11η Σεπτεμβρίου… Η αγωνία, ο πόνος και όσα σημάδεψαν την Ερατώ Μαρκουλλή

Τον πανικό και το αρχικό σοκ της εικόνας των δύο αεροπλάνων που χτύπησαν τους δίδυμους πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στη Νέα Υόρκη, διαδέχθηκαν ο όλεθρος και ο θάνατος που σκόρπισαν μαζί με τα συντρίμμια και τη σκόνη που σήκωσε η πτώση των ουρανοξυστών, ενώ ακολούθησαν ο φόβος και η ανασφάλεια που βασανίζει μέχρι σήμερα τη μεγαλύτερη υπερδύναμη του πλανήτη.

Η Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή υπηρετούσε τότε ως πρέσβης της Κύπρου στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και μιλώντας στον REPORTER μοιράστηκε τις δύσκολες ώρες που πέρασε ζώντας από κοντά, από το πόστο του πρέσβη μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα σε Νέα Υόρκη και Ουάσιγκτον.

Ο κόσμος πια δεν ήταν ο ίδιος μετά από εκείνη την ημέρα και η Ερατώ Κοζάκοου Μαρκουλλή εκ της θέσεως της ήταν η Κύπρια πολύ κοντά στα γεγονότα και τις καταιγιστικές εξελίξεις που ακολούθησαν.

Η μαρτυρία της Ερατούς Κοζάκου
Μαρκουλλή για την 11^η Σεπτεμβρίου
«Ήμουν πρέσβης της Κύπρου στην Ουάσιγκτον και την 11^η Σεπτεμβρίου επισκεπτόταν τότε την Ουάσιγκτον ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Γιώργος Βασιλείου . Είχε κάποιες επαφές τις οποίες του είχα διευθετήσει και εκείνη τη συγκεκριμένη ώρα, δηλαδή γύρω στις οκτώ είμασταν σε ένα think tank της Ουάσιγκτον όπου έκανε μια παρουσίαση ο κύριος Βασιλείου.

Μόλις τελειώσαμε την παρουσίαση, τηλεφώνησα στην πρεσβεία και η ιδιαιτέρα μου ήταν πραγματικά κατατρομαγμένη με σπασμένη φωνή, δεν μπορούσε καν να μιλήσει και μου ανέφερε με όσα μπορούσα να καταλάβω εκείνη τη στιγμή, το τι είχε συμβεί.

Φύγαμε αμέσως με τον κ. Βασιλείου από το χώρο του think tank και πήγαμε στο ξενοδοχείο όπου διέμενε ο κ. Βασιλείου και από εκεί παρακολουθήσαμε όλα όσα τραγικά συνέβησαν εκείνη την ημέρα. Μιλάμε 2-3 λεπτά μετά την πρώτη επίθεση στον πρώτο πύργο. Βέβαια όλα που ακολούθησαν ήταν το ένα μετά το άλλο».

Πάγωσαν όλες οι ΗΠΑ
«Ήταν ένα σοκ πραγματικά που πάγωσε όλη την Αμερική. Έρχονται στη μνήμη μου όλες εκείνες οι εικόνες και των αεροπλάνων που χτύπησαν τους πύργους αλλά και των ατόμων που αργότερα έπεφταν.

Μετά είχαμε την επίθεση στο Πεντάγωνο στην Ουάσιγκτον που ήταν 2-3 χιλιόμετρα από την Πρεσβεία. Υπήρχαν επίσης οι πληροφορίες για τέταρτο αεροπλάνο που είχε κατεύθυνση προς τον Λευκό Οίκο, αλλά τελικά κατέπεσε στην Πενσυλβάνια.

Οι εικόνες των ατόμων που έπεφταν από τους ορόφους των πύργων, μπορώ να πω, ότι ακόμα και σήμερα έρχονται στο μυαλό μου. Συνειδητοποιώντας πως μέσα σε εκείνους τους πύργους υπήρχαν άνθρωποι και έγιναν σκόνη. Όλη αυτή η ανείπωτη με έχει σημαδέψει».

Έμεινε εγκλωβισμένος στον Καναδά ο Κληρίδης
«Εντωμεταξύ ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Γλαύκος Κληρίδης βρισκόταν στον Καναδά και από εκεί έπρεπε να πάρει πτήση για να έρθει στη Νέα Υόρκη, όπου θα ξεκινούσε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

Τελικά δεν υπήρχε πτήση. Δηλαδή είχαμε τον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Γιώργο Βασιλείου στην Ουάσιγκτον, με τον οποίο ζήσαμε κάθε στιγμή εκείνης της τραγικής ημέρας και τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας που βρισκόταν εγκλωβισμένος στον Καναδά.

