.
Είσαι έξυπνος άνθρωπος, κύριε Πρόεδρε. Είσαι πατέρας και παππούς. Διάλεξε κάτι, να χαρείς. Μιαν απ’ τις θηλιές που μας πνίγουν, και κόψε την σύρριζα. Έστω ένα πράγμα. Να έχουμε να λέμε, σε δέκα χρόνια από τώρα, «Επί Αναστασιάδη, διορίστηκαν εκατό κοινωνικοί λειτουργοί» ή «Επί Αναστασιάδη, στελεχώθηκαν τα δημόσια σχολεία με δασκάλους ειδικής εκπαίδευσης» ή «Επί Αναστασιάδη, απαγορεύτηκε η χρήση του όρου συγκυλισμός, και το περιεχόμενό του αντικαστάθηκε από τη φράση «κτηνώδης βιασμός ενός μωρού από μια άλαλη, ψευδεβλαβή κοινωνία».
Είσαι έξυπνος άνθρωπος. Τώρα γίνε σωστός Πρόεδρος.
Δέσποινα Παντελή Πυρκεττή
Μεταφράστρια, νομιμόφρων πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας
Κύπρος, 12 Μαΐου 2018