Ο Γιώργος Τίρρης περιγράφει τη συναρπαστική εμπειρία που έζησε κατά την ανάβαση στον Όλυμπο

Ο Γιώργος διηγείται την πρόσφατη συναρπαστική εμπειρία που έζησε κατά την ανάβασή του στον Όλυμπο και εξηγεί τον «μαγικό» τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τη ζωή, αποδεικνύοντάς μας πως όταν υπάρχει θέληση μπορείς να πετύχεις τα πάντα!

Ήταν όνειρο ζωής η ανάβαση στον Όλυμπο;

Ήταν όνειρο και στόχος ζωής. Χρειάστηκαν δυο με τρεις μήνες προετοιμασίας προκειμένου να μπορέσουμε να πετύχουμε αυτό τον στόχο, καθώς έπρεπε προηγουμένως να εξοικειωθούμε με το κλίμα και να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα. Κάπως έτσι, η ανάβαση στον Όλυμπο ξεκίνησε στις 20 Οκτωβρίου και ολοκληρώθηκε με επιτυχία τέσσερις μέρες αργότερα.

Η πρωτοβουλία ήταν δική σου;

Ήταν μια απόφαση που λήφθηκε μαζί με φίλους καταδρομείς. Η αποστολή από την Κύπρο ήταν συνολικά δώδεκα άτομα, και άλλα πέντε από την Ελλάδα.  Για να γίνει πραγματικότητα, λάβαμε την πολύτιμη οικονομική στήριξη του Συνδέσμου Στήριξης παιδιών Με Ειδικές Ανάγκες «Ηλιαχτίδα Ζωής».

Πρακτικά, πόσο δύσκολο εγχείρημα ήταν;

Οι δυσκολίες ήταν αρκετές. Πέρα από την προετοιμασία που χρειάστηκε προηγουμένως, λάβαμε υπόψη και την κατασκευή ενός ειδικού τροχοκαθίσματος, το οποίο θα μπορούσε να αντέξει την ανάβαση σε μια τόσο δύσκολη διαδρομή. Η υποστήριξη και η βοήθεια που είχα από όλη την ομάδα ήταν πολύ σημαντική, καθώς από αυτούς εξαρτήθηκε και η σωματική μου ασφάλεια. Το να φτάσουμε στην κορυφή του βουνού ήταν μια συλλογική προσπάθεια και τους ευχαριστώ γι’ αυτό.

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που ένιωσες φτάνοντας στην κορυφή;

Ήταν πολλά τα συναισθήματα. Καταρχήν, ένιωσα ότι κατάφερα να ολοκληρώσω με επιτυχία τον στόχο μου. Ήμουν περήφανος που μπόρεσα να ανέβω στο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, ξεπερνώντας κάθε είδους δυσκολία. Ουσιαστικά, πραγματοποίησα μια σημαντική επιτυχία.

Τι σημαίνει για σένα αυτή η επιτυχία;

Το ότι μπόρεσα μέσα από αυτή την πράξη να στείλω τα μηνύματα που έπρεπε. Έκανα τον κόσμο να δει τη ζωή με αισιοδοξία. Έδωσα, έστω και για λίγο, το κίνητρο στους ανθρώπους να ανασηκώσουν το κεφάλι, να βγουν από τους τέσσερις τοίχους, και να βρουν τη δύναμη να ζήσουν!

Υπήρξαν στιγμές που ένιωσες βάρος στην πλάτη των άλλων;

Σε καμία περίπτωση. Ούτε μου πέρασε η σκέψη ότι μπορεί και να μην τα καταφέρω. Άλλωστε, στο παρελθόν όταν υπηρέτησα στις Δυνάμεις Καταδρομών, έμαθα να μην τα παρατώ ποτέ!

Αυτό λειτουργεί και σαν εφόδιο στη ζωή σου;

Αν δεν είχα αυτό τον τρόπο σκέψης, δεν θα έφτανα εδώ που βρίσκομαι σήμερα.

Τι επιδιώκεις να αποδείξεις μέσα από όλες αυτές τις ριψοκίνδυνες αποστολές;

Θέλω να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα. Θέλω να αισθάνομαι ότι μπορώ να πετύχω ακόμα και τους πιο μεγαλεπήβολους στόχους. Θέλω οι προσπάθειές μου να δίνουν δύναμη στον κόσμο, που αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας ή δεν αισθάνεται καλά ψυχολογικά. Να αποδείξω σε όλους πως, όταν θέλεις μπορείς να πετύχεις τα πάντα.

Τελικά, υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να κάνεις;

Μέχρι στιγμής, έχω κάνει ελεύθερη πτώση από τα 11 χιλιάδες πόδια, έχω ανέβει σε πύργο 30 μέτρων με το τροχοκάθισμα, συμμετείχα σε αγώνες bodybuilding και αισθάνομαι πως υπάρχουν άλλα τόσα που θα ήθελα να κάνω. Έχω ήδη προγραμματίσει τον επόμενο στόχο μου, κάτι που δεν μπορώ να αποκαλύψω ακόμα. Σίγουρα, θα είναι μια αποστολή μεγαλύτερη και δυσκολότερη από την προηγούμενη.

