Και άλλους Καραπατάκηδες

Η ΑΕΚ και το κυπριακό ποδόσφαιρο είναι πολύ τυχεροί που έχουν στις τάξεις τους τον Άντρο ΚαραπατάκηΤον Άντρο Καραπατάκη δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Μια φορά μιλήσαμε τηλεφωνικώς για τις ανάγκες ενός ρεπορτάζ. Παρακολουθώντας την πορεία της ΑΕΚ επί ημερών του δεν χρειάζεται να είσαι μέντορας του ποδοσφαίρου για να διακρίνεις πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι ο κύριος λόγος που η ΑΕΚ ανέβηκε επίπεδο. Πριν από περίπου δύο χρόνια παρέλαβε την ομάδα της Λάρνακας με χρέος 4 εκατ. ευρώ. Σήμερα η ΑΕΚ οφείλει 1,5 εκατ. και καταβάλλει μηνιαίες δόσεις για εξόφλησή του. Με μπάτζετ 2,6 εκατ. ευρώ (συμπεριλαμβανομένων των διαχειριστικών εξόδων και των δόσεων των χρεών ) κατάφερε να δημιουργήσει μια ισχυρή ομάδα που πρωταγωνιστεί τα τελευταία χρόνια και διεκδικεί τον τίτλο του πρωταθλητή.

Ο ισχυρός άνδρας της ΑΕΚ, με το προσωνύμιο «Τίγρης» που του κόλλησαν τα ΜΜΕ όπως αναφέρει ο ίδιος, παραδέχεται πως δεν είναι ειδικός στο ποδόσφαιρο. Φρόντισε λοιπόν ν’ αναθέσει τη λειτουργία του ποδοσφαιρικού τμήματος στα κατάλληλα άτομα (Τσάβι Ρόκα-Τόμας Κρίστιανσεν). Η ατάκα του, στη συνέντευξη που παραχώρησε στον «Ρεπόρτερ», ότι δεν γνώριζε καν το τηλέφωνο του προπονητή και το έψαχνε για να του ευχηθεί χρόνια πολλά για τα γενέθλια του, είναι εκτός κυπριακής πραγματικότητας. Στην Κύπρο σύνηθες φαινόμενο είναι οι πρόεδροι να αποφασίζουν για μεταγραφές ή πολύ χειρότερα και για τα πρόσωπα που θα απαρτίζουν την ενδεκάδα. Ο Άντρος Καραπατάκης πλαισίωσε τον εαυτό του στο διοικητικό συμβούλιο με άτομα που ειδικεύονται σε διάφορους τομείς, πετυχαίνοντας έτσι την ομαλή λειτουργία του ποδοσφαιρικού τμήματος διοικητικά και αγωνιστικά.

Έβαλε «γυαλιά» σε όλους καθώς, ενώ άλλοι διατυμπανίζουν εδώ και χρόνια για ιδιόκτητα γήπεδα με μακέτες σταδίων και ταμπέλες ανέγερσης γηπέδων, σε σύντομο χρονικό διάστημα έδωσε εντολή στις μπουλντόζες και το όνειρο των φίλων της ΑΕΚ για το δικό τους «σπίτι» πήρε ήδη «σάρκα και οστά».

Η ΑΕΚ και το κυπριακό ποδόσφαιρο είναι πολύ τυχεροί που έχουν στις τάξεις τους τον Άντρο Καραπατάκη, σε περίοδο οικονομικής ύφεσης, αμφισβήτησης και έξαρσης του χουλιγκανισμού. Μακάρι, για το καλό του ποδοσφαίρου, να είχαμε και άλλους Καραπατάκηδες…Του Σίμου Παφίτη