Αντιλαμβάνεστε τις περιπλοκές που υπήρχαν όπως και το γενικό σοκ για το ότι συνέβη που ήταν ένα πρωτοφανές φαινόμενο για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Να γίνεται τρομοκρατική επίθεση εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών στο ίδιο της το έδαφος…»

Ο πόνος και η αγωνία των συγγενών
«Αλλά εκείνο που θα μου μείνει περισσότερο εκτός από τη μεγάλη τραγωδία που ζήσαμε και τηλεοπτικά, αλλά και στις πάρα πολλές εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχα ως πρέσβης είδα τον πόνο και την αγωνία των συγγενών. Έτυχε να έχω και ορισμένους φίλους που έχασαν δικούς τους.

Υπήρχαν και Ελληνοαμερικανοί μέσα στα θύματα. Και έζησα από κοντά τον έντονο φόβο και την έντονη αγωνία για τον αν θα υπάρχουν και άλλα χτυπήματα και ήταν κάτι που διήρκησε για αρκετές εβδομάδες μπορώ να πω. Υπήρχε και μεγάλη ανασφάλεια του κόσμου για να πάρει τρένο ή αεροπλάνο και να κινηθεί σε δημόσιους χώρους και όλα αυτά ήταν εμφανή στην αμερικανική κοινωνία».

Για δύο ημέρες δεν είχα επικοινωνία
με τον σύζυγο μου στη Νέα Υόρκη
«Λόγω και της ιδιότητας μου ήμουν παρούσα σε όλες τις ενημερώσεις και τελετές που έγιναν στην Ουάσιγκτον, Νέα Υόρκη και Πενσυλβάνια και έζησα από κοντά, όσο ίσως κανένας άλλος συμπατριώτης μας τόσο την τραγωδία, όσο και την συνέχεια όπως εξελίχθηκε.

Την ίδια περίοδο ο σύζυγος μου ζούσε στη Νέα Υόρκη. Ήταν καθηγητής ιατρικής και για δύο εικοσιτετράωρα δεν μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί του και δεν μπορούσα να έχω πληροφορίες για το αν ήταν ζωντανός.

Ήταν μια πρωτόγνωρη και τραγική εμπειρία που οδήγησε αργότερα και αλυσιδωτά σε αυτά που έγιναν στην Μέση Ανατολή και βιώνουμε μέχρι σήμερα με την τρομοκρατία».

Οι ευθύνες της πρεσβείας
«Έγιναν όλες οι έρευνες από την πρεσβεία έγιναν όλες οι επαφές όμως υπήρχε τεράστια σύγχυση και λόγω και της κατάρρευσης των πύργων και επειδή κάηκαν τα πάντα δεν μπορούσαν να έχουμε δείγματα DNA.

Όμως είχαμε συλλέξει πληροφορίες κατά πόσον υπήρχαν αγνοούμενα άτομα. Κύπριοι όμως δεν υπήρχαν. Ήταν μόνο μια οικογένεια κυπριακής καταγωγής που είχε κάποιο θύμα. Όμως υπήρχαν αρκετοί Ελλαδίτες.  Αντιλαμβάνεστε ότι στους πύργους ζούσαν και εργάζονταν και Αμερικάνοι και ξένοι».

Πώς άλλαξαν οι ΗΠΑ
«Έζησα τις αλλαγές, έζησα και την όξυνση θα έλεγα και την αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής έναντι της τρομοκρατίας, κάτι το οποίο βέβαια οδήγησε και στον πόλεμο του Ιράκ και σε πολλούς άλλους πολέμους. Είναι αυτό που λέμε ότι έχει αλλάξει η ιστορία. Έχει αλλάξει και ο κόσμος όπως τον ξέραμε ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή από την οποία εκπήγαζαν οι περισσότερες από αυτές τις οργανώσεις.

Σιγουρά η τρομοκρατία είναι μια μάστιγα που έχει διεθνές πρόσωπο και σίγουρα η αντιμετώπιση της δεν μπορεί παρά να γίνει μέσα από μια διεθνή συνεργασία. Είναι για αυτό που δεν πρέπει να παίρνονται μονομερή μέτρα αλλά μέσα από μια διεθνή συνεργασία να υπάρχει η καταπολέμηση της μάστιγας που λέγεται τρομοκρατία».