«Άγριος Σπόρος» Από την Κύρια Σκηνή του Θεάτρου «ΣΚΑΛΑ»

«ΑΓΡΙΟΣ ΣΠΟΡΟΣ»

Του Γιάννη Τσίρου

Από την Κύρια Σκηνή του Θεάτρου «ΣΚΑΛΑ»

Παραστάσεις : Κάθε Παρασκευή & Σάββατο – Ώρα 8.30μ.μ.

Στο Παττίχειο Θέατρο «ΣΚΑΛΑ»

Με το σύγχρονο και έξοχο νεοελληνικό έργο «Άγριος Σπόρος» του Γιάννη Τσίρου έδωσε την πρεμιέρα της το Σάββατο 10 Νοεμβρίου η Κύρια Σκηνή του Θεάτρου «ΣΚΑΛΑ».

Ένα έργο που συνεχίζεται στην Αθήνα για 4^η χρονιά με μεγάλη επιτυχία και το οποίο πρώτη φορά ανεβαίνει από Κυπριακή Θεατρική Σκηνή. Μια μικρή ομάδα ανθρώπων, ένας συγγραφέας, ο σκηνοθέτης, τρεις ηθοποιοί, ένας σκηνογράφος, ένας μουσικός και δυο τεχνικοί, κατάφεραν μέσα από ένα απολύτως λιτό σκηνικό να αποδώσουν την πραγματική φύση των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτόν εδώ τον άγριο αλλά ευλογημένο τόπο. Μέσα σε λιγότερο από 2 ώρες ξετυλίχτηκαν όλες οι εικόνες που συνθέτουν την Ελληνική και Κυπριακή πραγματικότητα και ιδιαιτερότητα. Από την μια η Ελληνική ψυχή με όλα τα γνωρίσματά της, καλά και άσχημα και από την άλλη οι «ξένοι»: οι Γερμανοί, οι Αυστριακοί, οι Γάλλοι, οι Ολλανδοί, οι Σουηδοί, ενδεδυμένοι με το χιτώνα του τουρίστα, πλάθουν ένα σκηνικό που θυμίζει έντονα και εκφράζει με επιτυχία αυτό που περιγράφει ο Ελύτης στο σημείο του Άξιον Εστί (Πάθη Ζ΄), Ήρθαν ντυμένοι φίλοι, αμέτρητες φορές οι εχθροί μου.

Από τη μια οι ανθρώπινοι νόμοι και από την άλλη η ανθρώπινη ψυχή που δεν μπορεί να μπει σε καλούπια. Το θεμελιώδης ερώτημα, γύρω από την ηθική της εξουσίας και των εξουσιαζόμενων : Ποίο είδος άραγε είναι πιο άθλιο; Αυτό που δίνει τις εντολές ή αυτό που τις υπακούει; Η περιγραφή του «Θηρίου» που κατατρώγει κάθε προσπάθεια, κάθε όνειρο, κάθε ελπίδα για μια καλύτερη ζωή τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και στην Κύπρο.

Η αμφισβήτηση. Αυτό το ευλογημένο και ταυτόχρονα καταραμένο γνώρισμα του Έλληνα. Αυτό που τον κρατά ζωντανό τόσους αιώνες και ταυτόχρονα καταστρέφει κάθε προσπάθεια. Που δίνει την ελευθερία αλλά και το ασήκωτο βάρος της καθημερινής πάλης  της επιβεβαίωσης της ύπαρξης.

Η κραυγή. “Μπορεί να τους θυμίζω κάτι που θέλουν να ξεχάσουν. Αλλά δεν μπορώ να χαθώ από μπροστά τους. Γιατί κι εγώ είμαι μέσα στο τοπίο. Μέρος του τοπίου είμαι, και δεν σκοπεύω να πάψω να υπάρχω.”

Τέλος ύστερα από μια φαινομενικά άνιση  μάχη όπου δύσκολα διακρίνεις, ποιος είναι ο νικητής και ποιος ο χαμένος, ο Σταύρος (Σοφοκλής Κασκαούνιας) κλείνει την παράσταση απαγγέλοντας με νόημα  τους στίχους ενός ποιήματος :

«Άγριος σπόρος φύτρωσε—σ’ ακρογιαλιά και βράχο

 Χίλιους ανθούς επέταξε—και άλλα χίλια αγκάθια….

 Οι ανθοί μοσχομυρίζανε—τ’ αγκάθια όμως τρυπούσαν….

 Χιλιάδες προσπαθήσανε—να τόνε ξεριζώσουν…

 Μα σαν τόνε ξερίζωναν—σκόρπιζαν χίλιοι σπόροι…»

Πολλοί θεατές δάκρυσαν, μερικοί έκλαψαν και όλοι σηκώθηκαν όρθιοι και  χειροκροτούσαν για αρκετή ώρα…

Λίγα Λόγια για την υπόθεση του έργου

Με την αυτοσχέδια καντίνα που έστησε ο Σταύρος σε μια απόμερη παραλία να φέρνει βόλτα τα χρέη που τον έχουν ζώσει πουλώντας σουβλάκια τα καλοκαίρια στους λιγοστούς τουρίστες. Όμως η μυστηριώδης εξαφάνιση ενός νεαρού Γερμανού θα φέρει τα πάνω κάτω. Οι σε βάρος του υποψίες απ’ τους Γερμανούς που κατέφθασαν στην περιοχή διχάζουν στην αρχή το χωριό, αλλά όλοι σιγά-σιγά θα θυμηθούν ότι η καντίνα είναι αυθαίρετη, το φυσικό τοπίο παραβιάζεται, η γεννήτρια δημιουργεί ηχορύπανση, το χοιροστάσιο του, που βρωμάει, δεν έχει και άδεια και… πάει λέγοντας. Άσε που αυτός είναι κι ο σφάχτης της περιοχής. Οι υποψίες που με τα συμφραζόμενα και τις προκαταλήψεις έγιναν βεβαιότητες θα μείνουν μετέωρες όταν οι έρευνες θα στραφούν αλλού. Τίποτα όμως δε θα είναι όπως πριν. Μόνο η ακλόνητη πεποίθηση του Σταύρου, που θα παλεύει αενάως με νύχια και με δόντια, πως οι άλλοι ευθύνονται για όλα.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Ανδρέας Μελέκης, Σκηνικά/ Κοστούμια: Λάκης Γενεθλής,

Μουσική Επιμέλεια: Βαλεντίνος Βαλιαντής

Ηθοποιοί: Σοφοκλής Κασκαούνιας, Άντρεα Δημητρίου, Χριστόφορος Χριστοφόρου.

Παραστάσεις: Κάθε Σάββατο – 8.30μ.μ. και Κάθε Κυριακή – 6.30μ.μ.

Πληροφορίες στα τηλέφωνα: 24652800/1 – 99490102

Μέγα Θεσμικός Χορηγός: Θ.Ο.Κ.

Χορηγός Επικοινωνίας: ΡΙΚ, apopsi-la, scala times, social larnaca-magazine