Τέλος εποχής για τον Ανδρέα Αβραάμ

Αυτούσια η ανάρτηση του

Δεν είναι εύκολο να αποχαιρετάς κάτι που λατρεύεις, αλλά γνώριζα από την πρώτη στιγμή που ασχολήθηκα με το ποδόσφαιρο, ότι θα έρθει αυτή η στιγμή. Ωστόσο όσο προετοιμασμένος και να είναι κανείς, είναι μια στιγμή δύσκολη, καθώς συνειδητοποιείς ότι η ζωή και η καθημερινότητα σου αλλάζει και μπαίνεις σε μια διαφορετική διαδικασία από αυτή που έχεις συνηθίσει.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να πω το δικό μου αντίο ως ποδοσφαιριστής, μέσα από μια πανέμορφή διαδρομή που είχα την ευλογία να ακολουθήσω και είμαι ευγνώμων για όσα έζησα.
Μια πολυετής πορεία μέσα από την οποία έκανα δυνατές φιλίες, γνώρισα σημαντικούς ανθρώπους και κρατάω πραγματικά κάθε στιγμή, και κάθε εμπειρία..
Φεύγω χαρούμενος και γεμάτος έντονες στιγμές που θα με συνοδεύουν σε όλη μου τη ζωή. Η δική μου διαδρομή στο ποδόσφαιρο, ήταν πανέμορφη, αρχίζοντας από την Ομόνοια Αραδίππου στην οποία οφείλω πολλά και ολοκληρώνοντας στην Καρμιώτισσα. Είχα την ευκαιρία να κάνω μια καριέρα ονειρική, αγωνιζόμενος σε τέσσερις από τις μεγαλύτερες ομάδες της Κύπρου, τον Απόλλωνα, την Ομόνοια, την Ανόρθωση και την ΑΕΛ, ενώ αγωνίστηκα και στο εξωτερικό σε μια ιστορική ομάδα, τη Λάρισα. Χαραγμένες στη μνήμη και την καρδιά μου θα είναι όλες οι καλές στιγμές και κυρίως τα τέσσερα κύπελλα που πανηγύρισα, δύο με την Ομόνοια, ένα με τον Απόλλωνα και ένα με την ΑΕΛ.
Ξεχωριστό κεφάλαιο η Εθνική ομάδα και ήταν πολύ μεγάλη τιμή που φόρεσα τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος για 49 αγώνες. Την υπηρέτησα με ζήλο και προσήλωση και προσπάθησα να φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης που μου έδειξαν.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους προέδρους και παράγοντες που συνεργάστηκα, στους προπονητές μου, στους συμπαίκτες μου και σε όλο τον κόσμο που με αγάπησε και με αγκάλιασε σε κάθε ομάδα που αγωνίστηκα..
Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου στην οικογένειά μου, στους γονείς μου που με μεγάλωσαν με αξίες και ιδανικά καθώς και στα αδέλφια μου. Τέλος, οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ στη σύζυγο μου Χριστιάνα και τις δύο υπέροχες κόρες μου, Πολύμνια και Βασιλική, καθώς χωρίς τη βοήθεια τους, με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο, σίγουρα δεν θα είχα την ίδια διαδρομή στο ποδόσφαιρο.
Σας ευχαριστώ όλους!!!