Ο Γιατρός της Πείνας στον REPORTER-Τα μυστικά μιας επιτυχημένης… επέμβασης

Τους περισσότερους γιατρούς τους φοβόμαστε και θέλουμε να μένουμε μακριά τους. Όμως υπάρχει ένας γιατρός, τον οποίο οι πολίτες εμπιστεύονται για 24 χρόνια και τον επισκέπτονται από επιλογή, με σκοπό τη γαστρονομική τους ικανοποίηση.

Αυτός είναι ο Γιατρός της…Πείνας, ο οποίος διατηρεί σαντουιτσίδικο στο δρόμο Λάρνακας-Δεκέλειας και είναι ξακουστός στη Λάρνακα, αλλά και στα περίχωρα.

Ο κ. Σωτήρης Κυριάκου, ιδιοκτήτης της επιχείρησης, μιλώντας στον REPORTER, εξηγεί πώς κατέληξε στο όνομα της επιχείρησης του, ενώ αποκαλύπτει και το μυστικό του καλού σάντουιτς.

Η αγορά, η δύσκολη αρχή και η αλλαγή πόστου
Κάθε αρχή και δύσκολη λέει η παροιμία, έτσι και στην περίπτωση του κ. Σωτήρη, ο οποίος αγόρασε το σαντουιτσίδικο και άρχισε δουλειά τον Ιούνιο του 1995. Από τότε, και για επτά χρόνια, είχε πόστο στην Ορμήδεια, ενώ ακολούθως μετακινήθηκε στο δρόμο Λάρνακας-Δεκέλειας.

Όπως εξήγησε, αποφάσισε να αγοράσει το αυτοκίνητο για να κάνει μια δική του δουλειά. «Είμασταν μικροί, τα οικονομικά τον τότε καιρό δεν ήταν καλά, οι δουλειές έδιναν λίγα χρήματα. Αρραβωνιαστήκαμε με τη γυναίκα μου και αγοράσαμε την επιχείρηση.

Τον πρώτο χρόνο. συνέχισε, κράτησαν το όνομα του προηγούμενου ιδιοκτήτη, «Chris Snack», όμως ένα περιστατικό τους έκανε να μετονομάσουν την επιχείρηση σε «Γιατρό της Πείνας».

«Όσον αφορά το όνομα, μια φορά που είμασταν στην Ορμήδεια, ήρθε ένας πελάτης να φάει σάντουιτς και μου είπε “εσύ γιατρός της πείνας έπρεπε να ονομάζεσαι”. Μου μπήκε η ιδέα αμέσως και μετά από δύο μήνες το μετονομάσαμε».

Οι χαμηλές προσδοκίες και το σημαντικότερο για μια επιχείρηση
Όπως εξομολογείται ο κ. Σωτήρης, όταν άνοιξαν με τη σύζυγό του την επιχείρηση δεν είχαν μεγάλες βλέψεις, όπως το κατά πόσον θα άντεχε μέσα στο χρόνο και θα εξελισσόταν, ωστόσο τα κατάφεραν.

«Όταν το ανοίξαμε δεν είχαμε βλέψεις ότι θα πάει μέχρι σήμερα αυτή η επιχείρηση. Δεν ξέρεις, οι δρόμοι αλλάζουν, παρουσιάζονται προβλήματα, αλλά δόξα τω Θεό».

Όπως υποδεικνύει, το πιο σημαντικό για μια τέτοια επιχείρηση είναι το πόστο που έχει, αφού πρέπει να υπάρχει χώρος για να σταματήσουν οι πελάτες και να αγοράσουν το σάντουιτς τους.

«Για να πιάσουμε πόστο μας δίνει άδεια η εκάστοτε κοινότητα και ακολούθως προχωράς με άδειες από το υγειονομείο, τις ηλεκτρομηχανολογικές υπηρεσίες και κάποια άλλα σκαλιά, που πρέπει να ανέβεις για να ανοίξεις μια τέτοια επιχείρηση», εξηγεί.

Το μυστικό του καλού σάντουιτς
Μια επιχείρηση που αντέχει στο χρόνο και αγκαλιάζεται από τους πολίτες, κρύβει πάντα ένα μυστικό. Το μυστικό του καλού σάντουιτς. Ο καθένας θα μπορούσε να μιλήσει για τα υλικά που χρησιμοποιεί, όμως η απάντηση του κ. Σωτήρη ήταν εντελώς ανατρεπτική.

«Το μυστικό του καλού σάντουιτς είναι η αγάπη, όχι οποιοδήποτε υλικό. Πρέπει να αγαπάς αυτό που κάνεις, αν δεν το αγαπάς δεν μπορείς να το κάνεις».

Ερωτηθείς κατά πόσο οι πελάτες άλλαξαν στο πέρασμα του χρόνου και έγιναν πιο απαιτητικοί, ο κ. Σωτήρης ανέφερε πως τα τελευταία χρόνια ο κόσμος αύξησε τις απαιτήσεις του και αυτό είναι κάτι λογικό.

«Οι πελάτες είναι πάντα απαιτητικοί. Παλιά ήθελαν πιο απλά πράγματα, τώρα επειδή μπήκαν πιο έντονες γεύσεις στις κουζίνες ανεβαίνει το επίπεδο και πρέπει να ανεβαίνεις και εσύ, δεν πρέπει να μένεις στάσιμος. Δεν είναι απλά ένα σάντουιτς και τέλειωσε».

Το μήνυμά του στους νέους
Από την οικονομική κρίση και εντεύθεν, όλο και περισσότεροι νέοι επιλέγουν να ανοίξουν δικές τους δουλειές, παρά να εργαστούν ως υπάλληλοι, κάτι που επικροτεί ο κ. Σωτήρης, ο οποίος στέλνει ξεκάθαρα το μήνυμα πως πρέπει οι νέοι να δώσουν για να πάρουν από μια δουλειά, αλλά και να θυσιάσουν αρκετά πράγματα στη ζωή τους.

«Η δουλειά μας είναι μια καλή δουλειά, αλλά πρέπει να το αγαπάς, να στέκεσαι σε ένα κλουβί δύο επί πέντε και να είσαι εκεί για τουλάχιστον οκτώ ώρες. Δεν είναι κουζίνα που είσαι κρυμμένος πίσω, είσαι συνέχεια μπροστά στο παράθυρο».

Εξηγεί παράλληλα πως, «για να κάνεις ένα σαντουιτσίδικο πλέον είναι πολύ δύσκολο. Άδειες δεν δίνουν, μείναμε εμείς οι παλιοί που έχουμε τις άδειες, αλλά θέλει πολλή τρέξιμο. Δηλαδή, πρέπει να κάνεις όλες τις εργασίες, να δεις αν σου δίνουν άδειες και μετά να αποφασίσεις αν θες να κάνεις».

Ο κ. Σωτήρης και η σύζυγός του γιάτρεψαν πολλά πεινασμένα στομάχια στα 24 χρόνια λειτουργίας της επιχείρησής τους. Παρ’ όλα αυτά όμως δεν είχε ποτέ μεγάλες βλέψεις. Στόχος του ήταν να δίνει στη δουλειά του για να πάρει από αυτήν και παρότι θυσίασε πολλά από τη ζωή του, δεν μετάνιωσε, αντίθετα νιώθει περήφανος για όσα πέτυχε.