Αλήθεια, από πού αντλείς όλη αυτή τη δύναμη;

Η δύναμη είναι ένα συστατικό που πηγάζει από τους ανθρώπους που έχουμε γύρω μας. Στη δική μου περίπτωση, η οικογένεια, οι φίλοι και η σύντροφός μου έπαιξαν καταλυτικό ρόλο. Περισσότερο όμως, εξαρτάται και στη δύναμη που κρύβει ο καθένας μέσα του. Ο περισσότερος κόσμος ίσως αισθάνεται δυστυχισμένος, γιατί δεν κατάφερε ακόμα να εντοπίσει το πραγματικό νόημα της ζωής. Ευτυχώς, δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία και είναι ο λόγος που είμαι ευτυχισμένος.

Άλλα ενδιαφέροντα, έχεις;

Δεν επαναπαύομαι ποτέ. Γυμνάζομαι καθημερινά, βγαίνω με τους φίλους μου, ασχολούμαι με το μπάσκετ, τα αυτοκίνητα. Γενικά, είμαι συνέχεια στην… πρίζα.

Εργάζεσαι;

Όχι. Παρόλο που αποτάθηκα αρκετές φορές σε διάφορες δουλειές, τελικά δεν κατάφερα να βρω ανταπόκριση. Έχω σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων και ευελπιστώ ότι κάποια στιγμή θα μπορέσω να βρω μια δουλειά σε αυτό τον κλάδο.

Ένιωσες ποτέ μειονεκτικά λόγω του προβλήματός σου;

Δεν επέτρεψα ποτέ σε κανένα να με κάνει να νιώσω μειονεκτικά, ούτε μου αρέσει να με λυπούνται. Αποτρέπω τέτοιου είδους συμπεριφορές με τον τρόπο μου.

Τα άτομα με αναπηρία, αντιμετωπίζουν ρατσισμό;

Δεν είναι ακριβώς ρατσισμός. Απλώς, δεν υπάρχει σεβασμός προς τα άτομα με αναπηρίες.

Επικρατεί η εντύπωση ότι η ζωή ενός ανάπηρου ατόμου είναι μίζερη. Προσπαθείς να απομυθοποιήσεις αυτή την εικόνα; 

Είναι ένας από τους βασικότερους στόχους μου. Θα ήθελα μέσα από τις προσπάθειές μου να αλλάξω αυτή την εντύπωση.

Από πότε είσαι καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι;

Τα τελευταία εφτά χρόνια, ύστερα από ένα εργατικό ατύχημα.

Πόσο διαφορετική ήταν η ζωή σου πριν το ατύχημα;

Για να είμαι ειλικρινής, αισθάνομαι ότι η ζωή μου δεν άλλαξε σχεδόν καθόλου. Μπορώ να σου πω ότι, κάνω πολύ περισσότερα πράγματα μετά το ατύχημα. Αισθάνομαι ολοκληρωμένος. Δεν νομίζω ότι η ζωή μου διαφέρει από κάποιου άλλου που στέκεται στα πόδια του.

Πόσο καιρό σου πήρε μέχρι να συνηθίσεις τη νέα τάξη πραγμάτων; Ότι, δηλαδή, θα περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου σε αναπηρικό καροτσάκι;

Χρειάστηκα περίπου οκτώ μήνες μέχρι να συνέλθω. Εκτός από τις συχνές επισκέψεις σε γιατρούς και σε κέντρα αποκατάστασης, μου πήρε λίγο χρόνο μέχρι να επανέλθω ψυχολογικά.

Δυστυχώς, οι συνθήκες στην Κύπρο δεν είναι και οι ευνοϊκότερες για ανάπηρα άτομα, μιας και δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές. Εσύ, πώς διαχειρίζεσαι αυτή την κατάσταση;

Πράγματι. Είναι λυπηρό το ότι στην Κύπρο, ενώ ξέρουμε ότι υπάρχουν τέτοιου είδους προβλήματα, δεν κάνουμε κάτι. Για παράδειγμα, τις προάλλες έζησα ξανά μια εμπειρία όταν βρέθηκα σε κρατική υπηρεσία και αντιμετώπισα δυσκολίες στην προσπάθειά μου να μπω στο εσωτερικό του κτιρίου, μόνο και μόνο γιατί δεν υπήρχαν ράμπες. Ευτυχώς, οι άνθρωποι εκεί μου συμπεριφέρθηκαν με απόλυτο σεβασμό και με βοήθησαν να εξυπηρετηθώ.

Τι σχέδια κάνεις για το μέλλον, Γιώργο;

Θα ήθελα πολύ να δημιουργήσω τη δική μου οικογένεια. Ύστερα από οκτώ χρόνια σχέσης με τη σύντροφό μου, νομίζω πως είναι καιρός να κάνουμε το επόμενο βήμα. Είναι σημαντικό ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου να σε στηρίζει και να σε ενθαρρύνει. Και στη δική μου περίπτωση, αυτό ισχύει απόλυτα.

*Ευχαριστούμε την Capture Moment για την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού.

Πηγή: like.philenews.com